Maurice Kip

"Jij komt er wel, of je nou een diploma haalt of niet." Dat zei Maurice Kip tegen mij, zo'n 12 jaar geleden. Morgen lever ik mijn scriptie in. Toch eindelijk dat diploma in zicht.

Vreemd is het dat je op dit soort momenten denkt aan mensen van lang verleden. Toch komt het voor en vandaag kwam ik weer eens voorbij het condoleanceregister van meneer Kip.

Als jongen van midden in de twintig, raakt het mij om te zien dat u, als ouders van Maurice, nog zo regelmatig een bericht op deze pagina plaatst. Ik heb daar respect voor en ik denk dat u daarmee voor veel mensen de herinnering aan hem levendig houdt.

Aan de ouders van Maurice Kip, ik hoop dat u door blijft gaan met het plaatsen van berichten op deze plek. Naast dat het voor u een steun en toeverlaat is, geloof ik ook dat het aan andere personen houvast biedt bij het verlies van een geliefd persoon. 

Dag mijn lieve jongen,

Hoewel het geen 21 mei is, is het vandaag toch een speciale dag. Het was tien jaar geleden de vrijdag na Hemelvaart.
Op dit moment zitten ma en ik weer bij elkaar in de kamer en realiseren ons dat op deze avond, op dezelfde tijd, de politieagent bij ons kwam om ons te vertellen wat er met jou gebeurd is.
Het is nu een soortgelijke avond als toen.

Het is een heel vreemde ervaring.
Ma vanmiddag voor het laatst naar revalidatie geweest. 6 weken achter elkaar geweest.
Daarna naar jouw graf gegaan om daar de boel schoon te maken en nieuwe bloemen gebracht.
Gisteren troffen we er ook al bloemen van .Jelte en Gretha. Zo fijn dat ze jou niet vergeten zijn en de weg van Deventer naar Meppel nog altijd weten te vinden.
Vanavond naar Dinie geweest die in het ziekenhuis ligt. Het is voor haar niet erg gemakkelijk lieve jongen. Je snapt vast wat ik bedoel.

Het is nu half tien. Ik mijmer nog even voort en zal de tekst die Jouk jou heeft gestuurd nog eens goed "bestuderen". Voor jou een makkie om te volgen. Fijn dat hij het heeft gestuurd.

Knuffel en kus van ma. 

Love goes on van Ilse de Lange (dit nummer heeft ze geschreven voor haar vader)Maurice, jij wordt ook bij veel mensen gemist, vandaar deze tekst.

Please don?t think that I?ve forgotten
who you were and are to me
there?s a safe place in my heart
there you?ll always be with me

years pass by and we get older
there?s so much you didn?t see
but your hand is still on my shoulder
much more than a memory

endless highway, bring me home
all I know is that our love goes on

You?re in me and in my brothers
Yes and mom still wears your ring
For her, there?ll never be another
You don?t compare to anything

Singing songs while doing dishes
Cracking jokes, you filled the room
I miss your laughter and your kisses
That?s how I?ll remember you

Endless highway, bring me home
All I know is that our love goes on
Yes, all I know is, that our love goes on 

Dag mijn lieve jongen,

Vanmorgen heb ik hier ook al even geschreven. Ik sprak toen ook uit dat er vandaag weer bezoek zou komen op deze speciale dag. Het eerste bezoek was al om 8 uur vanmorgen. Je weet natuurlijk wel wie dat was. Je tweede vader kan ik het beste zeggen. Tegen koffietijd kwamen andere vrienden en familie die jou ook bloemen hadden gebracht en ook ons. Natuurlijk past het niet om namen te noemen, want ik wil natuurlijk niemand tekort doen, omdat alle mensen even belangrijk zijn.
De hele dag vanaf 8 uur tot vanavond half 10 hebben we bezoek gehad en we hebben gelukkig de hele dag buiten kunnen zitten. Natuurlijk zorgde ma voor het nodige inwendige. Maar dat weet je wel natuurlijk. Dat is haar wel toevertrouwd.
Ook je vriendin uit Borculo heeft nog gebeld natuurlijk en zij vertelde een leuke anekdote over de "kipmobiel" van je vriend Jan. Dat was zo "ontroerend" , maar tegelijk zo begrijpelijk voor me.
Ook kregen we vandaag een mooi aandenken van je via de post in de vorm van een mooie foto van een oud-leerling van je. Het was op canvas.

Dus naast bezoek kregen we telefoontjes, kaartjes, een cadeautje en ook bloemen die op je graf stonden van mensen die niet bij ons thuis zijn geweest. Ik heb net gezegd dat ik geen namen wil noemen, maar uitzonderingen vormen de regel. Toen ik vanavond, erg laat, met ma naar
de begraafplaats kwam, zagen we een mooie rode roos staan die namens Matthew was neergezet. "Voor mijn lieve oom" stond erbij. Alleen jij snapt wat dit met me deed.
Tot onze verbazing en verrassing stond er ook een mooi bos rozen van je eigen oud-leraar Engels van je vroegere school in Meppel.
Hij was altijd een van jouw favoriete leraren en heeft er zeker aan bijgedragen dat jijzelf leraar Engels werd.
Ook de naam van Daniella wil ik noemen. Zij is de hele dag bij ons op bezoek geweest met haar ouders en ook zij heeft mooie bloemen voor je meegebracht. Ik weet zeker dat jij haar bezoek aan jou heel erg waardeert.

Toen we net na ons bezoek aan jou thuiskwamen, hebben we nog even fijn getelefoneerd met je broer. Dat was ook erg fijn natuurlijk. Zo eindigt de dag zo tegen elven.
Het was al met al toch een " speciale" dag.

Dag mijn lieve jongen.
Ik hoop dat je " gezien" hebt hoe we je vandaag samen "herdacht" hebben. 

Lieve mensen,

Het missen word niet minder, maar steeds een beetje meer.
Je kind steeds langer bij je vandaan!
Jullie hebben gelijk, het heimwee gevoel is niet uit te leggen.
Maar wat doet het pijn!

We zijn in gedachten bij Maurice en jullie.
Heel veel sterkte.

Warme groet,

Trees en Jouk. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het zo ver. Het is 10 jaar geleden dat deze verschrikkelijke dag zich voltrok. Deze dag voelt als iets aparts aan, omdat 10 jaar toch iets speciaals aangeeft. Ik heb er eigenlijk steeds naar "uitgekeken". Het gaf me eigenlijk steeds een soort "millenniumsgevoel". Nu het zover is, ben ik gewoon verdrietig. Verdrietig, omdat ik je zo mis. In de woorden hiervoor staat eigenlijk aangegeven hoe ik me voel, samen met ma. Het "heimweegevoel" gaat namelijk nooit weg. Alleen hoef je dat niet duidelijk te maken aan anderen. Dat is iets van jezelf en niet onder woorden te brengen.Vandaag zal er vast weer veel bezoek komen dat ons zal steunen.
Ik zou zoveel nog willen zeggen, maar het lukt me nu even niet mijn lieve jongen.
Ma en ik houden van je en missen je nog elke dag.
Tijdsduur is toch niet belangrijk weet ik nu. Elke dag dat we je missen, blijft gewoon speciaal.

Knuffel en kus van ma. 

Dag lieve jongen van ons,


Als je moet afgeven,

wat je het meest liefhebt,

dan is er geen gisteren,

geen vandaag

en geen morgen meer.

Dan is er geen tijd meer,

dan is er alleen maar heimwee. 

I'm loving angels instead...


10 jaar geleden alweer, en ik denk dat voor ons allemaal die dag nog vers in het geheugen ligt.

Een zonnige dag was het toen ik in de stad werd aangesproken dat je er niet meer was. 'Ja daaaaag' dat was mijn eerste reactie, dat kon immers toch niet waar zijn?
Maar toch, we konden er niet om heen. Vanaf die dag moesten we zonder Mr. Kip de Engelse les in.

Mooi blijft het om te zien dat tot op de dag van vandaag nog steeds veel mensen aan je denken.

Ik hoop dat je vanaf de wolken boven ons zo nu en dan nog met ons mee kijkt. En dat er dan een lach op het gezicht verschijnt die ons altijd zo vrolijk maakte in de les.

We blijven aan je denken.
Veel liefs 

Lieve Maurice,

Vandaag 10 jaar geleden dat je heen bent gegaan. Mis je nog elke dag. Rust zacht lieve Maurice. Dikke kus Je kleine blonde Lochemse luchtalarm 

omdat vandaag vandaag is...
niet zoals gisteren of eergisteren
vandaag is anders...
vandaag denken we meer dan speciaal aan jou...
En zou willen dat gisteren toen niet gebeurd was...
10 years after. Lieve Maurice, wat...als...dan? We zullen het jammer genoeg niet weten. Dikke knuf! 

Dag mijn lieve jongen,

Op dit moment van schrijven zit ik met mijn laptop op schoot lekker buiten in de tuin.
Het is een heerlijk zomerse dag. Ma zit hier bij me en zit de Meppeler Courant te lezen.
We hebben vandaag niet zo veel gedaan vanwege het mooie weer. We zijn even bij jou in Meppel geweest om de bloemen van vers water te voorzien. Het water in de vazen was gewoon lauw.

Ik zit vaak even na te denken over het feit dat je aanstaande woensdag lichamelijk al 10 jaar niet meer bij ons bent. Maar in gedachten blijf je altijd bij ons. Kinderen zijn immers altijd in de gedachten van ouders, waar ze ook zijn. Is iets natuurlijks toch?

Ik wil je zoveel vertellen, maar doe het in gedachten nu lieve jongen.
Je weet dat we van je houden en we missen je nog elke dag.

Kus en knuffel van ma. 

(meer dan een vriend) dat was jij jarenlang voor mij
(meer dan een vriend) ik vraag je waak hier over mij
(meer dan een vriend)als jij daar boven bent straalt een lichtje als een allermooiste ster
(meer dan een vriend)de tijd met jou was veel te kort
(meer dan een vriend)voorgoed in mijn hart
(meer dan een vriend)?t zal nooit meer hetzelfde zijn
Jou vergeet ik zeker niet, mijn vriend 

Dag mijn lieve jongen,

Zo pas heb ik hier Randy "gefeliciteerd" met zijn verjaardag. Hij zou 22 zijn geworden, maar het gekke is dat hij voor ons ook altijd 13 zal blijven.
Volgende week zal het bij jou ook precies 10 jaar geleden zijn dat je bij ons wegging. Daarom blijf je voor ons ook altijd 28.
Ik realiseer me nu ook een beetje dat sommige van jouw oud-leerlingen ook al zo'n beetje deze leeftijd moeten hebben nu.Ik kan me natuurlijk herinneren dat ik toen aan een van je oud-leerlingen het gymnasiumdiploma heb mogen uitreiken uit jouw naam, omdat het speciale reden had.
Als van het gymnasium komt, ben je ongeveer 18 en 10 jaar erbij maakt 28. Ik denk dat sommigen van die leerlingen nu zo'n beetje doorkrijgen hoe jong jij eigenlijk nog maar was. Als kind kijk je vaak wat op tegen de leeftijd van je leerkracht. Je bent altijd ouder. Maar in de ogen van jezelf ben je nog jong en in de ogen van een ouder blijf je altijd jong en kind.
Deze week hadden we het nog over een ouder-kindrelatie bij een van onze beste vriendinnen.
Daar kwam weer eens ter sprake dat je als ouder "levenslang" hebt ten aanzien van je kind.
Natuurlijk in positieve zin bedoeld. Leeftijd speelt daarbij geen enkele rol.
Je bent en blijft levenslang het kind van je ouders.
Het is erg dat dat deze vriendin nu opeens heel ernstig ziek blijkt mijn lieve jongen. Dat doet ma en mij heel veel verdriet. Dat zul je begrijpen en ook jij had bij haar ook altijd een speciaal plekje.
Ma en ik waren best wel "trots" dat ze van jou een foto in de kamer had hangen.
Nu maar hopen dat ...
Je begrijpt wat ik bedoel, omdat het zo moeilijk onder woorden te brengen is.
Makkelijk om het hier maar "telepathie" te noemen mijn jongen.
Gister was Esther uit Borculo jarig. Zo jammer dat jij dit niet mee hebt mogen maken.
Het is al echt zo'n dametje. Ik weet zeker dat jij ook erg van haar had genoten.
Maar ja, we moeten de dingen accepteren zoals ze soms lopen.
Makkelijker gezegd dan gedaan.

Dikke knuffel en kus van je moeder.
xxx 

Dag mijn lieve jongen,

Zit nu rustig even op de bank en denk aan je. Er zijn zo vaak van die momenten dat ik aan je denk. Vooral ook als ik jonge mensen bezig zie of gesprekken met hen voer.
Ik had gisteren in het ziekenhuis, waar ma voor revalidatie naartoe gaat, een gesprek met een oud-leerling die nu 27 jaar was. Zij kende jouw verhaal ook en het drong tot haar en mij door dat jullie nu beetje zelfde leeftijd hadden. Zij had een kleine baby bij zich. Het is zo gek dat jij voor mij ook altijd 28 jaar blijft.
Gewoon onvoorstelbaar voor me dat je nu al 39 jaar zou worden in juli. Je bent en blijft mijn kind en daar kan ik gewoon niet los van komen. Je zou een volwassen man zijn. Je bent binnen enkele jaren net zo oud als mijn vader die 42 werd en die toen voor mij als kind van 14 een "oudere" man was in mijn beleving. Ik begin nu zelf al te behoren tot de groep van ouderen die de oudere generatie begint te vormen, maar dat gelukkig (nog) niet als zodanig ervaar.

Vanmiddag zijn ma en ik naar het voetballen geweest. Het was prachtig weer en we hebben lekker in de zon op een bankje zitten genieten van het mooie weer en ook van het voetbal. Staphorst won met 6-0, maar dat is uiteindelijk eigenlijk bijzaak. Hoofdzaak is natuurlijk dat ik er met ma weer kan zitten. Al is ze nog lang niet de oude, ik ben zo blij dat ze er nog is.
Na afloop van de wedstrijd zijn de ouders van een van de spelers nog even met ons naar huis gegaan. Zij komen uit Heerenveen en zijn een paar keer eerder bij ons geweest. Dit is altijd evengezellig en ook over jou kunnen we dan vertellen. Zoals wij trots zijn op onze kinderen, zo zijn zo het ook. Maar ook op andere gebieden hebben we raakvlakken.

Ma maakt nu kopje thee klaar en keek tv over koningshuizen. Ik stop nu. Zou je nog zoveel willen vertellen , maar doe het gewoon telepathisch, dan kan ik je nog meer dingen vertellen die ik alleen aan jou kwijt kan en wil.

Veel liefs van me en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Ten eerste voor vandaag weer een herinnering aan jou en ten tweede is het Tweede Paasdag. Dat is de dag waarop mijn mijn vader indertijd is overleden en die dag roept dan natuurlijk altijd associaties bij me op. Het was toen wel een andere datum, maar toch.
Gisteren naar Fokke geweest. Hij heeft voor jou weer mooie bloemen meegegeven die we zo meteen weer op je graf neer zullen zetten.
Bloemen, gedachten en herinneringen zijn het enige wat we van en voor jou hebben.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is al weer een poosje geleden dat ik enkele woorden tot je richtte. Niet dat ik niet aan je denk hoor. Integendeel. Er zijn soms van die momenten dat ik aan je denk door allerlei associaties die in verschillende situaties worden opgeroepen.
In dit geval denk ik nu zo maar even aan de foto van de trapopgang waarop je als kind staat afgebeeld met Francois. Twee kinderen die nog een hele toekomst voor zich hebben in gedachtewereld. Natuurlijk kijk ik er gewoon vaak even naar en vaak ervaar ik dan toch ook steeds weer het gevoel van onrechtvaardigheid.
Het "waaromgevoel" wordt steeds weer versterkt.
Dit gevoel is altijd onbewust aanwezig en dan zijn er vaak weer van die momenten waarop je dit "waaromgevoel" als ouder weer als echt pijnljk ervaart.

Met ma gaat het gelukkig steeds beter lieve jongen. Ze heeft je al weer "verrast" met een mooi door haar zelfgemaakt bloemstuk met een leuk kippetje erop.

Vandaag zijn we bij Fokke geweest en hij heeft voor jou ook weer prachtige bloemen meegegeven. Dat doet hij wekelijks als het mogelijk is.
We hebben zo pas deze bloemen weer bij je neergezet.

Dag mijn lieve jongen.
Ik zou zoveel woorden tot je willen richten, maar wat zijn woorden die ...?

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is al wat laat in de avond. Maar toch wil ik je nog even laten weten dat ik aan je denk. Het is immers weer de 21ste. Dus als ik de mogelijkheid heb, laat ik weer iets van me weten.
Vandaag drukke dag gehad. Met ma naar het ziekenhuis geweest voor een intakegesprek over hartrevalidatie. Ook moest ze een fietstest doen. Het was wel weer een nieuwe ervaring voor haar, omdat het tot dusver gebleven was bij wandelen met mij. We zullen zien wat de toekomst brengt wat de revalidatie betreft. Aan ma zal het niet liggen zoals je weet.

Ik heb vanavond een heel gesprek met je vriendin uit Borculo gehad via de telefoon.
Natuurlijk belde ze ons weer vanwege de 21ste.
In dit geval had ik me kunnen voorstellen dat ze een keer niet had gebeld, omdat ze het heel druk heeft gehad met de gemeenteraadsverkiezingen. Ze heeft een geweldig succes gehad. Ze was lijsttrekker en haar partij is van 3 naar 5 zetels gegaan. Nu maar afwachten hoe het daar ook verder gaat.
Ik weet zeker dat je heel trots op haar zou zijn geweest wat dit onderdeel van haar leven betreft. Wij zijn natuurlijk ook erg blij voor haar, omdat ze voor ons persoonlijk ook heel speciaal blijft.

Natuurlijk denk ik vaak aan je en kan ik af en toe ook over je praten als het zo uitkomt.
Gisteravond kregen we oud-buurvrouw Kleene op ziekenbezoek voor ma. Ze had mooie bloemen voor ma meegenomen, maar ze had voor jou ook een mooie witte roos meegenomen die we mee moesten nemen om op je graf te plaatsen. Voor ma en mij een kostbaar cadeau, zoals je zult begrijpen. Al ben je er niet meer, je bent er toch nog altijd.

Voor ma en mij zul je er nog altijd zijn en blijven lieve jongen.

Liefs en een kus van ma.
Ze mist je knuffel nog altijd.
Ze had het in deze voor haar moeilijke tijd graag van je willen voelen. 

Dag mijn lieve jongen,

De zon scheen vandaag dubbel voor ons. De warmste 8 maart ooit las ik net, maar het bezoek van ons ander "zonnetje" bracht zoveel extra warmte. Samen hebben we je graf bezocht en de kleine jongen stelde me zulke " leuke" vragen over jou toen we weer terugliepen naar de auto.
Ik heb hem zo goed mogelijk tekst en uitleg gegeven wat er allemaal gebeurd is met jou.
Ik moest eigenlijk huilen en lachen tegelijk, maar hield me natuurlijk zo groot mogelijk.

Na afloop zijn we de stad nog even rustig ingegaan en hebben we "ouderwets" bij Jaap nog iets gedronken. We werden hartelijk ontvangen en Matthew werd er op leuke manier nog eens in het zonnetje gezet. Kreeg weer zijn "originele" koekje met slagroom. Het voelde voor mij als pure nostalgie. Je zult me ongetwijfeld begrijpen en aanvoelen.
Weer samen met de kleine jongen even naar het speeltuintje geweest. Hij genoot van de schommel en ik van hem.
Samen thuis gezellig gegeten. Was gewoon fijn voor ma en mij.

Ik wil je gewoon even laten weten dat de zon voor ons vandaag extra heeft geschenen en warm voelde.

Ik heb het gevoel gehad dat je "overal" bij ons was.

Liefs en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer een aparte dag. Ma is jarig zoals je weet. Gelukkig in de loop van de dag toch nog bezoek gehad, al was het voor ma misschien wel wat te druk. Maar als er niemand was gekomen, dan was het ook weer niet goed geweest.
Ook voor jou waren er bloemen. Zo mooi om te zien hoe al die voorjaarsbloemen in bakken of potjes bij jou in volle bloei staan. Ook prachtige tulpen en andere bloemen die werkelijk wekenlang bij jou bloeien. Genieten we er thuis van, bij jou duurt dat werkelijk weken.
Dat komt natuurlijk door de temperatuur buiten.

Op dit moment is het even lekker rustig. Is wel goed ook even voor ma. Ze doet zo goed haar best om te herstellen, maar er is veel verschil tussen willen en kunnen. De wil is er zeker en nu maar wachten tot ze weer meer kan. Alle goede dingen gaan langzaam zullen we maar zeggen. De periode van revalidatie zal spoedig beginnen volgens de cardioloog.

Veel liefs en verjaardagskus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het 2 maart. Het is de datum waarop Randy Mussche is overleden. Ik heb net een paar woorden bij hem op zijn site gezet. Ik weet zeker dat zijn ouders dit waarderen, omdat ik me helemaal in hun situatie kan verplaatsen. Randy is bijna een jaar na jou overleden. Precies 9 jaar geleden dus. Waar blijft de tijd wordt vaak gezegd, maar hier geldt eigenlijk geen tijd. Het is hooguit tijdsduur. En die heelt echt niet alle wonden heb ik net gezegd.

Ik vind het fijn om af en toe van mensen, die ik niet altijd persoonlijk ken, een reactie te zien.
Dat doet ma en mij natuurlijk goed. Gewoon even een teken van medeleven voelen.

Natuurlijk maken wij wel iets van ons leven, maar dat is nu zo anders gegaan dan waarop je als ouder had gehoopt. Ik weet ook dat jij echt niet zou willen dat wij verdriet hebben en dat je zou zeggen dat het leven verder gaat. Dat is de verstandelijke benadering die ik vroeger ook menigmaal heb gehanteerd, maar het emotionele vlak je niet zomaar weg. Verstand en gevoel zijn niet te scheiden.
Elke ouder wil zijn/haar kind graag zien opgroeien en zien hoe het verder met hem gaat.
Het is het onnatuurlijke gevoel dat altijd blijft, omdat je kind voor zijn ouders gaat. Het is dat tegennatuurlijke gevoel dat je als ouder je hele leven meedraagt. Tenminste, zo voelt het voor mij. Ik weet nu ook dat ik nu van de generatie ben die " aan de beurt" is om te gaan, omdat mijn grootouders en ouders er niet meer zijn.
Dat is de natuurlijke gang van zaken. En dingen die indruisen tegen de natuur, maken het een mens vaak moeilijk. Maar gelukkig zijn er ook nog wel dingen in ons leven waarvan we kunnen genieten. Gezondheid is daarin het belangrijkste mijn lieve jongen. Met ma lijkt het gelukkig de goede kant op te gaan en daar " geniet" ik dan ook van. Het zijn soms de kleine dingen die het doen.

Vandaag is het rustige dag.

Veel liefs en kus van ma.

Je vader,