Maurice Kip

Dag Maurice,

Wat een bijzonder fijne dag vandaag. Ik reed de straat in en je vader stond daar al op mij te wachten. Na ruim 9 jaar zag ik je ouders weer. Binnen hebben we fijn gepraat over hoe het met mij ging, maar ook leuke herinneringen aan jou opgehaald. Wat kunnen jouw ouders toch mooie anekdotes vertellen. Ik heb werkelijk waar een aantal keer hard moeten lachen, PRACHTIG.

Ik kreeg allerlei leuke foto's te zien, totdat je moeder aan kwam met je agenda met je laatste klas V1B. De cijfers en namen stonden van ons erin. Ik werd er een beetje stil van, je mooie agenda en ook afspraken na 21 mei 2004, helaas heb je deze niet kunnen waarmaken!

Onderweg naar jou in de auto reed je moeder langs het café waar de ceremonie werd gehouden. Ik beleefde het allemaal opnieuw, veel emotie kwam weer naar boven. Eenmaal bij je graf vertelde ik je ouders precies hoe ik het allemaal had beleefd tijdens je ceremonie. Zo vertelde ik dat alle auto's stil stonden. Verder ga ik hier ook niet op in. Ik denk dat jij vanuit boven ergens ook hebt kunnen zien hoe dit allemaal is verlopen.

Kort samengevat, een fijne, emotionele en indrukwekkende dag.

Gegroet,
Je kleine Turkse vriend
Mustafa
V1B 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is een onvergetelijke dag voor ma en mij geweest. Mustafa was bij ons op bezoek. Ik had je immers al verteld dat hij zou komen. Hij is nu ongeveer een half uur geleden weer vertrokken. Ik weet zeker dat het voor hem ook iets speciaals is geweest. Vele dingen over en met jou hebben we samen opnieuw beleefd. Herinneringen opgehaald. Nieuwe dingen verteld en gehoord. Ik kan nauwelijks onder woorden brengen hoe we ons drieën hebben gevoeld vandaag. Het was voor ons alle drie zo fijn om jou weer als ons middelpunt te hebben.
Mustafa wist nog zoveel leuke details en anekdotes over je te vertellen. Voor ons uiteraard geweldig fijn.
Je "kleine" vriend is inderdaad een grote "volwassen" man geworden. Hij praatte enthousiast over jou en je invloed op hem wat zijn beroepskeuze betreft.
Ik zou urenlang kunnen vertellen over deze voor ons geweldige dag.
We hadden elkaar zoveel te vertellen. We weten ook elkaars liefde voor talen en dialecten. Tu(r)ks is de beste benaming voor je fijne vriend uit Lochem.
Ook fijn dat Mustafa al via facebook reacties over zijn bezoek aan ons kreeg.
Voor ma en voor jou had hij prachtige bloemen meegebracht. Ons bezoek aan jou was fijn, maar zeker emotioneel. Mustafa wist zich zoveel details van 21 mei te herinneren en het bezoek was indrukwekkend.
Samengevat: een geweldig fijne, emotionele en indrukwekkende dag.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Dus toch weer even reactie. Je kunt het geloven of niet, maar we hebben weer contact gehad via de telefoon met Mustafa. Is er nog sprake van toeval?
Ik heb een fijn gesprek met hem gehad en tot onze blijdschap komt hij aanstaande maandag bij ons en zeker bij jou op bezoek. Het beeld van 12-jarige jongen zal dan zeker bijgesteld moeten worden . Dat is het nu al na ons telefonisch gesprek. Het is en blijft een fijne gedachte en ervaring dat we elkaar na zoveel jaar weer zullen ontmoeten. We kijken er in ieder geval naar uit.

Morgen krijgen we bezoek van een oud-schoolvriend van mij. Ik denk dat het ruim 45 jaar geleden is dat we elkaar hebben gezien. Door stom toeval door ziekenhuisbezoek in Groningen ben ik weer in contact met hem gekomen. We hebben elkaar een paar uur voor de telefoon gesproken. Ook zij hebben enkele jaren geleden een zoon verloren. Net zo onverwacht zoals het ook met jou ging.

Vanmiddag kwam ook Klaasje je nog bloemen brengen. Toevallig waren ma en ik net bezig met bladvegen bij jou. Na afloop is ze met ons meegegaan voor een kopje koffie.. Ze gaat net weg en dus heb ik nu even gelegenheid je even te schrijven.

Liefs van mij en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het verhaal van Mustafa heeft ma en mij heel erg ontroerd. Ik weet dat het niet de bedoeling is dat ik moet reageren op wat mensen hier schrijven, maar omdat het ons zo raakt, neem ik gewoon de vrijheid om dat te doen.
Als we deze woorden van hem lezen en tot ons door laten dringen, krijgen we we toch weer een beetje het gevoel dat je toch niet voor niets hebt geleefd. Geweldig toch dat hij het op deze manier onder woorden brengt en het jou ook laat weten. Voor ons zo fijn en waardevol dat hij na jaren nog steeds zo over jou praat.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik, net als jij denk ik, een soort "zwak" voor hem heb. Ik denk in dit geval terug aan je begrafenis, toen het prachtig weer was. Mustafa droeg een groot bloemstuk voor je mee vanuit de plaats waar we je afscheidsdienst hielden. Dat bloemstuk was niet zo licht van gewicht, maar hij wilde tijdens de tocht naar de begraafplaats dat bloemstuk blijven dragen, omdat hij dat wilde doen voor jou. Hij vond, geloof ik, dat hij je dat verschuldigd was of zoiets. Die anekdote is me altijd bijgebleven. Je toen kleine Turkse vriend is nu al aardig op weg in je voetsporen te treden. Dat doet ma en mij ontzettend goed.
Hij zal nu wel wat groter zijn geworden na ruim negen jaar. Voor ma en mij, maar voor jou vast ook, is jouw kleine Turkse vriend nu letterlijk en figuurlijk een grote Turkse vriend.

Zoals ik al zei: ik wil niet te veel reageren op wat anderen hier zeggen, maar na veel nadenken , heb ik het toch maar gedaan.
Stom toevallig kwam ik deze week ook de dvd tegen waar je herdenking op school is opgenomen. Ik kon het niet opbrengen om alles te zien en heb me beperkt tot enkele fragmenten. Het doet nog altijd zoveel pijn mijn jongen wanneer je weer wordt geconfronteerd met dit soort beelden.

Ik zou nog veel willen zeggen, maar je weet dat dit niet altijd mogelijk is.
Ik denk in dit geval aan Amerika. Je weet wat ik bedoel.

Kus van ma en liefs van mij. 

Lieve Maurice,

Vandaag 24 oktober 2013 op het Saxion in Deventer moest ik aan je denken. Voor mijn opleiding moest ik een opdracht maken welk verhaal als eerste in mij opkomt dat iets belangrijks heeft toegevoegd aan mijn leven en dit mede heeft gekleurd. Ik dacht gelijk, dat heeft Maurice gedaan.

Oprecht geïnteresseerd en na schooltijd kon ik altijd nog even een praatje met je maken, je had er altijd tijd voor!

Maurice, met mij gaat het goed. Zit nu in het tweede jaar van de pabo in Deventer. Nog 2 jaar en dan kan ik zelf in je sporen treden als leerkracht. 1 ding weet ik wel zeker wat ik op mijn bord ga schrijven en dat is DVPVDK... Dikke Vette Pech Voor De Kabouter.

Je wordt hier niet vergeten, nogmaals bedankt voor de fijne periode die ik heb mogen ervaren met jou als leerling.

Gegroet,
Je kleine Turkse vriend
Mustafa
V1B 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het weer de 21ste. Traditiegetrouw probeer ik je ook weer iets te vertellen. Af en toe vraag ik me af wat voor zin het heeft. Zul je dit ook echt lezen of aanvoelen of hoe je het ook wilt noemen?
Je vriendin heeft gisteravond nog gebeld, omdat ze op vakantie ging. Fijn voor ons en fijn van haar dat ze deze traditie volhoudt. Zo blijven we toch ook een beetje bij over de "ontwikkelingen" in en rondom Lochem.

Vorige week had ik een gesprek met iemand in het UMCG die ik jarenlang niet had gezien.
Zij bleek dat de zus te zijn van een oude jeugdvriend die ook zijn zoon had verloren.
Ik heb toen telefonisch contact gehad met hem en het was een bijzonder fijn en waardevol gesprek. Behalve over jeugdherinneringen, ging het ook over vaderschap en opa-zijn. We voelden en vulden elkaar heel goed aan en het is de bedoeling dat we elkaar binnenkort weer eens zullen ontmoeten. Het was een heel aparte ervaring voor me. Zeker wat betreft het verlies van je kind.
Afwachten wanneer we elkaar zullen zien.

Het is nu herfstvakantie. Natuurlijk heb ik er persoonlijk niet veel of beter gezegd niets meer mee te maken, maar nog altijd heb ik enig verlangen om weer voor de klas te kunnen.
Mis het nog altijd. Zo raar niet meer te hoeven werken. Moet er nog steeds aan wennen.

Vanavond toneelrepetitie. Ook maar afwachten hoe het stuk ontvangen zal worden.
Had je lach daar ook graag weer willen horen, maar weet nu een beetje dat dit een illusie zal blijven.

Dag mijn lieve jongen.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Hectische week achter de rug. Ons dakkapel helemaal vernieuwd. Was allemaal heftig, maar gelukkig hadden we mooi weer. In tegenstelling tot vandaag. De hele dag regen.
Behalve dat het hectisch was, was het ook erg emotioneel. Dat had vooral te maken dat we na negen jaar jouw schildwachthuisje, dat in je lokaal stond, hebben weggedaan. Negen jaar lang heeft het bij ons in de garage een plek gehad, maar niet op de handigste manier, omdat het een grote afmeting had. Onze auto heeft nooit meer in de garage gestaan. Niet dat dat nu wel kan, maar toch.
Het kostte me veel moeite om " het huisje" te verwijderen, omdat ik me nog zo goed herinner hoe we het indertijd naar je "oude schooltje" in Lochem hebben gebracht achter op de aanhanger achter onze auto. Loodzwaar was het. Je hebt bij de pop die je op de kop getikt had, een mooi uniform laten maken.
Deze staat nog altijd opgesteld bij de kamer met het nu nieuwe dakkapel.
Ik herinner me weer hoe ooit een van de ouders van een van je leerlingen zei dat je lokaal net een klein onderwijsmuseum leek.
Dat voelde toen goed en was eigenlijk ook waar.
Naast het schildwachthuis met de mooie pop erin, had je zoveel andere leuke dingen van voorwerpen met daarbij op papierstroken de Engelse benaming. Ma en ik vonden een aantal terug toen het huisje wegging.
Ik kan je niet zeggen hoe moeilijk ik het vond dat dit zo mooi betimmerd huisje werd afgevoerd. Het moest er natuurlijk ooit een keer van komen, maar het deed me heel erg pijn. Het was niet zo maar een aantal stukken hout.
gelukkig staat de pop nog altijd binnen.
Die zullen ma en ik nooit wegdoen mijn jongen.
Die pop hoort bij jou als symbool van schildwacht in ons huis.

Jij begrijpt hoe moeilijk het was dit huisje te slopen en weg te doen. Ook vonden we weer verschillende dingen toen we bezig waren met het opruimen van een aantal spullen op zolder.
Ook een brief van een Engelse vriendin die een brief aan ma schreef in de tijd dat je met haar in Engeland studeerde in Bedford.
Leuke anekdotes. Ook over je kookkunst en ander dingen die je daar uithaalde toen.

Waarom, waarom, waarom, ...?

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Wat een verrassend berichtje lees ik hier. Wat fijn dat Sevgi zulke lieve woorden tot jou richt. Zo fijn dat de manier van lesgeven nog eens weer naar voren wordt gebracht. Kan me voorstellen dat 12 juli dan ook speciaal is. Voor ons als ouders is dit ook heel speciaal om te lezen.

Ik ben nu weer helemaal thuis en ga niet meer naar school. Het is nog steeds wennen om niet meer voor de klas te staan.
Als ik zulke reacties van oud-leerlingen lees, vind ik het nog altijd spijtig dat jij niet meer voor de klas staat.
Zo'n reactie steunt ma en mij ook weer een beetje in het gevoel dat je niet voor niets hebt geleefd. Dat gevoel hadden we natuurlijk al eerder, maar het voelt gewoon fijn dit nog weer eens na negen jaar dit bevestigd te krijgen.

Ik zou je zoveel willen zeggen, maar het is gewoon niet onmogelijk het hier te doen.
Vandaag kreeg ik bericht dat een jeugdvriend van me was overleden. Al heb ik hem niet meer gezien de laatste jaren, het doet me toch wel veel. Allerlei herinneringen komen dan weer boven op zo'n moment. Moeilijke tijd voor dat gezin. Ook zij waren getuige van jouw begrafenis, al kenden ze jou niet persoonlijk.

Ik geef je nu een dikke knuffel en een kus van ma. 

Beste meneer Kip,

Ook ik wil u laten weten dat ik vaak aan
u denk. Ik heb veel van u geleerd. De
lessen waren altijd erg leuk, en tegelijkertijd
ook leerzaam. Ik hoop dat u dit ook kunt zien.
Mijn dochter is op 12-07-2006 geboren ik
moest meteen aan u denken. Ik vind het erg
bijzonder dat het ook u geboortedatum is
12 juli...

Bedankt voor de leuke en leerzame tijd Angel.

Liefs Sevgi.. 

Goedemorgen mijn lieve jongen,

Vandaag is heer de 21ste. Nu al weer september.
De herfst zal inzetten. Bladeren op de begraafplaats zullen weer in grote getale neervallen. Niet de mooiste tijd van het jaar wat dat betreft. Ma is nu bij je om alles weer schoon te maken. Je hebt deze week veel bloemen gekregen van verschillende mensen. Het is een schoonheid van bloemen. Ma zorgt er zeker heel goed voor.
Maar die ene " BLOEM" missen we nog altijd.
Waarom...?

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het 14 september. Het is de verjaardag van mijn vader. Hij is in 1918 geboren en is al langer overleden dan hij geleefd heeft.
Raar toch. Hij was ook nog maar 42 toen hij overleed. Vreemd ook dat ik er nog steeds ben. Ik lijk wel een tussenschakel tussen jullie.
Feliciteer mijn vader maar als je die nu tegenkomt.
Of zijn daar"boven" geen verjaardagen?

Dag lieve zoon. Wie had toch gedacht dat jij voor je vader zou gaan? Deze vader niet.
Mis je nog altijd.
Veel liefs.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Nog hou ik je vast, de afstand wordt groot.

Ik heb niet geleerd te leven met jouw dood.

Dus leef ik met de dag en jij sterft telkens weer.

We missen je zo. 

Dag mijn lieve jongen,

Al is het een maand geleden dat ik hier iets tegen je gezegd heb, het wil niet zeggen dat ik je vergeet mijn jongen. Dat weet je ook wel.Vandaag is het weer de 21ste en dus wil ik gewoon even zeggen dat ik aan je denk en nog altijd ontzettend van je hou.
Daarnaast MIS ik je nog elke dag. Af en toe heb ik van die momenten dat ik denk: het kan toch niet waar zijn dat ik Maurice nooit weer zie. Dan ben je heel dicht bij me. Ik voel je bijna persoonlijk dan. Ik kan dat gevoel niet omschrijven en uitleggen.
Is ook niet nodig, omdat het alleen van mezelf is.
Vandaag zal je vriendin ook zeker bellen. Wat is het toch fijn dat we nog altijd contact met haar hebben en ook op haar verjaardag zijn geweest. Dat geeft ons altijd het gevoel dat jij er ook nog altijd bijhoort. Als ouders doet het ons zoveel lieve jongen.
Ma is buiten aan het werk met een bloemstukje. Niet voor jou, maar voor jou zal er ook zeker bloemetje overblijven. Daar zorgt ze zo geweldig voor altijd.
Maar dat hoef ik je niet te vertellen. Net als van de bloemen van je oom die je ook nog altijd zo mist.
Ik wens je een fijne dag toe. Ga er vanuit dat het weer bij jou net zo mooi is als hier.De zon schijnt volop.
Associeer je daarom ook vandaag maar weer als "ons zonnetje".
Ik vergeet nooit dat je altijd zei: "Ik ga nog niet uit huis, want ik ben toch nog altijd het zonnetje in huis? Breng toch een hoop gezelligheid?
Gezelligheid kent geen tijd.Alleen is er nu heel andere vorm van gezelligheid mijn lieve jongen.
Hoe je dat als ouder ervaart, hoef ik hier gelukkig niet uit te leggen. Ik ga nu naar buiten waar de zon schijnt.
Jij bent en blijft onze zoon en "zon" die ons nog altijd warm gevoel geeft.

Kus van ma 

Dag mijn lieve jongen,

Was ik de vorige keer te laat voorde 21ste van de maand. Ben nu heel erg vroeg. Het is nu precies 12 uur en dus de 21ste.
Vandaag met ma naar Den Haag geweest met de trein. Was niet warm. Dus lekker gereid.
Vanavond laat bij jou geweest om de bloemen te rangschikken en te verzorgen en de boel op te ruimen. Ter gelegenheid van je broers verjaardag hebben we de fles champagne van hem uitgegoten, omdat ma vond dat jij dit wel leuk zou vinden en passend in dit geval.

Was heel speciaal. Jij begrijpt waarom.
Ik ga nu naar bed.
Slaap je "daarboven" ook? Rare vragen kun je als achterblijver soms stellen Maurice. Die komen zo spontaan op door associatie.

Heel veel liefs.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Om tien voor twaalf gingen de laatste "feestgangers" weg. We hebben de hele dag en avond door bezoek gehad. Natuurlijk worden allerlei herinneringen opgehaald.
Maar zonder jou is het zo anders als vroeger. Het is voor ons nog erg fijn dat er zoveel mensen blijven komen. Sommige mensen snappen hier niets van, maar het is voor ons een schrale troost, maar het geeft ons erg veel steun.
We zitten nu even bij te komen van de dingen die vandaag gebeurd zijn. Gaan dan zo naar bed.
Ik hoop voor jou dat Wilma en andere collega's of vrienden morgen een heel fijn concert zullen hebben.
Ik hoop dat jij er ook deel van zult uitmaken mijn lieve jongen.
Ik hoef niet uit te leggen waarom.

Kus van ma.
Ze was weer een uitstekende "gastvrouw" voor je. Je had ook niet anders verwacht toch? 

Toeval?
Nee...zeker niet!
Zonder op de kalender te kijken, ineens realiseerde ik me dat het vandaag je geboortedag is... Ik kijk Robbie Williams: " Live at Knebworth". Voorbereiding op morgen, want dan ga ik naar Amsterdam Arena weer naar een concert van "jouw Robbie". Veel zin in, al zal er zo nu en dan vast een brokje in mijn keel komen. Net als gisteren toen ik met wat jongere collega's bij Annelies zat na te borrelen na ons personeeluitstapje. Het verhaal kwam bij jou uit en de heftige periode na je overlijden... Ik was al fan van Robbie, maar mede door jou nu toch extra bijzonder. Ben benieuwd hoeveel mensen met mij morgenavond allemaal aan jou denken. In ieder geval 4. Want ik las net dat Ina Sprick en haar dochter er zijn en ik ga ook met o.a. een oud leerlinge van je... Dag Angel... 

Lieve Harm en Hennie,

We snappen zo goed wat je altijd schrijft Harm.
Je raakt ons met je woorden, precies zoals het is.
Fijn dat er nog steeds zoveel mensen voor jullie zijn.
Sterkte voor vandaag.

Liefs Trees en Jouk. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag je tiende verjaardag zonder jou. In negen jaar dus. Vreemd eigenlijk.
Ma en ik hebben net bloemen bij je neergezet. Had je liever een ander cadeau gegeven.
Vandaag zullen weer verschillende mensen langskomen.
We zullen zien wat deze dag zal brengen mijn jongen. Ik zou je graag in het echt feliciteren, maar dat is nu het zekere in ons leven. Dat kan dus niet.
Niets in dit leven is zeker behalve de dood.
Daarom wordt dit onderwerp blijkbaar meestal verzwegen mijn jongen.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Op dit moment zit ik met de laptop op schoot aan jou te denken. Morgen zou je jarig geweest zijn. Het is onvoorstelbaar voor ons dat je dan al 38 jaar zou worden. Onvoorstelbaar gewoon. Je blijft voor ons altijd 28. Zo lijkt het net 10 jaar geleden, maar het is nu negen jaar dus.
Denk in dit geval aan de periode dat ikzelf 38 jaar was. Jij was toen een jongetje van 10 jaar. Onvoorstelbaar gewoon. Wie had toen gedacht dat we je 18 jaar later zouden moeten missen. Je had voor mijn gevoel, net als ik, nog een heel leven voor je. Het mocht helaas niet zo zijn. In die 18 jaar na je tiende heb je heel wat meegemaakt. Denk nog vaak aan de periode dat je studeerde. Wat heb je het fijn gehad ook tijdens je studie in Engeland. Weet je nog van de rode kool waarover je ma belde? Kan een glimlach niet onderdrukken merk ik.
Wat heb je je best gedaan om je studie af te maken in de tijd die ervoor stond.
Kan vast wel een boek schrijven als ik alle herinneringen die je bij me oproept, zou gaan beschrijven.
Morgen krijgt je school in Lochem vakantie.
Ik vraag me wel eens af of je daar ook gebleven zou zijn of dat je andere baan had gezocht.
Of dat je erheen verhuisd zou zijn.
Maar het heeft geen enkele zin zullen andere mensen misschien zeggen. Maar ik wil, net als toen je 10 was, ook blijven dromen over wat er van je terecht zou komen. Je hebt schitterende jaren gehad in je werk. dat weten we allemaal. Gelukkig horen we dat af en toe nog weer. Zoals vorige week bij het toneel in Lochem.
Ik kijk nu rond. Vogels fluiten en vliegen achter elkaar aan. Ma zit een toneelboekje te lezen.
Ik was in gedachten verzonken en jij was bij me.
Helaas kan ik je niet aanraken. Had dat morgen graag gedaan. Morgen zullen er weer mensen komen bij ons ter ere van je verjaardag. Toch fijn dat ze dat doen. Leef je toch nog voort.

Knuffel en kus van ma.
Ze mist jouw knuffel enorm. 

Dag mijn lieve jongen,

Vrijdagavond zijn ma en ik naar de openluchtvoorstelling in Lochem geweest. Daar hebben we je vriend Herman zien schitteren in een prachtig door hem vertolkte rol. Ma en ik hebben Diever wel eens bezocht met de voorstellingen, maar dit was voor ons weer een heel andere toneelervaring. Dat het spel onderbroken moest worden voor een heel nare ervaring met een bezoeker die uiteindelijk afgevoerd werd met ambulance, was echt heel jammer. Bij mij riep dat in verband met Lochem gelijk weer andere associaties op.
Maar al met al was het voor ons een geweldige ervaring en hebben we ook nog een paar andere mensen gesproken die jou hebben gekend en die dat vertelden.
Toen we bij de kassa kwamen en onze namen opgaven, omdat Herman kaartjes voor ons had gereserveerd, was er gelijk een man in die kassaruimte die vroeg of wij de ouders van Maurice Kip waren. Het was gelijk een opsteker voor ons. Zo voelde het gewoon. Bij de ingang werd je naam genoemd. Dit is juist zo fijn omdat ik Lochem altijd direct met jou associeer.
Na afloop heb ik weer een gesprek met hem gehad.Puur toevallig kwam ik hem weer tegen op het toneel na afloop. Hij vertelde dat hun zoon bij jou in de klas had gezeten en ook met deze zoon hebben we nog even kennis gemaakt. Ik kan je zeggen dat vader je een "toffe gozer" vond als leerkracht. Hij vertelde ook nog leuke anekdote over 10 minutengesprek met je.
Die laat ik nu maar weg. Maar was erg leuk en bij jou passend.
Natuurlijk hebben we ook met Hanny en Herman gesproken. Maar we weten zelf wel , als je zelf meedoet met toneel, alles heel hectisch is. Maar het was natuurlijk fijn hen te ontmoeten en even weer te spreken. We hebben afgesproken dat ze ons op een normale het hele openluchttheater een keer laten zien. Lijkt me echt heel fijn.
Natuurlijk hebben we ook met Wilma gesproken Maurice. Zij heeft, voor ons erg fijn en gezellig,bij ons gezeten tijdens de voorstelling en ons na afloop in het donker teruggebracht naar onze auto. Zoals je wel begrijpt, was dit avondje Lochem voor ma en mij heel speciaal.
Alleen al die route rijdend, die jij jaren hebt gevolgd, is voor ma en mij altijd emotioneel. We herkennen dan dingen onderweg waarover je wel verteld hebt of waar je bekeuring kreeg.
"Wat een afstand moest hij toch elke dag afleggen,"zeggen we vaak tegen elkaar onderweg.
Het was prachtig weer en een geweldige ervaring.
Ga nu eerst kopje koffie drinken met ma en dan gaan we naar Fokke. Het is prachtig weer nu.
Hebben jullie "daarboven"altijd mooi weer? Of "stormt"het daar ook wel eens? Ga daar niet vanuit.

Dag mijn lieve jongen.
Ik hou vreselijk veel van je en ik mis je nog ELKE DAG.
Kus van ma.