Maurice Kip
12 juli 1975 - 21 mei 2004
NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS
Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Dag mijn lieve jongen,
Zoals Anjo ons altijd opbelt op de 21ste, zo schrijf ik altijd een aantal woorden aan jou.
Vorige week zei ik al tegen ma dat dit nu niet was gebeurd. Niet dat dat erg is, maar het kwam er die dag gewoon niet van. Ma en ik zijn samen die dag op een crematie geweest in Assen, samen met Fokke. Daar hele dag verder gebleven en 's avonds hadden we hier buurtbarbecue. Dat heb je ook nog meegemaakt in het begin. Was best luk weer. Alleen het weer liet ons wat in de steek.
Deze afgelopen week was ook best weer spannend., Ga er maar vanuit dat je dat met je "geestesoog" hebt kunnen waarnemen.
We missen je op zulke momenten erg mijn jongen. Ik moest eerlijk gezegd weer denken aan de situatie van 2003 waarin je voor me opkwam. Ik hoef daar gelukkig niet op in te gaan. Afwachten maar, zullen we zeggen.
Deze week hier de laatste schoolweek. In Lochem moeten ze nog een week.
Komend weekend is daar in Lochem ook een toneelvoorstelling in de buitenlucht waarin je grote vriend Herman een hoofdrol heeft.
Van Wilma kregen we een mailtje en we gaan als het goed is, een voorstelling bezoeken. Hebben we met Herman overlegd. Voor ma en mij gevoelsmatig altijd heel apart natuurlijk, omdat de herinneringen aan jou dan zo dichtbij zijn.
Als ik het woord Lochem hoor, associeer ik het ogenblikkelijk met jou.
Maar nu we Herman zullen zien, zal dit ook heel anders zijn, omdat we in onze herinneringen altijd zijn duidelijk hoorbare stem weer horen, denkend aan jouw afscheid. Knuppel en kast komen dan weer boven.
De honkbalknuppel zie ik staan hier in de kamer. Die houdt ma nog altijd voor je in ere. Samen met je baseballpet.
Ik zit nu even alleen in de kamer te mijmeren.
Laptop op schoot. Wacht tot ma weer thuis komt van de pedicure.
Kijk naar de knuppel, naar je pet, naar de herdenkingsboeken hier.
Ik mis je mijn jongen.
Straks weer grote vakantie. Voor jou altijd?
Je vader,
Zoals Anjo ons altijd opbelt op de 21ste, zo schrijf ik altijd een aantal woorden aan jou.
Vorige week zei ik al tegen ma dat dit nu niet was gebeurd. Niet dat dat erg is, maar het kwam er die dag gewoon niet van. Ma en ik zijn samen die dag op een crematie geweest in Assen, samen met Fokke. Daar hele dag verder gebleven en 's avonds hadden we hier buurtbarbecue. Dat heb je ook nog meegemaakt in het begin. Was best luk weer. Alleen het weer liet ons wat in de steek.
Deze afgelopen week was ook best weer spannend., Ga er maar vanuit dat je dat met je "geestesoog" hebt kunnen waarnemen.
We missen je op zulke momenten erg mijn jongen. Ik moest eerlijk gezegd weer denken aan de situatie van 2003 waarin je voor me opkwam. Ik hoef daar gelukkig niet op in te gaan. Afwachten maar, zullen we zeggen.
Deze week hier de laatste schoolweek. In Lochem moeten ze nog een week.
Komend weekend is daar in Lochem ook een toneelvoorstelling in de buitenlucht waarin je grote vriend Herman een hoofdrol heeft.
Van Wilma kregen we een mailtje en we gaan als het goed is, een voorstelling bezoeken. Hebben we met Herman overlegd. Voor ma en mij gevoelsmatig altijd heel apart natuurlijk, omdat de herinneringen aan jou dan zo dichtbij zijn.
Als ik het woord Lochem hoor, associeer ik het ogenblikkelijk met jou.
Maar nu we Herman zullen zien, zal dit ook heel anders zijn, omdat we in onze herinneringen altijd zijn duidelijk hoorbare stem weer horen, denkend aan jouw afscheid. Knuppel en kast komen dan weer boven.
De honkbalknuppel zie ik staan hier in de kamer. Die houdt ma nog altijd voor je in ere. Samen met je baseballpet.
Ik zit nu even alleen in de kamer te mijmeren.
Laptop op schoot. Wacht tot ma weer thuis komt van de pedicure.
Kijk naar de knuppel, naar je pet, naar de herdenkingsboeken hier.
Ik mis je mijn jongen.
Straks weer grote vakantie. Voor jou altijd?
Je vader,
Op 3 juli 2013
om 10:15 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:15 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het 19 juni. Het is de verjaardag van "onze Jan". Hebben jullie elkaar al ontmoet?
Voor onze voorstellingen die we er hierover hebben, moet dat natuurlijk wel. Ik hoop dat hij zijn woordje daarboven weer goed kan doen. Was op het laatst van zijn leven hier minder mooi. Raar eigenlijk dat jullie twee, die allebei jonger zijn dan ik, hier niet meer zijn. Jij als mijn zoon en hij als mijn jonger broertje. We verschilden ruim 7 jaar. Vandaar dat hij altijd als mijn "broertje" heeft gevoeld.Wat een gekke redenering eigenlijk, maar het is natuurlijk puur gevoelsmatig. Ik realiseer me nu dat hij vandaag 59 zou zijn geworden.En het gekke is dat jij voor mij altijd 28 zult blijven. De tijd staat in dit geval gewoon stil. Straks in juli zul je al 38 zijn. Onvoorstelbaar gewoon.
Voor ma en mij was het echt fijn om de reactie van Manon ook te lezen.
Zij gaat gelukkig ook gewoon op haar gevoel af en verwoordt die gevoelens op een heel fijne manier.Blij dat ze je een toffe docent noemt. Zo bijzonder ook dat Angels bij haar ook nog altijd een speciale plek inneemt.
helemaalomdat ze je dan als zo positief ervaart.
Vandaag en gisteren waren warme dagen. Echt vakantieweer. De grote vakantie nadert al weer.
Een schooljaar is zo weer ten einde.
Natuurlijk komen dan weer allerlei herinneringen bij me op. Vooral de reis dwars door Amerika die je in gedachten al helemaal had gemaakt.
Moet in dit geval ook aan Jelte en Gretha denken. Daar was je geweest om ervaringen te beluisteren. Op hun reis naar het noorden vergeten ze jou ook nog steeds niet en brengen je trouw een bloemetje.
Lieve jongen, er zijn van die dagen dat ik je vreselijk mis. Je weet waarom. Dan missen we je steun en zorgzaamheid.
Ook nu is dat het geval.
We weten dat je "van boven" zeker je best zult doen om "dichtbij" ons te zijn.
Kus van ma.
Vandaag is het 19 juni. Het is de verjaardag van "onze Jan". Hebben jullie elkaar al ontmoet?
Voor onze voorstellingen die we er hierover hebben, moet dat natuurlijk wel. Ik hoop dat hij zijn woordje daarboven weer goed kan doen. Was op het laatst van zijn leven hier minder mooi. Raar eigenlijk dat jullie twee, die allebei jonger zijn dan ik, hier niet meer zijn. Jij als mijn zoon en hij als mijn jonger broertje. We verschilden ruim 7 jaar. Vandaar dat hij altijd als mijn "broertje" heeft gevoeld.Wat een gekke redenering eigenlijk, maar het is natuurlijk puur gevoelsmatig. Ik realiseer me nu dat hij vandaag 59 zou zijn geworden.En het gekke is dat jij voor mij altijd 28 zult blijven. De tijd staat in dit geval gewoon stil. Straks in juli zul je al 38 zijn. Onvoorstelbaar gewoon.
Voor ma en mij was het echt fijn om de reactie van Manon ook te lezen.
Zij gaat gelukkig ook gewoon op haar gevoel af en verwoordt die gevoelens op een heel fijne manier.Blij dat ze je een toffe docent noemt. Zo bijzonder ook dat Angels bij haar ook nog altijd een speciale plek inneemt.
helemaalomdat ze je dan als zo positief ervaart.
Vandaag en gisteren waren warme dagen. Echt vakantieweer. De grote vakantie nadert al weer.
Een schooljaar is zo weer ten einde.
Natuurlijk komen dan weer allerlei herinneringen bij me op. Vooral de reis dwars door Amerika die je in gedachten al helemaal had gemaakt.
Moet in dit geval ook aan Jelte en Gretha denken. Daar was je geweest om ervaringen te beluisteren. Op hun reis naar het noorden vergeten ze jou ook nog steeds niet en brengen je trouw een bloemetje.
Lieve jongen, er zijn van die dagen dat ik je vreselijk mis. Je weet waarom. Dan missen we je steun en zorgzaamheid.
Ook nu is dat het geval.
We weten dat je "van boven" zeker je best zult doen om "dichtbij" ons te zijn.
Kus van ma.
Op 19 juni 2013
om 16:13 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 16:13 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Het is alweer 9 jaar terug dat ik hier wat schreef en eigenlijk per toeval dat ik hier nu ben. Ik moet wat achter laten zegt mijn gevoel.
En meteen komen er weer leuke momenten uit de lessen naar boven. Een toffe docent met humor en flauwe grappen!
Mijn gedachten dwalen vaak naar u af zodra het nummer Angels wordt gedraaid. Dit nummer is en zal altijd aan u verbonden zijn.
En elke keer als ik het hoor sta ik weer even stil bij het feit dat u een geweldige docent was!!
En meteen komen er weer leuke momenten uit de lessen naar boven. Een toffe docent met humor en flauwe grappen!
Mijn gedachten dwalen vaak naar u af zodra het nummer Angels wordt gedraaid. Dit nummer is en zal altijd aan u verbonden zijn.
En elke keer als ik het hoor sta ik weer even stil bij het feit dat u een geweldige docent was!!
Op 12 juni 2013
om 22:22 getekend door:
M.a.n.o.n.
Dit is niet ok
om 22:22 getekend door:
M.a.n.o.n.
Dag mijn lieve jongen,
Even tijd om te overpeinzen.
Vandaag veel bezoek gehad. Zowel van mensen die jou hebben gekend als van mensen die jou niet persoonlijk hebben gekend, maar door verhalen.
Was voor ma en mij natuurlijk erg fijn, maar af en toe heel erg emotioneel. Zeker als je jonge vrienden van je weer ziet. Dan komt alles weer boven van vroeger. Vele gedachten flitsen dan door onze hoofden. De laatste visite is tegen 7 uur weggegaan en toen even met ma bij jou geweest. Een prachtige bloemenzee was het weer, Veel mooie bloemen gebracht bij je. Ma zorgt er altijd goed voor dat het er prachtig uitziet. Je weet dat ze dat met liefde doet. Maar nu zag het er nog veel mooier uit. Alleen jammer dat het miezerde.
Ik verwacht zo nog weer bezoek en kan tussen de bedrijven door even naar je schrijven.
We hebben natuurlijk ook met liefde de reacties van de andere mensen van je school gelezen.
Super wat ze na 9 jaar nog over je schrijven en het hier laten weten. We weten dat het voor jou bedoeld is, maar het ontroert ma en mij natuurlijk heel erg. Geweldig dat ze de moeite nemen om hun gevoelens naar jou toe duidelijk te maken hier. Met al deze mensen had je zeker een heel speciale band en met ieder op een eigen manier.
Ook het maandelijkse telefoontje van je superfijne collega-vriendin uit Borculo heeft natuurlijk weer plaatsgevonden. Ik weet zeker dat je knarsetandend aan de zijlijn hebt meegekeken, maar dat je nu blij bent voor haar.
Ik weet zeker dat je voor haar in de bres was gesprongen, omdat jullie op jullie manier van elkaar hielden.
Voor nu een kus en een knuffel van ma.
Even tijd om te overpeinzen.
Vandaag veel bezoek gehad. Zowel van mensen die jou hebben gekend als van mensen die jou niet persoonlijk hebben gekend, maar door verhalen.
Was voor ma en mij natuurlijk erg fijn, maar af en toe heel erg emotioneel. Zeker als je jonge vrienden van je weer ziet. Dan komt alles weer boven van vroeger. Vele gedachten flitsen dan door onze hoofden. De laatste visite is tegen 7 uur weggegaan en toen even met ma bij jou geweest. Een prachtige bloemenzee was het weer, Veel mooie bloemen gebracht bij je. Ma zorgt er altijd goed voor dat het er prachtig uitziet. Je weet dat ze dat met liefde doet. Maar nu zag het er nog veel mooier uit. Alleen jammer dat het miezerde.
Ik verwacht zo nog weer bezoek en kan tussen de bedrijven door even naar je schrijven.
We hebben natuurlijk ook met liefde de reacties van de andere mensen van je school gelezen.
Super wat ze na 9 jaar nog over je schrijven en het hier laten weten. We weten dat het voor jou bedoeld is, maar het ontroert ma en mij natuurlijk heel erg. Geweldig dat ze de moeite nemen om hun gevoelens naar jou toe duidelijk te maken hier. Met al deze mensen had je zeker een heel speciale band en met ieder op een eigen manier.
Ook het maandelijkse telefoontje van je superfijne collega-vriendin uit Borculo heeft natuurlijk weer plaatsgevonden. Ik weet zeker dat je knarsetandend aan de zijlijn hebt meegekeken, maar dat je nu blij bent voor haar.
Ik weet zeker dat je voor haar in de bres was gesprongen, omdat jullie op jullie manier van elkaar hielden.
Voor nu een kus en een knuffel van ma.
Op 21 mei 2013
om 20:34 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:34 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve Maurice,
Vandaag is het alweer 9 jaar geleden dat iedereen afscheid van je moest nemen. Ik kwam een tekst tegen die ik wel heel passend vond.
'Missing someone isn't about how long it has been since you've seen them or the amount of time since you've talked. It's about that very moment when you find yourself doing something and wishing they were right there by your side.'
Het is tekenend hoe jij als persoon was dat er ook na 9 jaar zo nu en dan zulke momenten voorbij komen.
Vandaag is het alweer 9 jaar geleden dat iedereen afscheid van je moest nemen. Ik kwam een tekst tegen die ik wel heel passend vond.
'Missing someone isn't about how long it has been since you've seen them or the amount of time since you've talked. It's about that very moment when you find yourself doing something and wishing they were right there by your side.'
Het is tekenend hoe jij als persoon was dat er ook na 9 jaar zo nu en dan zulke momenten voorbij komen.
Op 21 mei 2013
om 16:28 getekend door:
J.a.n.n.a.
Dit is niet ok
om 16:28 getekend door:
J.a.n.n.a.
Lieve maurice,
Alweer 9 jaar geleden. Het is nog steeds als de dag van gisteren. Nog steeds niet te geloven dat je niet meer in ons midden bent. Je blijft nog altijd in onze gedachten als een fijne collega en goede vriend.
Alweer 9 jaar geleden. Het is nog steeds als de dag van gisteren. Nog steeds niet te geloven dat je niet meer in ons midden bent. Je blijft nog altijd in onze gedachten als een fijne collega en goede vriend.
Op 21 mei 2013
om 15:22 getekend door:
h.e.r.m.a.n.&.h.a.n.n.y.
Dit is niet ok
om 15:22 getekend door:
h.e.r.m.a.n.&.h.a.n.n.y.
Lieve Maurice,
Het is nu 9 jaar geleden dat er een top leraar is heen gegaan.
Ik mis je nog elke dag. Je was de beste leraar ever. Rip Maurice.
Je kleine blonde Lochemse luchtalarm
Het is nu 9 jaar geleden dat er een top leraar is heen gegaan.
Ik mis je nog elke dag. Je was de beste leraar ever. Rip Maurice.
Je kleine blonde Lochemse luchtalarm
Op 21 mei 2013
om 14:46 getekend door:
L.i.n.d.a. .(.k.l.e.i.n.e. .b.l.o.n.d.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t.a.l.a.r.m.).
Dit is niet ok
om 14:46 getekend door:
L.i.n.d.a. .(.k.l.e.i.n.e. .b.l.o.n.d.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t.a.l.a.r.m.).
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het dan weer zo ver dat het een 21ste mei is. Negen jaar geleden voltrok zich de "ramp".
Ander woord kan ik er op dit moment ook niet verzinnen. Als ik hier ook schrijf, doe ik dat ook vaak vanuit mijn hart en denk achteraf ook dikwijls: " Wat heb je nu weer gezegd of geschreven?" Als ik hier ben, ben ik bij jou. Soms schrijf ik ook dingen die ik achteraf toch weer weghaal. omdat ik me dan opeens realiseer dat er ook andere mensen zijn die dit lezen en het daarom toch maar beter is om die gevoelens van dat moment voor me zelf te houden en ik weet dan ook dat jij het weet of zult voelen.
Moest net even lachen om die " Kip met hanenpoten". Ik snap wel wat er bedoeld wordt. Het zal ook wat afhangen van de snelheid waarmee en de situatie waarin het geschreven is. Gelukkig hebben wij ook nog heel wat spreuken in het Engels van jou die aan de muur van je lokaal hingen. Een daarvan is letterlijk gekopieerd en op je graf gegraveerd.In letters van bladgoud. Dat zijn dus "hanenpoten van een Kip in goud." Komt omdat je voor ons en veel anderen een " gouden" jongen was?
Helaas is het niet allemaal goud wat er blinkt.
Dat is ook vaak de buitenkant.
Van binnen zullen we vaak aan je denken vandaag. Er zullen weer mensen bij ons op bezoek komen. " Ter ere van jou."
Klinkt heel vreemd in mijn oren, maar nu ik daarover nadenk is het wel zo.
Zo word je voor ons in elk geval " levendig" gehouden. Dat je een levendig persoon was, blijkt gelukkig nog uit het verhaaltje van Wilma over het briefje met je hanenpoten. Voor ons als ouders klinkt het als muziek in de oren.
Fijn dat er nog zoveel mensen, waaronder veel van je oud-leerlingen zijn, die allemaal op hun manier van je houden en hebben gehouden.
Mijn hart schiet vol. Dat merkje.
Je vader zal vooruit proberen te kijken lieve jongen. Maar vandaag is het verleden even belangrijker.
Extra kus van ma en een dikke knuffel. Die van jou mist ze nog altijd letterlijk.
Vandaag is het dan weer zo ver dat het een 21ste mei is. Negen jaar geleden voltrok zich de "ramp".
Ander woord kan ik er op dit moment ook niet verzinnen. Als ik hier ook schrijf, doe ik dat ook vaak vanuit mijn hart en denk achteraf ook dikwijls: " Wat heb je nu weer gezegd of geschreven?" Als ik hier ben, ben ik bij jou. Soms schrijf ik ook dingen die ik achteraf toch weer weghaal. omdat ik me dan opeens realiseer dat er ook andere mensen zijn die dit lezen en het daarom toch maar beter is om die gevoelens van dat moment voor me zelf te houden en ik weet dan ook dat jij het weet of zult voelen.
Moest net even lachen om die " Kip met hanenpoten". Ik snap wel wat er bedoeld wordt. Het zal ook wat afhangen van de snelheid waarmee en de situatie waarin het geschreven is. Gelukkig hebben wij ook nog heel wat spreuken in het Engels van jou die aan de muur van je lokaal hingen. Een daarvan is letterlijk gekopieerd en op je graf gegraveerd.In letters van bladgoud. Dat zijn dus "hanenpoten van een Kip in goud." Komt omdat je voor ons en veel anderen een " gouden" jongen was?
Helaas is het niet allemaal goud wat er blinkt.
Dat is ook vaak de buitenkant.
Van binnen zullen we vaak aan je denken vandaag. Er zullen weer mensen bij ons op bezoek komen. " Ter ere van jou."
Klinkt heel vreemd in mijn oren, maar nu ik daarover nadenk is het wel zo.
Zo word je voor ons in elk geval " levendig" gehouden. Dat je een levendig persoon was, blijkt gelukkig nog uit het verhaaltje van Wilma over het briefje met je hanenpoten. Voor ons als ouders klinkt het als muziek in de oren.
Fijn dat er nog zoveel mensen, waaronder veel van je oud-leerlingen zijn, die allemaal op hun manier van je houden en hebben gehouden.
Mijn hart schiet vol. Dat merkje.
Je vader zal vooruit proberen te kijken lieve jongen. Maar vandaag is het verleden even belangrijker.
Extra kus van ma en een dikke knuffel. Die van jou mist ze nog altijd letterlijk.
Op 21 mei 2013
om 9:49 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:49 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
9 jaar...
In mijn vorige bericht zei ik al: het lijkt nog gisteren.
Trouwens gisteren weer eens over je gehad. Met oud-leerlingen Henrieke B, oftewel Hennie B. Ze had bij het opruimen ivm een verhuizing een briefje gevonden met een krabbel van jou erop. Natuurlijk ging het dus over je kenmerkende handschrift, ofwel de "hanepoten"... Een Kip met hanepoten. Hoe grappig is dat!
Ze zal het briefje ongetwijfeld goed bewaren!
Good old times... 9 years ago...
In mijn vorige bericht zei ik al: het lijkt nog gisteren.
Trouwens gisteren weer eens over je gehad. Met oud-leerlingen Henrieke B, oftewel Hennie B. Ze had bij het opruimen ivm een verhuizing een briefje gevonden met een krabbel van jou erop. Natuurlijk ging het dus over je kenmerkende handschrift, ofwel de "hanepoten"... Een Kip met hanepoten. Hoe grappig is dat!
Ze zal het briefje ongetwijfeld goed bewaren!
Good old times... 9 years ago...
Op 20 mei 2013
om 23:41 getekend door:
W.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 23:41 getekend door:
W.i.l.m.a.
Lieve Harm en Hennie,
Harm wat heb je je gevoelens weer goed en mooi op papier gezet.
Zo goed beschreven. Ik hoop dat het je ook troost geeft om op deze manier zo dicht bij Maurice te komen.
21 mei-2004
De dag dat alles anders werd.
Voor altijd!
Nabij
Al de dagen
van ons leven
hopen wij
dat de warmte
van de zon
de mist van de pijn
en verdriet
verdrijven zal
een bloem
een gebaar
kan voor ons een
zonnestraaltje zijn
een bron
van vriendschap
een bemoediging
die sterk maakt!
Heel veel Sterkte!
Trees en Jouk.
Harm wat heb je je gevoelens weer goed en mooi op papier gezet.
Zo goed beschreven. Ik hoop dat het je ook troost geeft om op deze manier zo dicht bij Maurice te komen.
21 mei-2004
De dag dat alles anders werd.
Voor altijd!
Nabij
Al de dagen
van ons leven
hopen wij
dat de warmte
van de zon
de mist van de pijn
en verdriet
verdrijven zal
een bloem
een gebaar
kan voor ons een
zonnestraaltje zijn
een bron
van vriendschap
een bemoediging
die sterk maakt!
Heel veel Sterkte!
Trees en Jouk.
Op 20 mei 2013
om 11:52 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dit is niet ok
om 11:52 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Goedemorgen mijn lieve "vriend".
Al noem ik je altijd mijn lieve jongen, je bent en was altijd al een volwassen man. Voor ma en mij was je onze jongen, omdat je ons kind was natuurlijk.
Andere mensen zoals je leerlingen ,keken weer op een heel andere manier tegen jou aan.
Maar als je over dingen na gaat denken, ben je toch ook een echte vriend voor ons geweest.
Je was behulpzaam als het erop aan kwam en we konden gesprekken voeren en discussiëren.
Af en toe kan ik (gelukkig) je stem nog eens horen via de voicemail. Soms is het per ongeluk, maar ook wel eens bewust, omdat ik dan gewoon je stem graag weer eens wil horen.
Ma en ik missen eigenlijk nog elke dag jouw manier van binnenkomen van je werk en je manier van begroeten. Voor ma en mij nog altijd een dierbare herinnering die we koesteren en af toe hoor ik die imiteren.
Wilma is wel naar de Keiweek geweest, lees ik. Ik weet dat je nu zou zeggen: "Zonder Wilma zou de Keiweek niet doorgaan!"
En er zeker smakelijk bij lachen.
Vandaag is het Tweede Pinksterdag. De motoren in Staphorst zullen ronken.
Jammer dat we die van jou niet meer kunnen horen "ronken".
Die herinnering blijft.
Ik zie je zo vaak in gedachten nog altijd de straat uitrijden om aan je "laatste rit" te beginnen. Nog altijd zie ik dan die grote achterband en dat grote lichaam in leren pak en helm op, voor me.
Morgen is het 9 jaar geleden dat dat gebeurde. Het is op mijn netvlies gebrand en ik zal je in mijn herinnering nog vele malen zien vertrekken om nooit meer naar ons terug te keren.
Als het motorseizoen begint, zie ik je talloze keren langs de weg rijden.Ik zie je dan weer genieten van het motorrijden, maar zwijg maar over de gevoelens die dat bij me oproept.
Tot morgen mijn lieve jongen.Dan is het de 21ste. 9jaar.
Hoe lang voelt dat in werkelijkheid voor een ouder?
"Kop op pa, vooruit kijken," zou je zeggen. Dat is ook zo. Maar gevoel en verstand zijn (voor mij in ieder geval)niet te scheiden.
Kus van ma.
Al noem ik je altijd mijn lieve jongen, je bent en was altijd al een volwassen man. Voor ma en mij was je onze jongen, omdat je ons kind was natuurlijk.
Andere mensen zoals je leerlingen ,keken weer op een heel andere manier tegen jou aan.
Maar als je over dingen na gaat denken, ben je toch ook een echte vriend voor ons geweest.
Je was behulpzaam als het erop aan kwam en we konden gesprekken voeren en discussiëren.
Af en toe kan ik (gelukkig) je stem nog eens horen via de voicemail. Soms is het per ongeluk, maar ook wel eens bewust, omdat ik dan gewoon je stem graag weer eens wil horen.
Ma en ik missen eigenlijk nog elke dag jouw manier van binnenkomen van je werk en je manier van begroeten. Voor ma en mij nog altijd een dierbare herinnering die we koesteren en af toe hoor ik die imiteren.
Wilma is wel naar de Keiweek geweest, lees ik. Ik weet dat je nu zou zeggen: "Zonder Wilma zou de Keiweek niet doorgaan!"
En er zeker smakelijk bij lachen.
Vandaag is het Tweede Pinksterdag. De motoren in Staphorst zullen ronken.
Jammer dat we die van jou niet meer kunnen horen "ronken".
Die herinnering blijft.
Ik zie je zo vaak in gedachten nog altijd de straat uitrijden om aan je "laatste rit" te beginnen. Nog altijd zie ik dan die grote achterband en dat grote lichaam in leren pak en helm op, voor me.
Morgen is het 9 jaar geleden dat dat gebeurde. Het is op mijn netvlies gebrand en ik zal je in mijn herinnering nog vele malen zien vertrekken om nooit meer naar ons terug te keren.
Als het motorseizoen begint, zie ik je talloze keren langs de weg rijden.Ik zie je dan weer genieten van het motorrijden, maar zwijg maar over de gevoelens die dat bij me oproept.
Tot morgen mijn lieve jongen.Dan is het de 21ste. 9jaar.
Hoe lang voelt dat in werkelijkheid voor een ouder?
"Kop op pa, vooruit kijken," zou je zeggen. Dat is ook zo. Maar gevoel en verstand zijn (voor mij in ieder geval)niet te scheiden.
Kus van ma.
Op 20 mei 2013
om 9:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Keidagen Lochem, onlosmakelijk met jou verbonden... Voor altijd!
Alweer 9 jaar geleden, waar blijft de tijd zeggen we dan. Maar het lijkt nog altijd "gisteren"...
Alweer 9 jaar geleden, waar blijft de tijd zeggen we dan. Maar het lijkt nog altijd "gisteren"...
Op 11 mei 2013
om 0:06 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 0:06 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dag mijn lieve jongen,
Als is het vandaag geen 21 mei, toch is het een speciale dag voor ons. In 2004 was de vriidag na Hemelvaart de 21ste mei.
Die bewuste vrijdagavond, waarbij wij op jou wachtten omdat je van de Keiweek in Lochem terug zou keren, zal ons ons hele leven bijblijven.
Het heeft het leven dat we tot dat moment leidden, totaal op de kop gezet. Het is nooit meer geworden zoals het was met jou en je broer samen.
Op de gevoelens of emoties en wat het allemaal heeft losgemaakt in ons, ga ik hier maar niet meer in. Heb er in ander verband vast wel eens naar verwezen hier.
"Angels" zal vandaag nog wel ergens klinken.
In ieder geval in mijn hoofd of daar via mijn koptelefoontje op de laptop.
Hoort toch onlosmakelijk bij je?
De laatste keer dat we het opeens totaal onverwacht hoorden was in de auto op weg naar jou. We kwamen bij Fokke vandaan en ma wilde juist van de snelweg afdraaien.
We hadden geen woorden nodig naar elkaar toe.
Zonder woorden was het voor ons duidelijk dat...
Kus van ma.
Dag mijn lieve jongen.
Als is het vandaag geen 21 mei, toch is het een speciale dag voor ons. In 2004 was de vriidag na Hemelvaart de 21ste mei.
Die bewuste vrijdagavond, waarbij wij op jou wachtten omdat je van de Keiweek in Lochem terug zou keren, zal ons ons hele leven bijblijven.
Het heeft het leven dat we tot dat moment leidden, totaal op de kop gezet. Het is nooit meer geworden zoals het was met jou en je broer samen.
Op de gevoelens of emoties en wat het allemaal heeft losgemaakt in ons, ga ik hier maar niet meer in. Heb er in ander verband vast wel eens naar verwezen hier.
"Angels" zal vandaag nog wel ergens klinken.
In ieder geval in mijn hoofd of daar via mijn koptelefoontje op de laptop.
Hoort toch onlosmakelijk bij je?
De laatste keer dat we het opeens totaal onverwacht hoorden was in de auto op weg naar jou. We kwamen bij Fokke vandaan en ma wilde juist van de snelweg afdraaien.
We hadden geen woorden nodig naar elkaar toe.
Zonder woorden was het voor ons duidelijk dat...
Kus van ma.
Dag mijn lieve jongen.
Op 10 mei 2013
om 14:18 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 14:18 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Even laten weten dat ik aan je denk en dat ook bevestig. Dat denken doe ik ik altijd, maar dat bevestigen is niet altijd nodig toch?
We gaan vandaag naar Fokke. maar dat weet je vast wel.
We hebben bij hem ook weer andere mensen leren kennen met wie we het ook heel druk hebben soms. Ik ga maar niet in op feiten, want dan heb ik zo een boek geschreven.
Zou misschien wel nodig zijn,maar ja...
Op school heb ik nu 2 week vakantie. Klinkt toch wel raar .Ik werk maar een morgen in de week en dan ook nog vakantie.
Jij altijd vakantie??
Wel op reis gegaan in ieder geval. Ooit zal ik ook die reis aanvaarden. Dan reken ik erop dat jij me'"verwelkomt" en me wegwijs maakt.Of gaat alles vanzelf?
Is er leven na de dood?
Voor mij een vraag, voor jou een weet.
Maar wat het ook mag zijn: jij bent voor mij nog altijd "levend" en daarom kan ik je nu ook nog schrijven en vertellen dat ik van je hou en dat ik je nog altijd vreselijk mis.
Ik hoef je nu verder niets uit te leggen lieve jongen. Jij snapt me nu wel zonder woorden toch? Als dat zo is, hoef ik eigenlijk niets aan je te schrijven natuurlijk, maar vanuit hier is het nog altijd mijn enig lijntje naar je toe. Dat lijntje is heel dun, maar nog altijd intact.
Fijne dag "daarboven".
Kus van ma.
Even laten weten dat ik aan je denk en dat ook bevestig. Dat denken doe ik ik altijd, maar dat bevestigen is niet altijd nodig toch?
We gaan vandaag naar Fokke. maar dat weet je vast wel.
We hebben bij hem ook weer andere mensen leren kennen met wie we het ook heel druk hebben soms. Ik ga maar niet in op feiten, want dan heb ik zo een boek geschreven.
Zou misschien wel nodig zijn,maar ja...
Op school heb ik nu 2 week vakantie. Klinkt toch wel raar .Ik werk maar een morgen in de week en dan ook nog vakantie.
Jij altijd vakantie??
Wel op reis gegaan in ieder geval. Ooit zal ik ook die reis aanvaarden. Dan reken ik erop dat jij me'"verwelkomt" en me wegwijs maakt.Of gaat alles vanzelf?
Is er leven na de dood?
Voor mij een vraag, voor jou een weet.
Maar wat het ook mag zijn: jij bent voor mij nog altijd "levend" en daarom kan ik je nu ook nog schrijven en vertellen dat ik van je hou en dat ik je nog altijd vreselijk mis.
Ik hoef je nu verder niets uit te leggen lieve jongen. Jij snapt me nu wel zonder woorden toch? Als dat zo is, hoef ik eigenlijk niets aan je te schrijven natuurlijk, maar vanuit hier is het nog altijd mijn enig lijntje naar je toe. Dat lijntje is heel dun, maar nog altijd intact.
Fijne dag "daarboven".
Kus van ma.
Op 28 april 2013
om 9:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het zondag, 21 april.
AANWEZIG IN AFWEZIGHEID
DAAROM NOOIT VERLEDEN TIJD.
Kus van ma.
Vandaag is het zondag, 21 april.
AANWEZIG IN AFWEZIGHEID
DAAROM NOOIT VERLEDEN TIJD.
Kus van ma.
Op 21 april 2013
om 9:08 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:08 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Ik had je al gezegd dat 3 april een speciale datum voor me is.
Het is nu dus 52 jaar geleden dat mijn vader is overleden.
Het is en blijft een datum die me altijd bijblijft.
Hou van je mijn jongen en ik mis je nog elke dag.
Kus van ma.
Ik had je al gezegd dat 3 april een speciale datum voor me is.
Het is nu dus 52 jaar geleden dat mijn vader is overleden.
Het is en blijft een datum die me altijd bijblijft.
Hou van je mijn jongen en ik mis je nog elke dag.
Kus van ma.
Op 3 april 2013
om 20:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het Eerste Paasdag. Je zou denken dat er buiten sneeuwklokjes en andere voorjaarsverschijnselen te merken zouden zijn, maar niets is minder waar. Het sneeuwt hier nu. Behoorlijk dikke vlokken zelfs. Gelukkig blijft al die sneeuw niet liggen, maar buiten is het toch een winters gezicht. Met Pasen denken mensen aan het geloof en de dood. Is voor mij ook wel zo , maar dan op een andere manier.
In dit geval is het mijn eigen vader die op Tweede Paasdag,3 april 1961, overleed. Die dag blijft in mijn geheugen gegrift.
Toen was het wel mooi weer. Het is nu dan geen 3 april, maar ik denk er altijd aan. Ik denk zo vaak:"Is er leven na de dood?" Ik ben niet de enige. Ik realiseer me dat wanneer ik jou hier een berichtje stuur, ik er eigenlijk ook vanuit ga dat je je "hierboven" bent. Waar en wat dat is, weet ik niet, maar is het de hoop om je weer terug te kunnen zien? Is het de herinnering die ik levend wil houden? Dat ik je levend wil houden, is wel duidelijk. Al ben je er niet meer, je leeft voort in mijn hart en gelukkig van veel meer mensen.
Ik zou het echt heel fijn vinden dat je ook met mijn eigen vader kennis gemaakt hebt. Ik weet zeker dat je iets van mij in hem ziet en dus ook in jezelf.Dat is lichamelijk (maar dat is er niet meer) en geestelijk. Ik weet niet hoe hier vorm of inhoud aan moet geven. Ik hoop in ieder geval dat alle jou dierbare personen elkaar "boven" op een vreedzame manier "terugvinden".
Lieve jongen, ik kijk door de vitrage naar buiten vanachter mijn computer en zie sneeuwvlokjes "lieflijk" naar beneden dwarrelen.
Vrolijk "Kerstpaasfeest" zou ik zeggen. Ik realiseer me daardoor hoe dicht "leven en dood"bij elkaar liggen.
Het is alleen het aantal jaren tussen geboorte en dood dat vaak zo onrechtvaardig voor me aanvoelt.
Als vader hou ik nog altijd heel van je. Een vader koestert zijn kind(eren) zolang hij leeft.
Kus van ma op deze Eerste Paasdag.
Dag mijn lieve jongen.
"ANGELS" (in de vorm van sneeuwvlokjes are falling down.
Nice to see them. You are for ever in my heart and mind.
Waar ANGELS niet allemaal goed voor is of zijn!!!
Vandaag is het Eerste Paasdag. Je zou denken dat er buiten sneeuwklokjes en andere voorjaarsverschijnselen te merken zouden zijn, maar niets is minder waar. Het sneeuwt hier nu. Behoorlijk dikke vlokken zelfs. Gelukkig blijft al die sneeuw niet liggen, maar buiten is het toch een winters gezicht. Met Pasen denken mensen aan het geloof en de dood. Is voor mij ook wel zo , maar dan op een andere manier.
In dit geval is het mijn eigen vader die op Tweede Paasdag,3 april 1961, overleed. Die dag blijft in mijn geheugen gegrift.
Toen was het wel mooi weer. Het is nu dan geen 3 april, maar ik denk er altijd aan. Ik denk zo vaak:"Is er leven na de dood?" Ik ben niet de enige. Ik realiseer me dat wanneer ik jou hier een berichtje stuur, ik er eigenlijk ook vanuit ga dat je je "hierboven" bent. Waar en wat dat is, weet ik niet, maar is het de hoop om je weer terug te kunnen zien? Is het de herinnering die ik levend wil houden? Dat ik je levend wil houden, is wel duidelijk. Al ben je er niet meer, je leeft voort in mijn hart en gelukkig van veel meer mensen.
Ik zou het echt heel fijn vinden dat je ook met mijn eigen vader kennis gemaakt hebt. Ik weet zeker dat je iets van mij in hem ziet en dus ook in jezelf.Dat is lichamelijk (maar dat is er niet meer) en geestelijk. Ik weet niet hoe hier vorm of inhoud aan moet geven. Ik hoop in ieder geval dat alle jou dierbare personen elkaar "boven" op een vreedzame manier "terugvinden".
Lieve jongen, ik kijk door de vitrage naar buiten vanachter mijn computer en zie sneeuwvlokjes "lieflijk" naar beneden dwarrelen.
Vrolijk "Kerstpaasfeest" zou ik zeggen. Ik realiseer me daardoor hoe dicht "leven en dood"bij elkaar liggen.
Het is alleen het aantal jaren tussen geboorte en dood dat vaak zo onrechtvaardig voor me aanvoelt.
Als vader hou ik nog altijd heel van je. Een vader koestert zijn kind(eren) zolang hij leeft.
Kus van ma op deze Eerste Paasdag.
Dag mijn lieve jongen.
"ANGELS" (in de vorm van sneeuwvlokjes are falling down.
Nice to see them. You are for ever in my heart and mind.
Waar ANGELS niet allemaal goed voor is of zijn!!!
Op 31 maart 2013
om 9:33 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:33 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste. Lange dag geweest.
Vanmorgen eerst tot 11 uur naar school en toen met de trein naar Rijswijk om 12 uur.
Onze schoonzus en jouw tante Ge werd vandaag gecremeerd.
Dit was laat in de middag en we zijn ook nog maar een half uurtje thuis. Jammer dat we elkaar niet zo vaak hebben gezien, maar kwam ook zeker door de afstand.
Ik kan me nog herinneren dat jij vooral contact had met Gerda. Zij is al weer moeder van een grote zoon en dochter. Onvoorstelbaar als je ze niet vaak ziet.
Het was wel een mooie dienst.
Ik hoop dat je haar daar ook tegenkomt. Waar "daar" is , weet ik ook niet, maar het blijft voor mij een vorm of een punt van houvast.
Je vriendin belde me al toen we in de trein zaten.
Heb gezegd dat ik zou terugbellen. Ik zal dat nu dan ook doen. Zo, nu ben je weer een beetje op de hoogte. Denk dat je dat al was, maar goed.
Weet het ook gewoon niet soms.
Heel veel liefs van ma en mij en dikke knuffel en extra kus van ma.
Vandaag weer de 21ste. Lange dag geweest.
Vanmorgen eerst tot 11 uur naar school en toen met de trein naar Rijswijk om 12 uur.
Onze schoonzus en jouw tante Ge werd vandaag gecremeerd.
Dit was laat in de middag en we zijn ook nog maar een half uurtje thuis. Jammer dat we elkaar niet zo vaak hebben gezien, maar kwam ook zeker door de afstand.
Ik kan me nog herinneren dat jij vooral contact had met Gerda. Zij is al weer moeder van een grote zoon en dochter. Onvoorstelbaar als je ze niet vaak ziet.
Het was wel een mooie dienst.
Ik hoop dat je haar daar ook tegenkomt. Waar "daar" is , weet ik ook niet, maar het blijft voor mij een vorm of een punt van houvast.
Je vriendin belde me al toen we in de trein zaten.
Heb gezegd dat ik zou terugbellen. Ik zal dat nu dan ook doen. Zo, nu ben je weer een beetje op de hoogte. Denk dat je dat al was, maar goed.
Weet het ook gewoon niet soms.
Heel veel liefs van ma en mij en dikke knuffel en extra kus van ma.
Op 21 maart 2013
om 22:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 22:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Ik heb zo pas eerst wat bij Randy op de site geschreven. Gisteren was het 2 maart. De dag waarop hij is overleden.
Wel heel andere weersomstandigheden dan nu. Veel sneeuw.
Je zult het niet geloven: maar ik sta weer voor de klas. Ik doe weer mee aan een project op donderdagmorgen. Vorig jaar deed ik daar ook aan mee, maar toen was het in de schouwburg. Daar speelde mijn doofheid mij te grote parten.
Nu is het in school. Twee zieke leraren en daardoor werd ik weer opgeroepen.
Deze week ga ik met ingang van morgen andere werkzaamheden verrichten. Vind het fijn toch nog contact met school te hebben.
Denk zo vaak: waarom jij niet in plaats van ik?
Ik zal die vraag hier al talloze keren hebben gesteld. Ik zoek het maar niet na.
Je weet vast ook dat ik het soms ook druk heb met andere zaken. Ben al keer in Amsterdam geweest, zoals ik vorige keer al zei. Dit zal zich binnenkort zeker een paar keer herhalen.
Vandaag bij Fokke geweest en we zijn nu uurtje thuis.
Veel liefs mijn jongen.
Mis mijn mijn ster(ren).
Je vader.
Ik heb zo pas eerst wat bij Randy op de site geschreven. Gisteren was het 2 maart. De dag waarop hij is overleden.
Wel heel andere weersomstandigheden dan nu. Veel sneeuw.
Je zult het niet geloven: maar ik sta weer voor de klas. Ik doe weer mee aan een project op donderdagmorgen. Vorig jaar deed ik daar ook aan mee, maar toen was het in de schouwburg. Daar speelde mijn doofheid mij te grote parten.
Nu is het in school. Twee zieke leraren en daardoor werd ik weer opgeroepen.
Deze week ga ik met ingang van morgen andere werkzaamheden verrichten. Vind het fijn toch nog contact met school te hebben.
Denk zo vaak: waarom jij niet in plaats van ik?
Ik zal die vraag hier al talloze keren hebben gesteld. Ik zoek het maar niet na.
Je weet vast ook dat ik het soms ook druk heb met andere zaken. Ben al keer in Amsterdam geweest, zoals ik vorige keer al zei. Dit zal zich binnenkort zeker een paar keer herhalen.
Vandaag bij Fokke geweest en we zijn nu uurtje thuis.
Veel liefs mijn jongen.
Mis mijn mijn ster(ren).
Je vader.
Op 3 maart 2013
om 20:48 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:48 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag al weer een 21ste. Nog een maand verder en de lente begint al weer. Het wordt nu gelukkig ook weer wat langer licht 's avonds.
Licht dat we in werkelijkheid in de winter missen en ook in jou.
Angels loopt als een rode draad door je leven heen, concludeer ik uit de woorden van Wilma.
Ik weet niet of jij Netty ook heb gekend. Weet ook niet hoe oud zij was. Je vriendin zal zo wel bellen en van haar zal ik het horen. Of je haar nu hebt gekend of niet, voor de naaste nabestaanden zal het weinig uitmaken.Zij zitten met een groot verlies.
Gisteren naar Amsterdam geweest met iemand die jij ook niet hebt gekend en die ook nog nooit in Amsterdam was geweest. Ga niet allemaal zeggen, wie en wat, maar toen we met zijn tweeën aankwamen,hebben we direct een rondvaart gemaakt. Dat ik in dit geval aan jou moest denken( doe ik wel vaker tussen de bedrijven door)kwam omdat we met deze boot langs NEMO voeren. Ik weet nog altijd dat jij daar ook met klas naar toe bent geweest en dat je met zulke enthousiaste verhalen thuiskwam. Natuurlijk heb ik aan mijn medereiziger verteld waarom ik altijd herinneringen aan je krijg bij het zien van dit gebouw.
Ik heb het iedere keer als ik Amsterdam binnenkom met de trein.
Ook gistermorgen met de trein. Die herinnering hield ik stilzwijgend voor me, maar toen we er even later vlak bij langs voeren, heb ik het toch ook maar verteld.Waar het hart vol van is...
Achteraf een heel mooie dag gehad in the big city, maar ben altijd weer blij wanneer ik weer terug ben in Staphorst. Gold ook voor mijn medereiziger.
Lieve jongen, jij bent ook altijd op reis toch? Zo voelt het altijd weer voor me.
De grote reis aanvaard, wordt dan gezegd, maar ik als vader zal nooit begrijpen waarom jij, als ons kind, deze reis zo vroeg noodgedwongen moest aanvaarden. Zal ik nu niet en nooit niet begrijpen. Zo af en toe dringt het besef tot me door dat ik het zal moeten aanvaarden, maar jij begrijpt dat ik dat niet kan.
Maar zal wel "moeten"???...
Kus van ma.
Vandaag al weer een 21ste. Nog een maand verder en de lente begint al weer. Het wordt nu gelukkig ook weer wat langer licht 's avonds.
Licht dat we in werkelijkheid in de winter missen en ook in jou.
Angels loopt als een rode draad door je leven heen, concludeer ik uit de woorden van Wilma.
Ik weet niet of jij Netty ook heb gekend. Weet ook niet hoe oud zij was. Je vriendin zal zo wel bellen en van haar zal ik het horen. Of je haar nu hebt gekend of niet, voor de naaste nabestaanden zal het weinig uitmaken.Zij zitten met een groot verlies.
Gisteren naar Amsterdam geweest met iemand die jij ook niet hebt gekend en die ook nog nooit in Amsterdam was geweest. Ga niet allemaal zeggen, wie en wat, maar toen we met zijn tweeën aankwamen,hebben we direct een rondvaart gemaakt. Dat ik in dit geval aan jou moest denken( doe ik wel vaker tussen de bedrijven door)kwam omdat we met deze boot langs NEMO voeren. Ik weet nog altijd dat jij daar ook met klas naar toe bent geweest en dat je met zulke enthousiaste verhalen thuiskwam. Natuurlijk heb ik aan mijn medereiziger verteld waarom ik altijd herinneringen aan je krijg bij het zien van dit gebouw.
Ik heb het iedere keer als ik Amsterdam binnenkom met de trein.
Ook gistermorgen met de trein. Die herinnering hield ik stilzwijgend voor me, maar toen we er even later vlak bij langs voeren, heb ik het toch ook maar verteld.Waar het hart vol van is...
Achteraf een heel mooie dag gehad in the big city, maar ben altijd weer blij wanneer ik weer terug ben in Staphorst. Gold ook voor mijn medereiziger.
Lieve jongen, jij bent ook altijd op reis toch? Zo voelt het altijd weer voor me.
De grote reis aanvaard, wordt dan gezegd, maar ik als vader zal nooit begrijpen waarom jij, als ons kind, deze reis zo vroeg noodgedwongen moest aanvaarden. Zal ik nu niet en nooit niet begrijpen. Zo af en toe dringt het besef tot me door dat ik het zal moeten aanvaarden, maar jij begrijpt dat ik dat niet kan.
Maar zal wel "moeten"???...
Kus van ma.
Op 21 februari 2013
om 19:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 19:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS.