Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

De laatste visite gaat net de deur uit. Vanaf vanmorgen tot aan vanavond de hele tijd bezoek gehad van verschillende mensen. Het zijn er zeker twintig geweest. Allemaal mensen die jou goed hebben gekend of kennissen van ons. Je begrijpt dat ik hier geen namen ga noemen, omdat iedereen die ons vandaag heeft bezocht, ons even dierbaar zijn. Ook telefoontjes en kaarten van medeleven. Ook weer veel bloemen op je graf gezet natuurlijk. Het was een zware,maar heel fijne, bijzondere dag. Fijn dat er nog zoveel mensen zijn die aan jou en ons denken.

Onvoorstelbaar dat we je niet meer in ons midden zullen zien, maar je zult er wel altijd zijn en blijven.

Dag mijn lieve jongen. We missen je elke dag nog enorm. Fijn dat je vandaag toch nog weer iets van je hebt laten horen via Angels over de radio.
Bestaat toeval?

Knuffel en kus van ma. 

Met mijn verdriet
leren om te gaan,
betekent niet
dat ik moet leren jou
niet meer te missen;

het betekent
leren mijn leven te leven
terwijl ik Jou verschrikkelijk mis.

Lieve Harm en Hennie,

We denken aan jullie en Maurice.

Trees en Jouk. 

21 mei, die datum blijft altijd
nog hangen in gedachten.
Er wordt aan je gedacht, altijd.

Liefs 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag ben ik er heel vroeg bij om je te zeggen dat het weer de 21ste is. En wel de 21ste mei.
Het is nu 11 jaar geleden dat je ons hier verliet. Ik heb al zo vaak gezegd: wat is tijd?
Deze datum blijft in ons hoofd gegrift. Er zal morgen weer bezoek bij ons komen en ook bij jou om je bloemen te brengen.
Ik ga nu proberen te slapen. Vanavond ben ik al in slaap gevallen voor de televisie. Dus heb al eventjes gerust. Maar in mijn hoofd ben ik minder rustig. Je weet waardoor het allemaal komt.
Dag mijn lieve jongen. We missen je en we houden van je.
Extra dikke knuffel van je moeder en ook kus. 

Dag mijn lieve jongen,

Bij het lezen van de vorige twee berichten werd ik hevig ontroerd. Natuurlijk hebben wij hier ook aan je gedacht op Hemelvaart en de vrijdag erna, al is het nog geen 21ste.
Ik denk dat je nog even geglimlacht hebt bij het lezen van het verhaal dat Sam aan jou schreef. Ik heb ma het gedichtje nog weer even voorgelezen in mijn beste Engels. Dat zal ook wel een glimlach hebben opgewekt bij je. Je weet dat ik een echte talenman ben, maar Engels was nooit echt mijn favoriet. Ik vertel je er niets nieuws over. Vorige week bezoek gehad. Ook op Hemelvaart en de vrijdag erna. Je weet het vast wel allemaal.

Je kuikensloffen staan nog altijd op je kamer.Ze hadden te maken met de prijs die je gewonnen had bij Edwin Evers, samen met je klas. Dat was ook waar Sam het over had. "Nog gelachen vandaag", had je hoog in het vaandel staan. Ook in her dagelijkse leven vond je dat heel belangrijk. Jammer dat er vaak zoveel situaties in het leven zijn, dat het lachen niet altijd even makkelijk is. Maar als ik dan weer lees hoeveel indruk je toch hebt gemaakt, moet ik toch even glimlachen en krijg ik daardoor toch weer een fijn gevoel, omdat ze je nog niet vergeten zijn. Je hebt geen idee wat er allemaal veranderd is op gebied van de sociale media.Ik heb het er al eens eerder over gehad.
Facebook is nu het meest normale verschijnsel voor de jeugd en veel volwassenen. Ik weet wel zeker dat jij je er ook niet onbetuigd zou hebben gelaten. Natuurlijk zou je veranderd zijn in je gedrag door de leeftijd. Of zou het niet? Voor mij ben je nog altijd 28 jaar. En zou je een fanatiek "facebooker"zijn geweest met vele contacten met je leerlingen en oud-leerlingen.

Het is nu examentijd. De kleurpotloden van Esther zijn ingeruild voor examentijd. De tijd staat niet stil. Jammer dat je het kleine meisje niet hebt zien opgroeien en het niet mee hebt kunnen maken dat ze haar diploma van je school in Lochem zal halen.
Ik ga er gewoon vanuit dat dit gebeurt.

Je weet dat ik je zoveel andere dingen zou willen zeggen en ook vragen.
Zo is het voor nu even goed.
Liefs en dikke knuffel van ma. 

de zaterdag na hemelvaart... de dag waarop 11 jaar geleden dat onheilspellende bericht kwam.
Natuurlijk wordt er ook in deze dagen weer aan jou gedacht. Speciaal in het Lochemse natuurlijk, de keidagen... helaas onlosmakelijk met jou verbonden. Mooi het verhaal van Sam, maar ook dat van je vader, over zijn contact met Ruben.
Je naam zal nog lang genoemd worden... 

Gek is dit. 25-05-2004 schreef ik voor het eerst in dit register toen ik hoorde dat je niet meer onder ons was. Een paar maanden geleden vond ik een klassenfoto van V2L met je gedicht en je handtekening. Bijzonder. En nu moest ik opnieuw aan je denken doordat de foto van onze klas ("En, nog gelachen vandaag?" de actie waar je zo nodig aan mee moest doen en een foto van ons nodig had met grote gele stickers op onze voorhoofden;) nog steeds op Facebook door jou leerlingen van toen wordt geliked. Bijna 11 jaar later. En nu zie ik dat deze condoleance site zelfs nog bestaat en o.a. je ouders daar nog regelmatig iets aan jouw schrijven. Bijzonder, verdrietig, maar bovenal mooi om te zien hoe je in jouw veel te korte leven zoveel indruk hebt gemaakt op je medemens, dat ze nog steeds regelmatig aan je terugdenken. En dat is precies wat je wilde volgens je afscheidsgedicht voor V2L. Dag Maurice. Groeten van Sam


"Some of you only had me this last year,
for others this was their second year,
I hate to admit it but I have enjoyed myself with the 32 of you
I tell a lot of nonsense and lies, but this is absolutely true.
Today I will teach you for the last time
We shall no longer partners in crime.

No more of "We will rock you"
No more to do-did-done, a vous, or me too
No more eating chalk, or spreading rumours about you know who
No more sweating chickens in his chocolate factories
But what I do hope you keep are the memories
Some day when lay down on the grace, or was it grass
You'll think back to us, who stood in front of you in the class.

Yours sincerely,
M.W.O. Kip" 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Het gaat allemaal zo snel. Vandaag even naar de jaarmarkt geweest hier.
Het is prachtig weer en we hebben met verschillende mensen gesproken natuurlijk en koffie gedronke, volgens traditie, bij Annekies ouders.
Zij waren er helaas niet. Vader in verpleeghuis en moeder er op bezoek. Allemaal erg triest.
Nu maar hopen dat alles goed komt.We zijn net weer thuis en daarom nu eerst even iets tegen jou zeggen. Ma is even naar de winkel maar ze haalt vast een bloemetje voor je op ook. Doet ze meestal op de 21ste, ook al heb je veel mooie bloemen die soms wekenlang goed blijven.
Je weet dat ik je veel zou willen vertellen, maar zo is het goed.
We houden nog altijd enorm van je en ook missen we je nog altijd. Dat gevoel gaat nooit voorbij.
Dag mijn lieve jongen.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Ik heb vandaag een bijzondere ervaring gehad die ik aan je kwijt wil.Vanmorgen was ik bezig op het internet en opeens viel de verbinding uit. Later ontdekte ik ook dat de telefoon het ook niet meer deed. Ik dacht dat alles zichzelf wel weer wat zou herstellen, maar uiteindelijk ben ik maar eens bij buurvrouw Rensje gaan informeren of zij ook geen internet hadden , omdat ze ook bij KPN zitten.
Zij hadden het wel en bij haar heb ik telefonisch contact opgenomen. Ik kreeg toen een jongeman aan de lijn en ik noemde mijn achternaam en woonplaats. Hij vertelde me dat hij eerder ook een leraar in het voortgezet onderwijs had gehad met dezelfde achternaam.Ik vroeg hem of dat in Meppel was, maar hij antwoordde dat het in Lochem was. Ik viel bijna stil van verbazing en een heel bijzonder gevoel overviel me en ook hem later een beetje.
Ik wilde graag meer weten natuurlijk, maar het ging natuurlijk over de storing die hij via de telefoon probeerde te verhelpen.Ik wist gewoon dat alles nu voor elkaar zou komen, omdat er gewoon een heel vriendschappelijke band ontstond. Hij regelde een monteur voor me die langs zou komen. Deze is niet geweest omdat er in de centrale iets fout was en de storing tot alle tevredenheid werd opgelost.

Ik heb hem nog eens naar zijn naam gevraagd en als ik het goed verstaan heb, is het Ruben Hogenvorst of Hogervorst. Hij vertelde me dat je hem een paar jaar les had gegeven en dat jij zijn mentor was geweest en dat dat in klas V 1K was geweest in het jaar 2000. Hij was nu zelf 27 jaar en woonde nog in Lochem Hij vertelde dat hij op de foto toen die lange blonde slungel was. Ma en ik zullen nog eens kijken of we die klassenfoto nog hebben. Ik heb hem nog gevraagd of hij Anjo en Jan nog kende. Hij wist het nog precies, gymnastiek en beeldende vorming.

Dit "MOEST" ik je gewoon even vertellen omdat ik het als iets fijns heb ervaren maar ook emotioneel.

Dag mijn lieve jongen. Ma roept me om te komen eten.
Kus van haar en dikke knuffel die ze van jou zo mist. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer een 21ste. Het begin van de lente. Buiten leek het er vanmorgen niet op. Regenbui hier.
Maar nu weer even droog. Ik zou je veel willen vertellen, maar zoals je begrijpt, lukt me me dat niet altijd.
Je vriendin zal vandaag vast ook bellen. Dan halen we samen nog wel weer herinneringen op.
In gedachten deel ik veel gevoelens met je. Dat is wel zo fijn en vertrouwd.

Dag mijn lieve jongen 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag dus de 21ste. We gaan zo meteen naar je graf in Meppel om het daar even wat te fatsoeneren.
Is natuurlijk niet nodig, omdat ma er wel voor zorgt dat alles er altijd heel verzorgd uitziet.
Volgende week is het al weer vakantie van de scholen. Ik ervaar dit nu intussen als totaal anders als vroeger. Ik merk dat er nu meer afstand ontstaat tussen de band die ik eerder met school had dan nu.
Ik had zo pas nog even je Zweedse muilen aan en realiseerde me dat jij ze altijd graag droeg en jij er ook mee naar school ging soms. Op zulke momenten ben je gewoon even weer heel dicht bij me, omdat het een vorm van tastbaarheid geeft. Dat zal ik mezelf wel wijsmaken natuurlijk, maar de illusie alleen al ervaar ik als fijn.
Ik heb je zoveel te vertellen, dat weet je.
Dat ik je nog altijd enorm mis, is jou wel duidelijk gelukkig.

Heel veel liefs en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Morgen is het al weer een 21ste. Ik zie nu dat ik hier een maand geleden was om jou een berichtje te sturen. We hebben het heel druk gehad met het toneel. Gelukkig hebben we veel succes gehad en hebben we veel mensen kunnen laten lachen.
Lachen is gezond zeggen ze vaak. Is ook zo denk ik, maar er zijn ook te vaak situaties dat het lachen je snel overgaat. Ik weet dat je me al te goed begrijpt. Dat is ook het enige wat ik voor nu even tegen je zeg.
Morgen kom ik wel even weer bij je terug.
Het is fijn dat ik mijn " onzichtbare" gevoelens bij je kwijt kan.


Dag mijn lieve jongen.

Extra knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Wat vliegt de tijd. Ik ben vandaag met de trein weggeweest. Ik had een dag vrij reizen. Ik ben gewoon in de eerste de beste trein gestapt die op het station in Meppel aankwam. Deze ging richting Leeuwarden en zo heb ik vandaag een bezoek gebracht aan Stavoren en aan Sneek. Stavoren was wat stil. dat viel me wat tegen, maar zag wel dat ze het daar vooral van de zomer moeten hebben. Daarna ben ik teruggereisd naar Sneek en heb de stad bewonderd. Dat vond ik wel een leuke plaats.
Daarna via Leeuwarden weer terug. Toen ma me weer van het station haalde om 5 uur, zijn we nog even via de begraafplaats gereden, omdat ma me daar iets wilde laten zien.
Het leek wel of er een tornado langs was geraasd. Gisteren had ik ze al druk zien snoeien op een andere plaats daar, maar vandaag zijn ze ook bij jou op het pleintje geweest. Onvoorstelbaar veel hebben ze daar gesnoeid of weggehaald. Het is op dit moment gewoon geen gezicht meer, maar ik hoop dat alles zich snel zal herstellen. Dat zie je vaker in de natuur.
Eerst moet het even lelijk worden om het later weer mooi te krijgen.
Tenminste daar gaan we maar vanuit.

Ik ga nu even de krant lezen en uitrusten van de vermoeienissen van vandaag.

Dag mijn lieve jongen.
Knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Hier ben ik weer even. Ik zou je zoveel willen zeggen, maar ik ga er maar vanuit dat je mijn gedachten kunt lezen.

Wat ik wel wil zeggen dat ik zo pas een telefoontje kreeg van een goede vriendin met de mededeling dat ze vandaag heel veel berichtjes over mij had gelezen of Facebook. Als ik jou zou moeten uitleggen wat Facebook is, zou ik wel een poosje bezig zijn. Een poosje geleden heb ik het hier juist gehad over het feit dat er op internet en op gebied van mobiele telefonie zoveel veranderd is na de ontdekking van de sms door jou.
Natuurlijk weet ik nu dat jij ook Facebook had gehad. Ze noemen dat social media. Je had het er vast ook druk mee gehad.
Maar ik moet toegeven , dat het voor veel mensen wat vreemd is dat ik nog steeds geen Facebook heb. Want als je dat niet hebt, doe je eigenlijk niet meer mee in deze wereld.
Maar wat blijkt nu? Er is een account op Facebook waar ze over mij praten als leraar in Meppel. Ik schrok er wel een beetje van natuurlijk toen ik dit bericht te horen kreeg.
Omdat ikzelf geen Facebook heb, kan ik het ook niet lezen, maar ik hoorde van onze vriendin, die ook jouw vriendin was, dat er al 131 reacties over me stonden. Zij heeft me een aantal voorgelezen en het was toch erg leuk dat er zoveel positieve reacties over me binnenkwamen. Ik zei net al tegen ma dat jij er een beetje " concurrentie" had bij gekregen.
Het was en is altijd fijn om over jou de positieve dingen te horen van oud-leerlingen.
Nog altijd jammer dat jij het zelf nooit hebt gehoord, maar het geeft en gaf ons altijd steun.

Ik zal nog eens proberen of ik alles wat over me gezegd is, te lezen. Ben wat minder nieuwsgierig naar wat ze gezegd , maar meer wie iets heeft geschreven.
Ik heb een paar namen gehoord en dat was erg leuk.

Ik geef van ma aan jou een dikke knuffel en een kus. We missen je nog altijd dagelijks lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is er weer een nieuw jaar ingetreden.
Wat zal het brengen?
Fijn dat je gedachten kunt lezen.

Dag mijn lieve jongen.
Kus en liefs van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag was er weer een mooi kerststukje op je graf neergezet. Het was van Jelte en Gretha uit Deventer. Zo fijn dat je oud-collega en zijn vrouw je blijft bezoeken en jou met een bloemstukje "vereert". Het doet ma en mij natuurlijk ook erg veel lieve jongen.
We zullen je weer extra missen morgen en overmorgen. Op mijn gevoelens hoef ik hier gelukkig niet in te gaan, omdat je dat wel zonder woorden begrijpt.
Ik wens jou ook fijne kerstdagen. Je hoort er voor ons nog altijd bij.

Dag mijn lieve jongen.
Een extra dikke kerstknuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Ik heb Fokke net laten lezen dat er zelfs vanuit Namibië nog aan je wordt gedacht en toen zag ik dat de aanhef van het vorig berichtje " mijn lieve jongens" was. Dat is in dit geval niet geheel correct, maar je weet dat het ene kind niet meer of belangrijker is dan het het andere voor ouders. Je kunt hooguit over "anders" spreken.
Ik had het net over spelen met taal, maar daar heeft dit foutje niets mee van doen. Ik ga het ook niet meer corrigeren. Ik heb gewoon drie jongens en daar slaat deze titel zo kort voor Kerst dan maar op. Francois en jij en Matthew zijn onze drie jongens. Dus dat misverstand uit de wereld geholpen. Laten we het gewoon houden op een Freudiaanse vergissing

Dag Maurice. 

Dag mijn lieve jongens,

Vandaag is het weer een 21ste. Dus weer even reageren. Je zult het niet geloven, maar op dit moment zijn we bij Fokke. We surfen hier mee op het internet van iemand anders.
Ik realiseer me nu dat er op het gebied van internet zoveel veranderd is nadat jij er niet meer bent. Was jij nog druk bezig met je " ouderwetse" sms'jes waarvan ik toen al niet veel snapte. Nu is het whats-app en wifi. Maar dit snap ik nu allemaal wel. Jij denkt bij wifi nu zeker aan wiefie en denkt dat ik het fout heb geschreven, maar jammer voor jou dat je dit allemaal niet hebt meegemaakt. Onvoorstelbaar dat de ontwikkeling op elektronisch gebied zo snel is gegaan. Door wifi lijkt het soms wel dat er minder aandacht bestaat voor wiefie, omdat de jeugd meer aandacht heeft voor het apparaat dan voor het wiefie zelf. Ik denk dat jij van beiden had genoten als je er hier nu was geweest. Een beetje spelen met taal is de hobby van ons tweetjes altijd geweest. Het is ook de taal hier die we samen hebben ontwikkeld om toch in het openbaar met elkaar van gedachten te wisselen. Wat dat betreft lijkt het wel op wifi, omdat ik ook alleen maar gebruik kan maken van dit apparaat om met jou te communiceren.
Ik weet niet of de andere mensen die wifi gebruiken, ook het persoonlijke missen, maar je snapt wel dat ik nog zo graag persoonlijk contact met jou had gewild.
Vandaag is de kortste dag en de langste nacht.
Op dit moment is het even buiten niet donker en somber gelukkig, maar ben blij dat het vanaf vandaag 's avonds weer wat langer licht blijft.
Het lijkt echt dat er een duidelijk klimaatverschil aan het ontstaan is. Het begint gewoon wat warmer te worden, maar de warmte die ma en ik missen, ben jij nog altijd. Maar dat weet je intussen wel. Maar ik wil het je nog eens heel duidelijk vertellen.
Je vriendin zal vandaag zeker nog bellen. De school heeft nu twee week vakantie en jij???

Vanuit Een doe ik je de groeten nu en een dikke knuffel en kus van ma die elke dag je boompje ontsteekt. Dat zie je hopelijk wel.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is vandaag voor ons een speciale dag zoals je weet. Ik hoef je niet uit te leggen waarom. Ik vraag me dit "waarom" wel vaak af.
Het is al weer even geleden dat ik je hier iets heb verteld, maar in gedachten doe ik het heel vaak.
Vanmorgen troffen we op je graf weer een mooi bloemstukje aan van Marjan.Zij vergeet je niet en ook ons niet, want toen we bij huis kwamen, ontdekten we dat ze ook bij ons aan huis was geweest.

Ook de vader van Jan is overleden. Zal hem vast ook veel doen.
Afgelopen zondag zijn ma en ik naar een bijeenkomst in Meppel geweest in het Wilhelminapark. Dan is er een speciale herdenkingsmoment voor ouders met overleden kinderen. Dit hebben we al een paar keer meegemaakt nu. Het is wereldwijd en overal branden dan kaarsjes en ook je naam wordt nog weer eens genoemd. Want je naam horen noemen, is nog altijd belangrijk voor ons Maurice. In ons hart leef je zeker nog altijd voort en dat zal zo blijven totdat we er zelf niet meer zijn. Wie weet, zien we elkaar dan weer.
We kregen net een paar foto's binnen van ons ander "sterretje". was fijn natuurlijk. Life goes on.
Behalve dar je van Marjan een mooi bloemstukje kreeg, heeft ma natuurlijk ook weer gezorgd vooe een prachtig bloemstuk voor je.
Je weet wel hioe handig ze daarin is. Het is voor mij ongelooflijk hoe ze dat voor elkaar krijgt. Ook voor mijn ouders heeft ze mooie bloemstukken gemaakt en die hebben we afgelopen week daarheen gebracht.
Ook naar Dinie een mooi bloemstuk gebracht. Dat gebeurde elk jaar en ook nu weer dus.

Ik lees hier het stukje over de "gevederde" vriend en vind het fijn te lezen. Ik denk dat jij het prachtig vindt dat ze je nog altijd zo noemen.Geeft gelukkig aan dat je nog niet vergeten en ook ons niet, omdat we stom toevallig vandaag een kaart van hen kregen.

Dat ze zelfs vanuit Namibië aan je denken na zoveel jaar is gewoon hartverwarmend voor ons.
Je hebt in de de beperkte jaren dat je hebt gewerkt veel los gemaakt.
Behalve "Angels" was er nog meer dus.Maar nu ik dit zo las , kwamen herinneringen over verhalen die je wel over school vertelde, weer bij me boven.
De school was je leven Maurice.
Ik heb het vaker gezegd. Nu ik er zelf niet meer werk, voel ik het steeds beter aan.

Ik zou je nog zoveel dingen willen zeggen nu, maar jij weet dat dat niet hier in het openbaar. Laten we het op telepathie houden, dan is het ook goed.
Tot zondag zou ik zeggen.
Dan is het weer de 21ste.
Dan worden ook de dagen weer wat langer. Want donkere dagen voor kerst voelen soms extra donker aan. De natuur zorgt ervoor dat het licht weer langer zichtbaar is. Jammer dat "jouw lichtje"zo vroeg gedoofd moest worden en ons daardoor nog altijd in een vorm van "duisternis" houdt. Al zie je die "duisternis"niet, het zal altijd blijven bestaan.

Dag mijn lieve jongen.
Liefs , knuffel en kus van ma. 

Hallo gevederde vriend.
Ik hoop dat ik dat nog steeds mag zeggen(gevederde),want zo noem(d)en we je altijd.
Zomaar even een groet ,omdat ik aan jouw en je ouders moest denken.