Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Gewoon even laten weten dat ik aan je denk en dat ik je mis.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is vandaag al weer een 21ste. Daarom was ik natuurlijk weer even hier, maar ik ben totaal verrast door het lezen van het bericht dat Francien hier gisteren heeft geplaatst.Dat bericht doet ma en mij zo goed mijn lieve jongen. Ik heb al vaker gezegd dat je niet voor niets hebt geleefd, maar als je als ouders hiervan nog weer eens een bevestiging krijgt, doet je dat alleen maar goed natuurlijk. Ik was zo onder de indruk, samen met ma, dat we contact opnamen met je oom, omdat die nu bij iemand is die een computer heeft en hij het bericht ook kan lezen. Aan de telefoon hoorde ik dat ze je site hadden gevonden en hij het ook kan lezen. Hij zal ook zeker onder de indruk zijn, maar ook zeker trots. Het is echt fijn voor ons ook om dit verhaal te kunnen lezen en te horen uit de mond van iemand die jou persoonlijk heeft meegemaakt.

Ik heb er op dit moment gewoon even geen woorden voor om er meer over te zeggen. Hoeft ook niet natuurlijk, omdat het bericht voor jou bestemd is, maar toch.

Voor nu dikke knuffel van ma. Ik had zo graag gewild dat ze die knuffel nog altijd van jou kon krijgen. Die mist ze echt nog altijd mijn lieve jongen.
Kus van ma. 

Lieve Maurice,

Je lokaal was een pub. Compleet uitgedorst met een underground sign, Guiness Beer coasters en man die meer weghad van bodyguard dan en docent.

Ooit maakte ik met jou als 13-jarige de afspraak GEEN alcohol te drinken tot mijn 18de. Je liet me zelfs een contract ondertekenen. Lijste dit ook nog in om het definitief te maken. Ik liet de Flugels, biertjes en Bacardi's door onze afspraak gemakkelijk staan. Als men vroeg waarom ik niet dronk dan zei ik altijd 'Ik heb lol zonder alcohol.' Enkele maanden voordat ik 18 werd, verongelukte je. Ik kon het niet geloven. Nog steeds niet eigenlijk, omdat mijn herinneringen aan jou nog zo levendig zijn.

Ik heb er lang over nagedacht, maar ik vind dat je moet weten wat je voor me gedaan hebt. Ook toen je er niet meer was. Dit vertel ik overigens niet alleen hier, maar ook in mijn boek 'Francien Laat je T**ten Nog Eens zien.' Dat in februari 2016 uitkomt. Het boek gaat deels over mijn tijd op het Staring College. In de derde maakte ik een grove inschattingsfout die vandaag de dag op grote schaal voorkomt. Google maar eens op mijn naam in combinatie met NOS of Nieuwsuur. Dan kom je me vanzelf tegen.

Maar goed dat was toen. Vandaag de dag ben ik, dankzij jou en Meneer van Dijk, een stukje wereldwijzer. Weet ik dat het leven niet altijd gaat zoals het moet gaan. Die levenslessen komen als alles goed gaat ook terug in mijn boek.

Ik heb zoveel aan jou te danken. Je leerde mij en mijn klasgenoten op speelse wijze de Engelse schrijfwijze en uitspraken. Die goed van pas kwamen toen ik voor het Europese hoofdkantoor van Nike mocht komen werken.

Ik heb fouten gemaakt toen ik jonger was (wie niet overigens), maar ik heb heel veel fouten vooral NIET gemaakt. Omdat ik dingen altijd met mijn volle (adhd) verstand deed. Ik was niet dronken. Ik was niet aangeschoten. Ik was broodnuchter. En dat heeft me behoed van heel veel potentiële disasters.

Zelfs toen ik 18 werd en we eigenlijk samen mijn eerste biertje zouden drinken in jouw Engelse pub liet ik de alcohol staan. Op mijn 19de raakte ik pas mijn eerste cocktail aan. Die droeg ik op aan jou.

Als het boek er daadwerkelijk komt, ben je de eerste die het ziet.

Dank voor al je levenswijsheden. Door jou ben ik meer dan ooit een rijk mens. Die, ondanks alles, een superfijne tijd heeft gehad op het Staring College.

Liefs,

Francien

P.S. Weet je wat ik trouwens vandaag de dag doe voor de kost? Ik ren en schrijf mezelf de wereld over. Dit alles breng ik samen op mijn website Girls Love 2 Run . com

P.P.S. Always look on the bride side of life. Ik hoor het je nog zo fluiten. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is nu zaterdagavond en ik zit hier met mijn laptop op schoot wat te googelen. Ma en je broer zitten hier bij me tv te kijken. Ik zat gewoon jouw naam in te tikken en zo kom ik op verschillende dingen tegen over jou. Zo kom ik ook op deze site terecht en kan ik natuurlijk niet anders dan even reageren. Ik weet niet precies wat ik ga zeggen, omdat het groot verschil is met wat ik je graag allemaal zou willen zeggen. Dat kan helaas niet zoals je begrijpt. Soms ben ik hier wel eens aan het schrijven geweest zonder dat het echt tot me doordrong dat er ook nog andere mensen zijn die dit allemaal kunnen lezen. Privacy noemen ze dat. Maar dat woord komt uit het Engels en dus hoef ik je dat niet uit te leggen.
In gedachten vertel ik je zoveel verhalen mijn lieve jongen. Kan op die manier onze privacy wat beschermen dan.
Soms zou ik bepaalde dingen van de daken willen schreeuwen, maar bij nadenken weet ik natuurlijk dat me dit niets helpt.
Dag mijn lieve jongen.
Wij hier met zijn drieën missen je nog altijd. Al drukken we dat niet altijd in woorden uit.
Dikke knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het weer de 21ste van de maand. Dus toch maar weer een aantal woorden tot je richten. het is al zo'n beetje een traditie aan het worden zoals jouw vriendin uit Borculo er een traditie van heeft gemaakt ons elke 21ste van de maand te bellen.
Fijn dat er dan toch nog altijd contact blijft uit jouw vroegere werkomgeving.
Ma zit wat in de lappenmand. Hopelijk gaat dit snel weer beter omdat ze nog weer een ingreep krijgt waarbij koorts geen rol mag spelen en dit was de vorige week wel zo. Vandaar dat alles overging. Nu maar afwachten of nieuwe kuur aanslaat.We kunnen niet anders dan afwachten.
Gisteren zag ik nog een filmpje van mijn "kleine ster" die ver bij ons vandaan is, maar nog altijd heel dichtbij voelt. Je snapt wat ik bedoel.Voor je broer natuurlijk een vreselijk zware tijd. Maar dat snap je wel. Gisteravond zijn we nog samen even bij jou geweest. Ma kon niet vanwege haar ziek zijn.Het is nog steeds onbegrijpelijk voor me dat jij daar voor altijd bent en wij jou hooguit een bloemetje kunnen geven terwijl jij ons altijd zoveel hebt gegeven. Vooral veel liefde.En daar gaat het eigenlijk om in het leven.
Zo af en toe mis ik jou zo verschrikkelijk. Dat is niet in woorden te bevatten. Dan vraag ik me af hoe het toch mogelijk is dat we je nooit meer zullen zien. Zelfs na ruim 11 jaren overvalt me dit wanhoopsgevoel dat ik met niemand kan delen, nog wel eens. Het zijn alleen gedachten en gevoelens die dan overheersen en die me zo verdrietig kunnen maken.
Nu weer tot de orde van de dag. Het leven gaat verder, zeggen de mensen. Vooruit kijken dus. Maar zonder verleden is er geen heden mijn lieve jongen, laat staan een toekomst.Toch maar proberen vooruit te kijken en niet blijven hangen in het verleden zegt mijn verstand. maar wat mijn gevoel zegt, hoef ik jou gelukkig niet duidelijk te maken.
Dag mijn lieve jongen.
Liefs, kus en knuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Terwijl ik nog tv zit te kijken, zijn opeens mijn gedachten bij jou en kijk nu even op deze site. Het is al bijna middernacht. Nu lees ik het bericht van Marloes, je oud-leerlinge. Fijn voor ma en mij te lezen dat Angels nog steeds voortleeft en ook op deze manier naar buiten wordt gebracht. Fijn te lezen ook dat ze je als leraar Engels nog altijd zo waardeert. Doet me gewoon goed dat na zoveel jaar nog weer eens te horen.
Ik zou je nog veel willen zeggen, maar doe het in gedachten, omdat het alleen voor jouw oren bestemd is.
Dag mijn lieve jongen. Ik mis je nog altijd enorm. Net als ma en je broer.
Knuffel en kus van ma. 

Intro saxion,
Hoor baar vanuit mijn huis.
5 minuten geleden kwam daarin ook het nmr angels voorbij..
Al bij de eerste klanken herken ik het nummer en automatisch gaan mijn gedachten naar "Meneer Kip".
Een nummer met een herinnering wat voor eeuwig zal blijven voortbestaan.

#nooitvergeten

"Meneer Kip" de beste Engels leraar ooit..!!

Een oud leerling. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Je vriendin heeft met zo pas gebeld vanaf haar vakantieadres. Fijn dat ze dat nog altijd doet. Vandaag hebben we het niet te lang gemaakt, omdat ze met vakantie is. Maar anders kunnen we nog hele gesprekken voeren die heel wat tijd in beslag kunnen nemen. Ik dacht dat ze in Lochem nog een week vakantie hadden, maar dat is niet waar. Het midden van Nederland begint maandag al weer en daar valt de school in Lochem ook onder. Ik zag net dat ik de vorige keer op 21 juli iets had gezegd tegen je. Het betrof een zwarte dag uit mijn levensgeschiedenis. Het is voor mij op dit moment onvoorstelbaar dat dit al weer een maand geleden is. Het gevoel van missen is enorm zoals je zult begrijpen.
Vandaag zijn we even op bezoek geweest bij vrienden die vandaag 45 jaar getrouwd zijn. Natuurlijk ken jij doe ook heel erg goed.
Het is vandaag prachtig weer en ik ga even buiten zitten eten. Ma zal voor jou zeker ook wel weer "eten" halen in de vorm van bloemen. Zoals ik vaker heb gezegd, zorgt ze daar uitstekend voor en af en toe komen er wel eens mensen langs bij jouw rustplaats die dan zeggen hoe prachtig verzorgd het er bij jou uitziet.
Vandaag op deze 21ste zal ze je ook vast weer een bloemetje brengen.

Dag mijn lieve jongen. Je moet weten dat ik je nog elke dag mis. Het gevoel van gemis in het algemeen is nu nog sterker aanwezig, maar je weet wat daar de oorzaak van is. Niet klagen, maar dragen, wordt wel gezegd. Maar dit dragen valt niet altijd mee. maar klagen wil ik ook niet,omdat dit ook niet helpt. Het valt gewoon een klein beetje beter te dragen door het aan jou te kunnen vertellen hier. Of is alles een illusie? Ik wil daar verder maar niet over nadenken.

Dag mijn lieve jongen.
Knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

12 juli is een datum die voor altijd in mijn hoofd gegrift zit, maar vanaf nu ook 21 juli. Ik ervaar dat zeker ook als een zwarte bladzijde in mijn levensgeschiedenis. Ik hoef je niet uit te leggen waarom. Daar zijn ook geen woorden voor mijn lieve jongen. Ik doe er ook geen poging toe, omdat het me alleen maar verdrietiger zal maken.Mocht je in staat zijn om te "helpen", dan reken ik helemaal op je "steun". Ik weet zeker dat je ons als gezin zult willen "steunen".
Je begrijpt vast heel goed hoe we ons voelen. Verder hoef ik vandaag niets meer tegen je te zeggen.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag lieve jongen,

Vandaag weer drukke dag gehad. Het laatste bezoek dat voor je verjaardag kwam, ging net om kwart over elf weg. Vanaf vanmorgen tien uur was er al bezoek voor je en ook de nodige telefoontjes. We hebben tot vijf uur onder de carport kunnen zitten en ma had natuurlijk weer voldoende in huis gehaald.Op je graf staan weer prachtige bloemen die de mensen er voor je hebben neergezet. Ook hier brachten ze bloemen voor ons mee. Altijd hartverwarmend voor ons dat we je verjaardag nog altijd kunnen vieren op deze manier en geheel in jouw stijl ook. Natuurlijk ook wel over jou gesproken en enkele anekdotes ook weer opgehaald natuurlijk. We zijn nu erg moe en gaan nu naar bed. Onze kleine vriend slaapt ook nog hier en hebben we net naar bed gebracht.
We sluiten nu je verjaardag maar af en gaan op naar de dag van morgen.
Dag lieve jongen, wat missen we je nog steeds en natuurlijk helemaal op een dag als deze waarop je 40 jaar zou zijn geworden. Je zou vast een groot feest gegeven hebben ter ere van deze verjaardag. Ik hoop dat je het "elders"ook hebt gevierd. Ik weet niet wat ik me daarbij voor moet stellen, maar deze gedachte geeft me in ieder geval een vorm van troost.
Dag mijn grote vriend.
Kus en knuffel van ma. 

vandaag heb ik ter gelegenheid van je verjaardag een herinnering, op Facebook voor je geplaatst... warme reacties! Nooit vergeten we je.

Maak er een mooi feestje van vandaag, waar je ook bent... 

Lieve Maurice

Altijd in ons hart.

x Anjo 

Lieve Harm en Hennie,

Maurice zou alweer 40 jaar geworden zijn.
Hij is veel te kort bij jullie geweest.
Wat blijft zijn de mooie herinneringen.
Maar het is altijd te weinig.

We denken aan jullie en Maurice.

Trees en Jouk. 

Dag mijn lieve jongen,

We zijn zo pas met zijn vieren, ma, Francois, Matthew en ik bij jou geweest om alvast mooie bloemen neer te zetten voor morgen. Morgen ben je namelijk jarig. 40 jaar zou je zijn geworden. Matthew heeft zijn eigen bos bloemen met zijn naam erop voor je neergezet. Natuurlijk vergeet ma jou ook niet met haar bloemen. Nu staan ze al mooi op je graf en als de morgen aanbreekt, zullen ze er voor je staan.Het ziet er weer mooi uit en ook morgen zullen andere mensen bloemen bij je neerzetten.Daar ga ik natuurlijk vanuit, omdat het tot dusver nog altijd zo is geweest. Je broer en je neef zijn gisteren al gekomen en hebben bij ons geslapen en zullen er ook morgen nog zijn.
Op dit moment zit ik achter in de tuin met mijn laptop, omdat het prachtig mooi weer is. We hebben het vandaag al druk gehad met de aansluiting van de computers, omdat we een nieuwe provider hebben, maar je weet dat je broer er veel verstand van heeft en dat het dan uiteindelijk altijd goed komt. Ook jij deed vroeger graag een beroep op hem wanneer je ergens mee zat op computergebied.Zo jammer dat dit niet meer kan. Ik heb het al vaker gezegd hier: er is op computergebied zoveel veranderd, ongelooflijk gewoon. Van Facebook,whats-app. of tablet hadden ze in jouw tijd nog nooit gehoord. Het was s.m.s en verder niet. Jammer dat jij geen elektronische schoolborden hebt meegemaakt.Ik weet zeker dat jij hiervan volop gebruik had gemaakt, omdat je jouw tijd op onderwijsgebied van toen, al ver vooruit was. Pasgeleden hoorde ma dit zelfs via via nog weer eens, maar dit is ook weer een speciaal verhaal,dat een collega van je heeft gezegd dat dit zo was.
We gaan nu eerst koffiedrinken.
Je moet weten dat je altijd nog bij ons bent en dat zal ook altijd zo blijven.

Dag mijn lieve jongen.
Tot morgen. Daar ga ik wel vanuit.
Knuffel en kus van ma. Ik zal het ook doen van Matthew die bij jou op de begraafplaats jouw naam schreef in waterletters op de stenen. Was zo'n mooi gezicht.
Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag nog even bij je grote vriend Hendrik geweest. Hij was jarig vandaag. Dus moesten we er toch nog maar even langs gaan. Als ik daar ben, heb ik ook altijd het gevoel dat jij er ook bent. Zeker als ik de lange tafel in de kamer zie waaraan jij ook zo graag zat. Ma vandaag naar Fokke geweest ook. Je weet wel waarom.

Ik heb je eigenlijk zoveel te vertellen, maar het is gewoon een onmogelijkheid en ik weet dat jij het ook wel weet. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Ik zei net al tegen ma: "we zullen vandaag ook nog weer telefoontje krijgen". Is vaste prik.
Vandaag niet bij Fokke geweest, omdat we het weekend bezoek hebben gehad van Francois en Matthew. Ze zijn nog aanwezig op dit moment. Was heel gezellig. De kleine jongen gaat met de elektronica om dat het een lust is.
Vrijdagavond hier straatbarbecue gehad. Dat weet je je vast nog wel te herinneren. Was heel gezellig en op die manier klets je toch ook weer wat anders dan dat je de mensen op straat tegenkomt.
Ik sluit nu eerst weer af omdat ik nog even weer bij het bezoek wil zitten.

Ik geef je van ma een dikke knuffel en een kus. 

Dag mijn lieve jongen,

Op dit moment zijn we bij Fokke in huis en lukt het me mee te surfen op het internet van de buren.
Ik heb hem net een paar reacties van hier laten lezen, omdat hij dat zelf niet kan.
Zo lazen we samen nog weer even het stuk dat Liesbeth voor je had geschreven. We hadden dat de vorige week aan hem verteld, maar zelf lezen is toch het beste om alles te begrijpen.
Je naam wordt vaker in het " spirituele" genoemd. Dat blijkt uit meerdere verhalen die hier door oud-leerlingen zijn beschreven.
Zo hadden we afgelopen vrijdag nog contact met je vriendin uit Borculo om te informeren of " de kleine Esther" ook geslaagd was. Gelukkig was dit zo. Voor jou zal het jouw kleine meisje blijven, maar je gelooft je oren niet dat zij ook naar Windesheim gaat voor de opleiding Engels. Ik denk dat je dit ontzettend fijn zult vinden en nauwelijks kunt geloven dat zij intussen al zo ver weer is. Aan deze dingen merken wij natuurlijk ook dat de tijd "vliegt".
Ik ga weer even op een zijspoor, dat heel belangrijk is natuurlijk. Maar ik had het over het spirituele dat soms met jou is verboden.
Van je vriendin kreeg ik te horen dat ze een oud-leerling gesproken had die een heel speciale ervaring had gehad bij een soort van healing waarbij jij opeens een belangrijke rol speelde. Ik ga hier nu niet allemaal op details in, maar het heeft op haar heel veel invloed gehad en ook "Angels" speelde later in dit verband toch weer een grote rol. Het was fijn dat de oud-leerlinge, die jou wel heeft gekend maar geen les van je heeft gehad, dit aan je vriendin heeft toevertrouwd. Voor ons was het ook heel speciaal natuurlijk. Ik heb gevraagd of je vriendin dit verhaal ook aan ma wilde vertellen, omdat ik zeker wilde weten dat de dingen niet verdraaide of zou vergeten, omdat het wel een heel apart verhaal was.

Dit weekend zijn je broer en je neef Matthew bij ons op bezoek geweest. Ik vind het nog altijd jammer dat je dat lieve ventje niet persoonlijk hebt gekend. Maar je weet wel hoeveel ma en ik van hem houden. Ik hoef je gelukkig geen verder uitleg te geven. Gisteren ben ik de hele dag met hem in het zwembad in Meppel geweest en daar hebben we ook lekker geravot. Ook moest ik daarbij aan jou en mij denken.
Weet je nog wel dat wij ook ooit in het zwembad aan het donderjagen waren samen en ik jou wilde pakken en jij met je gebit tegen mijn hoofd knalde en je tand afbrak? Wat een ramp. Gelukkig heeft de tandarts dit heel mooi weten te repareren, want op de foto's met je glimlach is er nooit meer iets van te zien geweest.
Alleen ik vergat en ook nu weer vergeet ik dat niet. Kwam nu door de associatie van gisteren met het zwemmen.
Vandaag zijn ze vanmorgen vroeg weer naar huis gegaan vanwege het werk van je broer.

Zo maar een spontaan verhaal vanuit Een naar aanleiding van het berichtje dat ik je oom heb willen laten lezen.

Aan sommige mensen laat je iets van jezelf merken, zo merk ik dat.
Afgelopen week stond ik ook nog eens bij een toernooivoetbalwedstrijdje bij de jeugd toen opeens Angels door de boxen klonk. Ik kon gewoon niet meer kijken naar het voetbal, maar ik heb alle woorden van je " makker" Robbie meegekregen en het voelde ook toen alsof je heel dicht bij me was.

Liefs en kus van ma en een dikke knuffel die ze van jou vaak mist. 

Dag mijn lieve jongen,

Vanavond ben ik nog weer even bij je geweest met ma die er vandaag al was geweest en je weer mooie bloembakken heeft gemaakt. De viooltjes zijn vervangen door "vlijtige lies". Ze zorgt op deze manier heel goed voor je mijn jongen. Dat is ook nog het enige wat ze voor je kan doen en dat doet ze met en uit liefde voor je.
Ook Jelte en Gretha zijn in het weekend weer bij jou geweest en hebben je ook weer een mooie bloembak bezocht. Ik weet zeker dat je dit enorm waardeert. Net als wij trouwens.
Een collega die toch een vriend voor je is geweest. Ik kan het niet anders zien. Ervaar het voor jou zo.
Ik weet natuurlijk ook wel dat je op deze twee mensen erg was gesteld. Net als Herman en Hannie die ons pas nog een email hebben gestuurd met daarin toch weer een aantal warme herinneringen over de tijd waarin jullie samen zoveel beleefd hebben.
Het is voor ons nog altijd zo fijn dat er vanuit omgeving Lochem signalen worden gegeven waaruit blijkt dat ze jou nog steeds niet vergeten zijn.

Ik heb zoveel nog te zeggen tegen je mijn lieve jongen, maar je begrijpt me ook wel op deze manier.

Liefs van ons en dikke knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het wordt weer tijd om je te zeggen dat ik aan je denk en dat ik heel ontroerd ben door het bericht dat Liesbeth voor jou achtergelaten heeft. Natuurlijk schrijft ze dit voor jou. Maar bij zoiets indrukwekkends kan ik het gewoon niet nalaten om er iets van te zeggen.

Het doet ons als ouders zoveel mijn lieve jongen dat er nog altijd mensen zijn die aan jou denken en ieder op zijn of haar eigen manier.
Wat Liesbeth beschrijft is zo waardevol en fijn voor ons als ouders.
Voor mij was je op veel gebieden je tijd ook ver vooruit. Dan denk ik aan je werk op school. Als er aan differentiatie werd gedaan of andere moderne werkvormen, dan was jij het die het uitvoerde. Ik heb in het begin van je overlijden heel vaak de filmpjes die jij je leerlingen hebt laten maken in het Engels, bekeken. Prachtige voorbeelden van zelfwerkzaamheid en een schitterende manier om het Engels onder de knie te krijgen.
Wat mochten we samen graag praten over het onderwijs dat ik op mijn manier gaf en jij op de jouwe. Ik ben nu met pensioen en mis de leerlingen nog altijd een beetje.
Facebook heb ik niet , maar ben wel actief op de computer. Dat was jij ook altijd.
Op je kamer staat nog altijd de apparatuur van je waarmee je films en muziek digitaal ging maken. Hele dozen met video's en dvd's staan nog in de kast.
Terugkijken in het verleden is bij jou gewoon een fijn iets. Herinneringen die fijn zijn, komen dat te boven. Maar ook verdriet nog altijd om het gemis en ook de steun van jou die we nu zo missen.
Er zijn zoveel dingen die Liesbeth heeft beschreven en die wij ook zo ervaren.
Konden we de tijd maar terugdraaien mijn lieve jongen.
Mijn hele leven zal ik altijd dezelfde vraag stellen: "Waarom, waarom, waarom?"
Ik weet dat ik geen antwoord krijg. Daarom stel ik deze vraag ook zo vaak bij mezelf.

Ik merk dat ik weer ontroerd werd bij het lezen van het bericht van Liesbeth en dat ik toch moest reageren.

Ik weet nog dat jullie als klas op Windesheim een leuke groep hadden en dat de naam van Liesbeth hier bij ons thuis ook best vaak is gevallen.
Fijn dat we haar naam weer horen.
Het voelt bijna alsof je het zelf zegt.

Dag mijn lieve jongen

Liefs en kus van ma. 

Lieve Maurice,

Er is iets raars gebeurd...ineens was jij daar weer. Het is eerste Pinksterdag en volgens mij tot nu toe de mooiste stralendste dag van 2015. Ik zit nu in de tuin en het geluid dat overheerst is dat van jonge waterhoentjes (waterkippetjes!). Mijn favoriete geluid van beestjes in het water bij mijn tuin; nieuw leven...vol enthousiasme...vrolijk..opgewekt...enthousiast...er zin in...

Laatst zei ik nog tegen een collega: er is iets op de 21e maar ik wist niet wat. Ik had het gevoel dat het een belangrijke datum was 21 mei maar ik had geen afspraken, er was niemand jarig...ik liet het los.

Vanmorgen keek ik naar 'Dit is mijn toekomst', voor mij een inspirerend programma door de wijze levenslessen die er in zitten. Ze had contact met mensen aan 'gene zijde' en pikten de energie op van een persoon. Hierdoor werd ik terug gevoerd naar de keren dat ik de energie voelde van iemand die mij na stond en overleden was. De eerste keer was het meest indrukwekkend en het mooist en dat was bij jou. Wij haddedn de laatste jaren voor jouw overlijden weinig contact gehad en dat lag vooral aan mij. Op de dag van de begrafenis was ik tot mijn eigen verbazing toen ik thuis was in- en in verdrietig. Ik was verbaasd hoeveel impact jij op mij had. Wij gingen op de opleiding altijd leuk met elkaar om en het zat gewoon 'goed' maar jij stond toch dichterbij dan ik had verwacht. Ik liet mijn emoties helemaal de vrije loop (voor mij nogal bijzonder als je me een beetje kent)-ik kon het ook niet tegen houden.Toen voelde ik ineens ee rust, een liefde over mij heen komen en ik wist dat jij bij mij was om mij te troosten. Je bent wel 3 of 4 uur gebleven en gaf me een constant stroom van warmte en jouw beroemde glimlach. Ik voelde me toen heel vereerd maar vooral ook heel nederig dat jij zoveel tijd voor mij nam terwijl er zoveel mensen waren die jou enorm zouden missen. Met name je ouders, je broers, je beste vrienden en alle mensen die jij in je dagelijks leven zag en raakte. Wie was ik nou? En toen dacht ik: dit is gewoon typisch Maurice! Voor Maurice was iedereen belangrijk. Maurice had voor iedereen tijd, aandacht, een warm hart, een big smile en al dan niet een schuinen grap ;)! Ik ben blij en vereerd je gekend te hebben. Zelfs was je ondanks je 'larger than life' persoonlijkheid heel bescheiden. Ik hoorde van anderen dat jij had gezegd dat je zo blij en verrast was dat ik er met je afstuderen was geweest, terwijl dit voor mij zo vanzelfsprekend was. Jij stond ook altijd voor mij en zoveel anderen klaar. Toen ik vanmorgen aan je dacht wilde ik even je foto zien en ging op Internet even googlen. Tot mijn schrik is jouw condoleanceregister nog heel actief. Jouw ouders schrijven je nog heel regelmatig en dat vind ik prachtig om te zien. Alle emoties van die ene dag kwamen in één keer weer terug.Het kwam weer binnen, vooral omdat ik ontdekte dat jij op 21 mei was overleden. Het is nu 24 mei... En ik zag ook dat wij zo vlak achter elkaar geboren zijn, dat schiep een band, en onze achternaam natuurlijk! We noemden elkaar altijd kip en hoen :). Ik vond het zo leuk dat je vader schrijft over Facebook, dat je dat zo leuk zou hebben gevonden. Dat denk ik ook. Iedereen zou wel Facebookvrienden met je willen zijn, maar ik denk dat jij daar een hele andere betekenis aan had gegeven dan de meeste mensen die nu veel 'vrienden' op Facebook hebben. Zelf ben ik niet echt actief op Facebook, ik houd meer van 'real life' maar ik zeg wel eens tegen mensen dat ik al 'Facebookte' op Windesheim, en dat had jij mij geleerd via een site va Windesheim! Je vond het alleen iets minder leuk dat het chatgesprek met je broer wel erg gezellig werd ;).

Ik vind het bijzonder dat je nog steeds zo 'leeft' bij de mensen, al past dat ook helemaal bij jou. Ik kon er vrij snel vrede mee hebben dat je er niet meer was, vooral omdat ik me getroost voelde door jou maar ook omdat ik wist dat jij al veel verder in het leven stond dan de meeste mensen. Jij had weinig lessen meer te leren, jij wist al wat de essentie was.

Bij Robbie Williams moet ik nog altijd aan jou denken. Ik vond altijd dat jullie op elkaar leken, dezelfde 'energie' hadden, brothers form another mother. Ik wist niet dat je zo'n fan van hem was, tot je begrafenis. Nu zullen jij en Robbie altijd onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, dus je bent voorlopig nog niet vergeten!

Ik vond het mooi dat je vader 'Angels' op de radio hoorde en dat zag als een teken van jou. Ik hoop dat je je ouders nog meer van dit soort tekens kan geven.

Het ga je goed, waar je ook bent.

Liefs, Hoen