Maurice Kip

Lieve jongen,

Vandaag ben je de hele dag bij me geweest. Je weet wat ik bedoel. Aan de buitenkant uiterlijke schijn van lachen, vanbinnen huilen.
Alleen jij en ik weten waarom ik me zo voel en hoe ik me voel en gevoeld heb.
Waarom zullen anderen dit toch nooit begrijpen?
Ik heb je vandaag toch zo verschrikkelijk gemist.
Waarom snapt ...? 

1000!
Al 1000x gedachten aan jou hier!
Maar ik weet zeker dat het er veel meer zijn.
Steeds maar weer kom je voorbij. Zeker in roerige tijden aan het einde van ons schooljaar. En de voetbal natuurlijk. De opblaas-dug-out, natuurlijk een poule.
En niet te vergeten de kip-trip naar Walibi!
En we gaan weer...stiekem nemen we je mee hoor.

Knuf 

1000!
Al 1000x gedachten aan jou hier!
Maar ik weet zeker dat het er veel meer zijn.
Steeds maar weer kom je voorbij. Zeker in roerige tijden aan het einde van ons schooljaar. En de voetbal natuurlijk. De opblaas-dug-out, natuurlijk een poule.
En niet te vergeten de kip-trip naar Walibi!
En we gaan weer...stiekem nemen we je mee hoor.

Knuf 

Lieve Maurice,

Vandaag speciale dag. Langste dag, begin van de zomer, voetballen en zo zou ik wel poosje door kunnen gaan.
Maar jij weet ook de andere betekenis voor ma en mij.
Ook Anjo heeft al weer gebeld. We hebben alles weer de revue laten passeren en zo blijven we toch nog van veel dingen op de hoogte uit de omgeving van Lochem.
Vandaag zit ze al in Barcelona.
Ik denk dat je er ook graag bij geweest zou zijn.

Vandaag is het begin van de zomer dus Maurice. Ondanks dat de zon vaak achter de wolken schijnt voor ons, is er ook nog altijd een " zonnestraaltje".
Hou je hem goed in de gaten?
Wat is het toch kleine " energiebron " niet waar?

Dag lieve jongen. We houden van je.

Kus van ma. 

Deze week mis ik je nog meer dan anders , heb een rot week .Maar dat gaat ook wel weer over.Ik ga volgende week naar Barcelona met 3TL op werkweek.Neem je mee in mijn hart.
Zie je in St Jordi, zoals elk jaar!
Anjo

Anjo 

Lieve jongen,

Kan de draai maar steeds niet goed vinden. Iedereen maakt zich druk om het voetbal. Kan er totaal niet meer voor warm lopen. Roept bij mij nog altijd associaties op. Alleen jij begrijpt wat ik hiermee bedoel.

Voor veel schoolkinderen in het voortgezet onderwijs was het weer een spannende tijd. Dat geldt natuurlijk ook voor jouw "schooltje" in Lochem.

Lief van Anjo dat ze hieraan ook refereert. Weet zeker dat jij trots zou zijn op de kinderen die jij ook nog les hebt gegeven en die nu hun diploma gehaald hebben.
Van sommigen krijgen we we zo af en toe nog berichtjes. Dat doet ons erg veel Maurice. Daaruit blijkt dat ze jou nog steeds niet zijn vergeten.

Geldt ook voor sommige van je collega's hoor. Zo af en toe laten sommigen echt van zich horen. Soms met heel merkwaardige dingen die dan weer op jou betrekking heben.
je laat je blijkbaar toch weer " horen of zien".
Voor ons dan weer fijn om daar ook deelgenoot van te kunnen zijn. Wat dat betreft ben je " springlevend".

Het is vrijdagavond. Ik kan de draai maar niet vinden terwijl velen op de punt van hun stoel zullen zitten vanwege het voetbal dat nu bezig is.

" The show must go on.".

Dag lieve jongen.
Zit je daarboven ook in je "dugout" te genieten van het " randgebeuren" ?
Het spel interesseerde je geen bal. 

Onze VMBO TL afdeling heeft het bijzonder goed gedaan bij het eindexamen.We zijn vreselijk trots op hen.
Bij het ophalen van de cijferlijst en afspraken maken voor herkansing heb ik je weer vreselijk gemist. De laatste lichting die nog les van je heeft gehad,
is nu vertrokken. Geeft een leeg gevoel.
Het idee dat de volgende club leerlingen
niet meer kunnen weten wie meneer Kip was, maakt me verdrietig.
Een taak voor ons allen om de herinnering in ere te houden.
Doe mijn best hoor!
Maar zal de anecdotes zeker missen van degenen, die ook letterlijk in je klas gezeten hebben.
Was heerlijk om met hen samen over je te mijmeren.
Heb gisteren stiekum een traantje weggepinkt, je kleine grote vriend zag het wel.Alhoewel, klein is niet meer van toepassing.
Mis je,

Anjo 

Lieve jongen,

De gedachte jou nooit meer te zien maakt me soms zo wanhopig...
... 

Lieve Maurice,

Wat staan er weer een bloemen bij je graf. De mensen zijn je niet vergeten.
Ma en ik zagen gisteravond dat Jelte en Gretha ook weer bij jou zijn geweest.
Ontzettend lief weer van hen om zo' n verre reis te maken en jou een bloemetje te brengen. Ze vergeten je niet vanuit Deventer.
En zo zijn er natuurlijk zoveel Maurice.
In dit verband is het ook niet zo handig om namen te noemen, omdat ik niemand tekort zou willen doen.
Ook later nog weer mailtjes van oud-leerlingen van je gekregen.
Blijf het nog altijd raar vinden dat wij nu met sommige leerlingen van jou zo' n goed contact blijven hebben, terwijl we deze leerlingen niet van eerder kennen. Je hebt je sporen wel bij hen achter gelaten.
Ik ga nu naar bed.
Maandag is bijna voorbij. 

Lieve Maurice,

Ik ben nu bij Irmgard en Maggie en we bekijken de site.
Wij missen je zo.
Jouw oom Fokke en de vriendinnen.
Je blijft altijd in mijn hart. 

Een zucht is onzichtbaar
Net als de wind
De nacht is onzichtbaar
Als de dag begint
Onzichtbaar zijn de dingen
Die ik kwijt ben
Die ik nooit meer vind
Maar
Met mijn ogen dicht
Zie ik alles
Wat mijn hoofd verzint 

Alweer 21 mei geweest. Tijd gaat snel, veel te snel.
Maar vergeten zal ik je nooit!!!

*Always on my mind* 

Lieve Maurice,

Herinneringen

Ze komen steeds weer terug
Laten je in gedachten voortleven
Heel dierbaar om te bewaren
...
...
die maken dat we je NOOIT vergeten!

Liefs 

Lieve jongen,

We zien dat er boven ons bericht 22 mei staat, maar dit is wel een fout van de techniek hoor.
Het was letterlijk en figuurlijk vijf voor twaalf toen we dit bericht doorstuurden.

Jij was onze enige getuige.

Tijd maakt ook niets uit, heb ik trouwens net gezegd. Dus dat geldt hier dan ook maar. 

Lieve jongen,

We weten beiden eigenlijk niet wat te zeggen. Lieve reacties hier van bekenden en ook dus van onbekenden. Lief van die mevrouw Maurice. We zijn in elk geval blij en ontroerd ook tegelijk dat ze de moeite heeft genomen dit te schrijven.

Heel vaak hebben we de 21ste gememoreerd. Het is en blijft een magisch getal voor ons.
Maar 21 mei is toch wel heel speciaal.
Vier jaar is het nu geleden. heb het al zo vaak gezegd: " Wat is tijd?"
Natuurlijk was je de hele dag in onze gedachten. Zoals elke dag trouwens.
Maar vandaag was natuurlijk weer heel speciaal. Heel veel bezoek en post ook gehad. Ook veel bloemen naar jou gebracht door vrienden en bekenden, maar ook onbekenden. En ook bloemen naar ons huis gebracht.
Telefoontjes ook niet te vergeten. Zelfs uit Griekenland.
De hele dag is er bezoek geweest. Herinneringen werden opgehaald via gesprek of telefoon.
Ook vanuit Lochem zijn ze je nog niet vergeten lieverd.

Het kleine " sterretje" was er ook natuurlijk samen met zijn vader en moeder. Zijn moeder heeft zo' n mooi kaartje voor je gemaakt.
Hadden het er met Rick nog over dat jij hem vast al " knotsgekke " dingen gekocht zou hebben, maar zeker een klein helmpje. Jij zou vast al klein proefritje met hem op de motor op oprit of bij ons voor op de straat gemaakt hebben.
Dit laatste zien we natuurlijk gewoon voor ons. Dromen moeten...
Gedachten blijven...
Herinneringen...

Kusjes van ons en speciaal van ma. 

Vrijdagavond 21 mei 2004

Een avond om nooit te vergeten.
Gezellig samen op de bank voor de tv met een kopje koffie.
Tot die motor voor kwam en wij elkaar aankeken en zeiden Maurice is nog niet thuis. Wij hadden je die avond nog niet gehoord of gezien.
Wat er later op de avond gebeurde en zeker ook de dagen erna zijn onbeschrijfelijk.

Harm en Hennie ik zal het nooit vergeten.
Ik weet dat weer een moeilijke dag voor jullie is en wens jullie dan ook heel veel sterkte. 

Lieve maurice

Nog altijd in mijn gedachten en ook in mijn
daar zul je ook nooit meer uit gaan nooit meer.
ik mis je maurce,

Kus Kleine blonde lochemse lucht alarm ( linda) 

Lieve Meneer Kip,

Vandaag 4 jaar geleden. De tijd die gaat zo snel..! Maar we denken nog steeds aan u! En de meesten hebben een goed en warm plekje gegeven aan u achter hun hart!

Vandaag had k mijn examen nask2 en gisteren Nederlands! Het ging allebei wel goed..! Nu nog hopen dat ik slaag..! Natuurlijk heb ik altijd nog wel wat examenstress maar dat overkomt iedereen! Nou ik ga er maar snel vandoor..! Want moet wel goed leren voor morgen..! Heb wiskunde..!

Vergeet mij niet, want namelijk ik doe het ook niet.!

Veel liefs,

Mustafa Akbulut V1B 

Vandaag is het 4 jaar geleden.
Onvoorstelbaar!
Toch ben je nog steeds zo dichtbij, diep in ons hart. En steeds meer gaan we je missen. Soms om kleine dingen, om je arm om me heen, je brede schouder,om je schaterlach, om je gekkigheid, om je behulpzaamheid, om je bizarre vondsten.
Zo kan iedereen denk ik wel iets verzinnen waarom je gemist wordt. En dat maakte je zo bijzonder, je stond voor iedereen klaar.
Vanmorgen even met Jan geknuffelt, even samen denken aan jou. Mis je lieve schat.Dikke kus ,ook van Esther en Cisca.

Gr Anjo 

Beste meneer, mevrouw en verdere familie.
Ik ken u niet, nooit gezien, nooit van gehoord. Toevallig dit register geopend. Toen ben ik gaan lezen..en ik ben diep geraakt door de liefde voor uw zoon die uit uw berichtjes spreekt. Ben sinds 7 jaar zelf moeder en denk te weten wat u voelt, het leven gaat door, maar is toch opgehouden. Je kind is het belangrijkste in je leven, of hij nu 1, 7 of 30 is. Het spijt mij dat u dit moet meemaken. Ben blij dat u inmiddels een kleinzoon heeft die weer wat licht in uw leven heeft gebracht. Ik wens u allen veel sterkte en liefde toe.