Maurice Kip

Maurice Kip

12 juli 1975 - 21 mei 2004

NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS

Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Condoleance toevoegen X sluiten
Uw naam:

Uw email (wordt niet gepubliceerd):


Gedenktekst:
 annuleren
Wilt u een SMS ontvangen direct als er een nieuw nationaal register geopend wordt? Stuur dan CONDO AAN naar 3010

We versturen nooit meer dan 5 berichten per week. Deze abonnementsdienst kost 25 cent per ontvangen bericht. U kunt zich afmelden door CONDO STOP te sms-en naar 3010.
< Vorige         861 t/m 880 van 1898        Volgende >
Lieve jongen,

Fokke weer thuis gelukkig. Nu Manasicha en Matthew nog.
Vandaag Sinterklaasfeest. Gedachten gaan naar vroeger Maurice. Jij als kind en later nam je altijd surprises mee naar school. Ma hielp je daarbij natuurlijk. Je rekende er gewoon op. Net zoals wij in andere sitaties altijd op jou konden rekenen.

Jammer dat ons "zonnestraaltje"het sinterklaasfeest niet meemaakt vandaag. Hij viert nu het feest van de verjaardag van de koning in Bangkok neem ik aan. Dus voor hem toch nog iets feestelijks vandaag.

Al met al een "rare" dag vandaag.

We houden van je lieve jongen.

Helaas geen "surprise" vandaag.

Alleen extra kus van ma. 
Op 5 december 2008
om 13:11 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Lieve jongen,

Vandaag naar oma Kip geweest in het andere verpleeghuis.
Niet erg gemakkelijk om je moeder zo mee te maken Maurice.
Wat is toch kwaliteit van het leven?

Natuurlijk jou ook bezocht. Als ik dan aan jouw kwaliteit van leven denk, word ik nog verdrietiger.
Weet ook dat dit soort denken me geen stap vooruit helpt, maar gedachten gaan soms snel en kun je gewoon niet tegenhouden. Waar het hart vol van is, blijft nu tegenwoordig meer in mijn gedachten. Is voor anderen meestal minder interessant en die wil je daar ook niet mee lastig vallen, omdat ze het lastig vinden om er mee om te gaan of omdat ze denken dat de tijd de wonden heelt.
Daaromt stroomt mijn mond nu minder over, maar wel mijn hersenen.
Jij begrijpt vast wat ik bedoel.

Vandaag ook teletekst kijken en nieuwsberichten zien om de ontwikkelingen in Thailand te volgen.
Als je ergens persoonlijk bij betrokken bent, volg je dit op de voet natuurlijk.
Heb het idee dat het grimmiger wordt daar. Je snapt dat ook "zonnestraaltje" met zijn moeder constant in mijn brein aanwezig zijn. Is ook voor Francois een vervelende en spannende situatie.
Je kunt zo weinig doen op zo'n grote afstand.
Rustig afwachten is het devies. Dat proberen we (naar buiten) in elk geval zo goed mogelijk te doen.

Kus van ma en dikke knuffel van mij! 
Op 30 november 2008
om 19:29 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Lieve jongen,

Fijn dat andere mensen nog altijd nog met zoveel liefde en respect over je spreken.

Mis je ook enorm lieverd.
En mis natuurlijk ook mijn andere "zonnestraaltje".
Hij is nog steeds in Bangkok met Manasicha. Ze zouden morgenavond vertrekken maar zoals je misschien ook weet zijn er problemen in Thailand en ligt alle vliegverkeer in Bangkok stil.
Gelukkig bellen we regelmatig met Manasicha en is ze nog steeds veilig bij haar ouders.
Dat is een goed gevoel in ieder geval.
Maar je begrijpt dat ik me zo verheugd had met Frans en ma dat die twee morgen weer terug zouden komen.
Maar ja, geduld is een schone zaak wordt wel eens gezegd.
Maar zo wordt mijn geduld ook wel beetje op de proef gesteld natuurlijk.
Gelukkig weet ik dat ik ons "zonnestraaltje" weer zal zien.

Zou dat met jou ook zo graag willen lieve jongen. Blijf het elke dag nog oneerlijk en onrechtvaardig vinden dat dit niet zo is.

Donkere dagen voor kerst blijft voor mij echt tweeledig.
Hoop dat het gauw weer letterlijk beetje lichter wordt.
Vroeger was mijn mooiste lied: "Het is nog nooit zo donker west of het wordt wel weer licht" van Ede Staal.
Geloofde daar heilig in, maar ben toch van gedachten veranderd.
Jij begrijpt waarom.

Als ik 's avonds buiten loop probeer ik altijd die ster te zien waarvoor jij voor mij symbool staat.
Een "ster en een zonnestraaltje" brengen brengen mij dan toch nog "licht en warmte".

Dag lieve jongen.

Kus van ma. 
Op 27 november 2008
om 20:04 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
Dag lieve Maurice,

Druk bezig om zaken te regelen voor school, voor thuis, voor mezelf.
Valt soms niet mee om het allemaal te managen, soms moet ik even hard op de rem stappen.
Dit is zo'n moment waar ik met volle voet op de rem gestapt ben, even voor mezelf opkomen.Valt niet mee...
In deze momenten mis ik je heel erg lieve jongen, je gedrag naar anderen was een groot voorbeeld me, je vrolijke lach een enorme stimulans .Elke dag weer.
De verzakelijking neemt toe, maar ik probeer me toch aan je te spiegelen, respect, warmte, behulpzaamheid, vrolijk en optimisme zijn zaken die ik in mijn leven een plek wil blijven geven. Ik blijf de mens zien, in al zijn schoonheid en kijk niet alleen de regeltjes.
Bedankt voor je lieve voorbeeld.

Kus Anjo 
Op 26 november 2008
om 11:10 getekend door:
A.n.j.o.
Dit is niet ok
lieve maurice

het is nu lekker wit buiten
ik weet nog wel sneeuwballen gevecht buiten aan de van lutterveldplein met jou! Het lieve hondje van mij is nu ook bij jou is mis jullie beide heel erg.
Elke keer als ik angels luister van Robbie Williams dan zing ik het mee voor jullie beide omdat jullie 2 engeltjes zijn voor mij.

kus Linda 
Op 22 november 2008
om 10:18 getekend door:
k.l.e.i.n.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t. .a.l.a.r.m.
Dit is niet ok
Lieve jongen,

Vandaag weer speciale dag. Het is vrijdag, de 21ste.
Het is vandaag precies 4,5 jaar geleden dat we het rampzalige bericht van je overlijden ontvingen.
Lief dat Wilma heeft gereageerd. Van "bovenaf" zul je bij haar wel een oogje in het zeil houden. Het is op school natuurlijk nog altijd even druk. Dat kun je tussen de regels door wel lezen.

Ook je andere vriendin, Anjo, heeft vandaag van zich laten horen. Verwachtte ook niet amders natuurlijk.
Het was al poos geleden dat we samen hadden gesproken vanwege ons bezoek aan Thailand. Natuurlijk hebben we weer bijgepraat.
Zo blijven we toch nog een beetje deelgenoot van je school in Lochem.
Vanmiddag bezoek van Klaasje en Jack en Dity. Klaasje mooie bloemen meegebracht. Lieve vriendin Maurice.
Ze houdt jou altijd heel erg in ere.
Ze begrijpt hoe wij ons vaak voelen, zoals wij dat ook in haar situatie proberen te doen.

Jack nu definitief afscheid genomen van school. Een van mijn laatste "kameraden" uit de Leao-periode niet meer op school.
Gelukkig zien we ze bijna wekelijks en we hopen dat deze vriendschap nog heel lang duurt.

Mis dat kleine kereltje en Manasicha ook enorn natuurlijk. Ze zijn nu al vijf weken in Bangkok.
Francois gelukkig veel bij ons.

Vanmiddag nog telefonisch contact gehad.
Zijn Nederlandse taal gaat hard achteruit volgens zijn moeder.
Hij schijnt nu alleen nog Thai te spreken. Voor de opa en oma daar geweldig natuurlijk.
Kunnen zij ook lekker met hem communiceren.

Ook zijn haren zijn geknipt.Heb er nog gen foto van gezien. Maar ben wel reuzebenieuwd.

Het duurt niet zo lang meer dat ze terugkomen. Begin er steeds meer naar uit te kijken natuurlijk. Kun je begrijpen toch?
Dat "lichtstraaltje"brengt wat warmte en licht in deze letterlijk donkere dagen.

Vandaag zelfs al sneeuw Maurice. Ongelooflijk gewoon.
Ook lage temperaturen buiten. Zal voor Manasicha enorm wennen worden.

Ik geef je een kus. Nu al 4,5 jaar zonder je lijfelijke aanwezigheid. Maar geestelijk ben je altijd aanwezig.

Waarom ... 
Op 21 november 2008
om 17:57 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
hectische tijden...

Dag kanjer,

Zo zeg, dat was me het weekje wel weer.
Vergaderingen, bijeenkomsten rondom het schoolse... privé de nodige adrenaline voor m'n toneeluitvoering van morgen...kortom, leven in sneltreinvaart.
Maar...nooit uit m'n gedachten, jij Vriend, collega, bijzonder mens in alle opzichten.

Liefs 
Op 21 november 2008
om 0:27 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
Laat het...

als je het leven neemt
zoals het komt
loop je minder kans
dat het leven jou neemt

want pas als je probeert
alles naar je hand te zetten
of je enorm verzet
wordt het leven moeizaam

laat eens komen wat er komt
bezie het en geniet
van de mooie dingen
neem de slechte er maar bij

het leven zal gaan lachen
en de zon laten schijnen
waar nu de angst en pijn
en het onweer zich bevinden 
Op 15 november 2008
om 19:49 getekend door:
Q.
Dit is niet ok
Lieve jongen,

Het is al weer even geleden dat ik hier bij je was. Je weet ook waarom.
We zijn inderdaad naar Thailand geweest Maurice. We hadden daar een prachtige tijd en hebben heel veel gezien en veel fijne momenten als familie doorgebracht.
Natuurlijk maakte jij daarvan ook deel uit. Ik zei nog een keer tegen ma dat we van jou nog niets "gehoord" hadden. Dat was de eerste keer dat we daar waren wel het geval. Weet je nog?

De volgende morgen klonk onder het ontbijt in het hotel Angels door de eetzaal. Je was er weer bij. Ma en ik waren natuurlijk erg ontroerd. Ook hier was je weer bij ons. Zonder Angels ben je natuurlijk ook altijd bij ons, dat weet je. Je bent en blijft altijd bij ons, waar we ook zijn.

Manasicha en Matthew zijn nu nog in Bangkok. Heb net met haar gebeld. We missen haar en die kleine natuurlijk heel erg. Wat kan hij kletsen Maurice.
Het is ongelooflijk. Dat kereltje houdt ons voor een groot deel op de been. Hij straalt zoveel lust en levensvreugde uit. Ook de andere opa en oma zijn stapelgek met hem.
Hij begrijpt het Thai heel goed. Maar zijn Nederlands is prachtig om te horen.
Er komen nu korte zinnetjes.
Het zal me benieuwen hoe het verder gaat de komende 4 weken daar in Thailand. Maar mis hem wel heel erg hoor.
Denk dat het in mijn richting ook wederzijds is. Hij is echt "gek"met zijn opa. Ook al zeg ik het zelf.
Maar jij weet hoe zoiets ontstaat. Ik zie in hem zoveel dingen van zijn vader, maar ook van jou in hem terug.
De liefde voor torretjes en beestjes heeft hij zeker van jou. Maar goed, ik zal ophouden met dit soort persoonsverheerlijking. Maar jij weet wat ik bedoel en aan jou kan ik mijn gevoelens het beste kwijt.

Mis jou ook nog altijd zo. Dat gevoel gaat nooit voorbij.
Waarom is het toch zo moeilijk uit te leggen aan anderen waarom jij nog altijd voortleeft. Voor mij ben en blijf je springlevend. Tijd stelt in dit geval niets voor. Denk dat tijd voor de buitenwacht in dit geval anders wordt opgevat dan dat dit voor mij of ma geldt.

Frans nu ook weer even thuis bij ons. Voelt weer beetje aan als vanouds. Is natuurlijk het zelfde gevoel als toen jij ook nog thuis was. Zei net dat ik tijd niet kon benoemen, maar in dit geval zou ik bij jou ook zo graag de klok terug willen draaien.

Altijd gaat door mijn hoofd: "Maar we zien hem nooit weer Harm!"

You know what I mean, that makes it a little bit easier.
In my heart... 
Op 3 november 2008
om 15:17 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag lieve jongen,

Het is al kwart voor een in de nacht. Voor mijn gevoel is het nog 17 oktober. Fijn dat Francois ook aan jou heeft gedacht. Hij is nu zo ver weg en toch heel dichtbij.
Vandaag natuurlijk heel speciale dag. Maar de glans is eraf. Heel druk geweest. Je weet waarmee.
Vandaag is het spannende dag. Zien we Francois gauw weer.

Ook jij bent erbij natuurlijk.
Wil nu niet zoveel zeggen. Je weet waarom.
De herfstvakantie is begonnen voor mij. In Lochem al weer voorbij. Nog contact gehad met Anjo. Ciska ook jarig afgelopen week en ook je kleine vriendin Maria.

Vandaag nog even gezellig wat tijd doorgebracht met ons kleine ventje.

Hij gaat ook een grote reis maken Maurice. Hoop dat hij een geweldige tijd heeft samen met zijn moeder en wat korter met zijn vader.

Ga nu naar bed. Welterusten lieverd.
Heel veel kussen van je ma.
Zij mist je nog meer dan ik. Hoe groot moet haar verdriet dan wel niet zijn?

Dag lieve jongen.
In onze harten reis je met ons mee. 
Op 18 oktober 2008
om 1:09 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Thanx for all : past present and future , too bad you cant be part of this ... 
Op 17 oktober 2008
om 18:37 getekend door:
F.r.a.n.c.o.i.s.
Dit is niet ok
Het sterven van een kind

slaat een leegte die blijft,

dat zal altijd een gemis blijven.

Het is niet iets wat overgaat. 
Op 8 oktober 2008
om 0:51 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Lieve Maurice,

Ons huis nog niet verkocht, de bouwvergunning nog niet in orde,wanneer gaan we beginnen met ons nieuwe huis...
Soms maakt me dat wat onzeker en begin ik zaken te overpeinzen.Hoe zal het er over 1 jaar allemaal uitzien?
Gisteren was er zo'n moment op school, zat op mijn kamer en overdacht het bovenstaande.
Plotseling viel je foto , naar me toe.
Ik moest eigenlijk wel lachen, jij was er weer en gaf me een zetje de goede kant op, ik ben rijk, heb een fijne relatie, een geweldige dochter en een leuke baan!
Ouders leven allemaal nog. Ik kijk naar het nu en voel me gelukkig,wat de toekomst brengen mag zien we dan wel weer,
Lieve schat bedankt,
Ik mis je!!!
Dikke zoen,

Anjo 
Op 3 oktober 2008
om 19:13 getekend door:
A.n.j.o.
Dit is niet ok
Lieve jongen,

Het is al weer even geleden dat ik hier iets tegen je gezegd hebt. Je weet dat dat niet is omdat we niet aan je denken. Dat denken aan jou zal nooit eindigen. Dat weet je natuurlijk ook wel.
Maar soms het zo moeilijk om je gevoelens in de openbaarheid te brengen.
Gelukkig zijn er ook nog steeds andere mensen die zo lief zijn om hun gedachten aan jou te formuleren.
De laatste reacties zijn voor ons als ouders zeker hartverwarmend.
Fijn dat je collega en vriendin Wilma zo liefdevol over je schrijft. Daarnaast is het Leonie die jou als oud-leerling lieve woorden toevoegt.
En dan Loraine, jouw en ons oud-buurmeisje. Zij denkt met zoveel liefde terug aan jullie kinderjaren waarbij jullie altijd zo fijn speelden. Het was een "warme" tijd, zelfs in de winter. tenminste die conclusie trek ik. Wij hebben Loraine ook al lang niet meer gezien, maar het doet ons ontzettend goed dat ze nog altijd aan je denkt en dat op deze manier kenbaar maakt.

Gisteravond naar de schouwburg geweest voor een lezing over een rouwverwerking. Het werd gegeven door een Belgische psycholoog.
Natuurlijk herkenden wij heel veel en het voelde erg vertrouwd en bevestigend aan. Natuurlijk gaf het troost. Maar eigenlijk zou het ook heel fijn geweest zijn wanneer er meer "buitenstaanders" bij aanwezig zouden zijn geweest. Hadden ze ook eens van een andere buitenstaander kunnen horen hoe met dit grote probleem om te gaan. Het was een onzettend fijne avond Maurice.
En weet je wat me het heel veel deed? Hij begon in zijn betoog met een verhaaltje over: "Niet voor de school. maar voor het leven leren wij". Het voelde gewoon alsof je er bij was. De tekst op je graf is voor mij nog veel duidelijker geworden door zijn woorden.
En heeft zeker nog veel meer inhoud gekregen.
Beslist geen spijt dat ma en ik deze man hebben gehoord. Integendeel gelukkig.

Ik zal je niet langer lastig vallen lieve jongen. Zou zo graag vertellen hoe ik me voel.
Hoop dat jij aanvoelt wat ik bedoel.
Mis je ontzettend.

Dag lieverd.

Kus van ma en zeker ook van het "zonnestraaltje" 
Op 2 oktober 2008
om 20:47 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Zelfs na al die jaren kan ik nog steeds niet geloven dat ik je nooit meer zal tegenkomen...
Ik was laatst aan het terugdromen naar onze kinderjaren; de hele groep waarmee we buiten speelden tot laat in de avond, ijsbanen en iglo's maakten, verstoppertje in de struiken speelden, vliegerden... zonder jou is die groep niet meer compleet...
Maar de herinnering blijft voor altijd bij me. En als ik vertel over die tijd, ben je er altijd bij, mijn grote vriend van hiernaast!

Kus, Loraine 
Op 23 september 2008
om 20:04 getekend door:
L.o.r.a.i.n.e.
Dit is niet ok
Lieve meneer KIp,
Zolang geleden maar het staat nog steeds in me geheugen.
Altijd vrolijk!
lieve meneer Kip,
ik mis u!
Dikke zoen
Leonie (V1B) 
Op 21 september 2008
om 11:45 getekend door:
L.e.o.n.i.e.
Dit is niet ok
zeven... zeven jaar geleden alweer dat je me enorm hebt geholpen bij de voorbereidingen voor m'n 30e verjaardagsfeestje! En zo was je: overal en altijd behulpzaam en gezellig aanwezig.
De volgende dag lag ik nog beetje bij te komen en luisterde ik naar de geluiden achter m'n huis: je was alweer aan t opruimen: immers die dag was m'n echte verjaardag en kwam er ook nog bezoek.
Onvergetelijk allemaal!
Gisteren ook weer post voor m'n verjaardag vanuit Staphorst, je ouders zijn ook al zulke schatten...
Lieve Maurice, we vergeten je NOOIT!

Lieve knuffel, Wilma 
Op 21 september 2008
om 11:10 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
Lieve Maurice,

Vier jaren en vier maanden. 
Op 21 september 2008
om 8:38 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag lieve jongen,

Het is vandaag zaterdag. Het is nu half een in de middag. Buiten schijnt de zon prachtig. Alles lijkt zo mooi buiten.
Zie de buurvrouw zelfs nog in de zon zitten in de tuin.
Ben zelf nauwelijks buiten geweest. Waarom niet? Geen verklaring. Zou het wel kunnen, denk ik, maar geen zin om het hier te beschrijven. Onze vorm van telepathie voldoende denk ik.

Donderdag weer crematie meegemaakt. Zo'n dienst maakt heel veel in me los dan. Probeer me natuurlijk te concentreren, maar ook hier heel snel associaties in jouw richting. Ik hoef een ander gelukkig niets uit te leggen, omdat ze er toch niets van merken. Toch was er na afloop nog een collega die me vroeg of het voor mij nog een extra dimensie had. Heb dat gelukkig bevestigend kunnen beantwoorden. Fijn, toch nog iemand die snapt wat voor gevoelens dergelijke situaties oproepen.

Daarna volgde een gesprek in de auto terug op weg naar school. Heb toen heel klein beetje duidelijk kunnen maken (of in ieder geval een poging daartoe), hoe het voelt je kind kwijt te raken.
Wat is het toch moeilijk voor mensen om dit gevoel in te kunnen schatten. Ik weet ook wel dat ik uitga van mijn eigen persoonlijke gevoelens en situatie en die zal niet voor ieder mens gelijk zijn, maar ik kan het maar niet accepteren dat ik je nooit weer zal zien. Er zullen wel
allerlei "trucjes" bestaan om dit gevoel draaglijker te maken, maar wat heb ik aan trucs?
Zou zoveel willen opschrijven nu Maurice, maar realiseer me opeens dat dat internet wel heel een erg openbaar middel is voor communicatie. "You know what I mean". Een goed verstaander heeft slechts een half woord nodig.
Wat dat betreft mis ik echt jouw luisterend oor of advies.

Het gaat met oma Kip ook helemaal niet goed Maurice. Ze ligt nu in het ziekenhuis. Dat mist ook zijn uitwerking niet op mijn gevoelsleven en op mijn stemming nu.

Woensdag wordt ze 90 jaar. 90 heeft met kwantiteit te maken. Maar je weet wat ik in dit geval met kwaliteit bedoel.

De zon schijnt buiten. Het geeft warmte en licht. Het geeft aan dat het leven doorgaat. Ieder doet dat op zijn of haar eigen wijze.

Zonnestralen dalen op ons neer.
Dat ene "zonnestraaltje" in het bijzonder.
Ik hoop dat die altijd zal blijven stralen".

Kus van ma. 
Op 20 september 2008
om 13:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Lieve Maurice,

Wat het weer betreft, was het vandaag een prachtige dag. We zijn de hele dag buiten geweest en hebben zelfs buiten gegeten. Het was wat dat betreft een een echte "familiedag". Natuurlijk ook genoten van het "andere zonnetje". Hij straalt zoveel warmte en energie uit Maurice. Kan mijn ogen heel vaak niet van hem af houden, omdat ik zoveel dingen van jullie van vroeger in hem terugzie. Natuurlijk heeft hij veel van zijn vader en moeder, maar als hij dan aan het beestjes zoeken is en hij zit op de grond te "studeren", dan zie ik jou zeker in hem terug.

Vandaag ook ontzettend veel motoren langs de weg gezien. Kwam natuurlijk door het mooie weer. Je snapt dat je dan geen moment uit mijn gedachten bent, want elke motorrijder die ik zie, associeer ik nog altijd met jou. Die associatie zal nooit overgaan. Dan zie ik ook weer die grote achterband en de link is weer gelegd.
Geen mens zal begrijpen wat dit beeld nog altijd bij me oproept.

Vandaag nog meer een bijzondere dag, omdat mijn vader 90 jaar zou zijn geworden. Hij mocht slechts 42 jaar worden. Wat leeftijd betreft, heb ik hem straks al 20 jaar overleefd. Blijf dat nog altijd raar vinden, maar ik vind het nog elke dag onrechtvaardig dat ik ook jou heb overleefd. Een vader die zijn zoon overleeft, is zo'n onnatuurlijke situatie en went nooit. Zelfs "vader" tijd zal hierin geen verandering brengen, al lijkt het soms misschien wel eens zo aan de buitenkant.
De binnenkant is gelukkig van mezelf en kan ik delen met mezelf en een enkele andere.

Zo gaan mijn gedachten vandaag over mijn vader die ik ook altijd nog mis, maar toch op een andere manier dan waarop ik jou mis.
Ik was zijn zoon, jij bent mijn zoon.
Snap je wat ik bedoel lieve jongen?

Ik hoop dat jullie elkaar "boven" hebben leren kennen.

Je vader.

Extra kus van ma. 
Op 14 september 2008
om 23:07 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
< Vorige        1 ... 41 42 43 44 45 46 47 ... 95      Volgende >
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:


  annuleren

Register verlengen >
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS. Foto