Maurice Kip

Deze oudejaarsnamiddag nog even bij je geweest. Nog even een monoloog gevoerd
en dingen de revue laten passeren.
Mis je gab. 

I believe in Angels too!
Jaartje weer voorbij inderdaad, dagje meer vanwege schrikkeljaar, maar de tijd vliegt...
En ook volgend jaar doe je weer mee, ik weet het zeker.
Kreeg nog lieve kaart van je ouders ook. De schatten! Ook van jou heb ik er vast nog wel 'n paar liggen, dat kan niet missen.
Vorige week was ik in de sneeuw, krijg ik op 2e kerstdag sms van iemand die in NL is, daar "Angels" hoort en dan aan mij en dus ook aan jou denkt op dat moment. Mooi hè? Omdat mensen weten wat "Angels" met me doet en wat het lied voor bijzondere betekenis heeft gekregen...

Liefs Wilma 

Einde 2008 ,straks een nieuw begin, 2009
Voor altijd bij ons lieve schat, I believe in Angels!

Kus Anjo 

Lieve jongen,

Het is nu in de namiddag van de laatste dag van het jaar. De hele dag de tijd gehad om bepaalde dingen te overpeinzen.
In gedachten gebeuren zoveel dingen. Flitst het vaak van het een naar het ander.
Maar verdrietige gevoelens overheersen.
De waaromvrag is toepasbaar in zoveel situaties. Niemand die mijn gevoelens zal kunnen begrijpen. Het is gewoon niet onder woorden te brengen Maurice. Ik heb het al vaker gezegd: het heeft niets met tijd te maken.
Op een dag als deze die voor veel mensen een uitbundige dag is, overheersen heel andere gevoelens als bij mij nu. Komt ook door bepaalde herinneringen die op een dag als deze boven komen, maar die herinneringen worden ook opgeroepen door beelden van buiten of de knalgeluiden die ik links en rechts hoor.
Beelden en herinneringen die weer andere associaties oproepen.

Er wordt weer een jaar afgesloten Maurice. Het nieuwe jaar begint vanavond.

Wat er ook gebeurt, je bent en blijft altijd in mijn gedachten.

We houden van je lieve jongen.
Als "boven" te vergelijken is met hier beneden, zul jij ook vuurwerk afsteken en plezier maken. Weet dan ook zeker dat je daar ook weer een heel netwerk opgebouwd hebt.

Ik mis je lieve jongen.

Kus van ma en van ons "zonnestraaltje". 

Kerstdagen voorbij,sfeervol en warme tijden. Je kerstshawls hingen weer in onze kamer hoor!
Bijna is het jaar voorbij, een jaar met belangrijke beslissingen, met veel turbulentie en met persoonlijke groei.
Onwillekeurig ben jij daarbij altijd in mijn gedachten aanwezig. Je speelt een belangrijke rol in mijn leven.
Mooi omdat zo te voelen en jammer dat ik het je niet meer persoonlijk kan zeggen. Toch ben je dicht bij me en bij ons gezin, soms in kleine dingen en soms onverwachts groot.
Blij dat ik met zoveel fijne herinneringen kan terug kijken op onze warme vriendschap en dankbaar dat ik je mocht leren kennen.2009 wordt voor ons een belangrijk jaar, ons huis verkopen, een nieuw huis bouwen en inrichten, best spannend allemaal.
Maar ook al gaan we verhuizen naar een andere plek, jij gaat ook mee naar de Kooweide hoor, waar wij gaan ben jij ook. Want jij zit voor altijd in mijn en ons hart.
Dikke kus

Anjo 

Lieve Maurice,

Net weer terug van de crematie van Marco's vader.
Wat gaat alles ook snel. Nog maar net gehoord dat hij ernstig ziek was en nu al gecremeerd.
Marco heeft een "mooie" toespraak gehouden voor zijn vader.
Was voor hem bepaald niet gemakkelijk, maar voelde natuurlijk wel persoonlijk.
Hij heeft jou ook nog genoemd in zijn toespraak Maurice.
Kwam bij ma, bij Francois en bij mij natuurlijk anders aan dan bij de meeste anderen.

Moeilijke tijd voor de familie De Boer en zeker ook voor Marian.
Ik weet zeker dat jij had geprobeerd zoveel mogelijk te troosten in deze moeilijke tijd. Jammer dat je hun geen steun meer kunt geven.
Waarom moest er toch een eind komen aan jullie speciale vriendengroepje?
Me dit afvragen, heeft geen zin natuurlijk, maar doe dat nog heel vaak Maurice.
Het waarom zal altijd in mijn hoofd blijven.

Kus van ma. 

Lieve jongen,

Vandaag Tweede Kerstdag. Buiten schijnt de zon stralend, maar het is wel koud.

De vader van marco is al overleden Maurice. Onvoorstelbaar snel gegaan.
Natuurlijk moeilijke periode voor de familie De Boer en Peter en Marian. Zij hadden zich ook wel een andere Kerst voorgesteld Maurice.

Het leven is zo onvoorspelbaar lieve jongen.

We houden van je.

Kus van ma. 

Dag lieve jongen,

Even hier kijken.
Wat een verrassing voor ons dat de moeder van Stephan en Jurgen hier voor jou een boodschap achterlaat. En dat ze ook heel duidelijk aangeeft dat je nog vaak in haar gedachten bent.
Natuurlijk weten we we als ouders best wel dat je door mensen in Lochem en omgeving nog altijd "leeft"op een bepaalde manier.
Met de familie Duringhof was er toch altijd een speciale band natuurlijk. We weten ook allemaal wel waarom.
Ook ma en ik denken natuurlijk nog vaak aan die tijd terug.
Heeft op ons ook heel veel indruk gemaakt.
Af en toe ontvangen we van Jurgen nog eens een mail. Is ontzettend fijn natuurlijk.
Bij ons op de kast staat ook nog altijd de foto van jou en Stephan tijdens een schoolreis.
Deze foto had Stepahan indertijd tijdens de begrafenis op je graf gelegd met een prachtige spreuk erbij. We hebben het mee naar huis genomen.
Ma en ik hebben deze foto altijd heel erg gekoesterd, omdat er zoveel oprechte en warme vriendschap uit sprak. Ook op je graf is er nog altijd ( weliswaar onzichtbaar) de foto van Janna en Stephan. Een buitenstaander zal dit misschien niet goed begrijpen, maar ma en ik wel.

Mijn gedachten gaan weer "malen".
Beperk me nu alleen maar meer tot de familie Duringhof.
Ben blij dat ik deze mensen heb leren kennen dankzij jou Maurice.
Alleen de manier waar wij met deze familie kennis hebben hebben gemaakt, is zo wrang.

Daarom is het voor ons zo fijn te lezen dat je nog altijd "voortleeft" bij een moeder van twee oud-leerlingen.

Heel lief van moeder Duringhof dat ze jou( en ook ons dus) dit laat weten.
Voor ma en mij zeker een "lichtpuntje" in de donkere dagen voor Kerst.

We houden van je Maurice, maar we missen je zo.
Beide zaken gaan nooit over.

Extra kus van ma. 

nooit uit mijn gedachten groeten annemieke (moeder van stephan en jurgen ) 

Lieve jongen.

Special day.
4 years
7 months

Kus van ma. 

Dag lieve jongen,

Vandaag Gertjan jarig en gisteren Matthew. Allemaal aparte dagen.
Ook veel kaarten ontvangen de laatste tijd. Vandaag was er ook een bijzondere kaart van Jelte en Gretha uit Deventer.
Naast deze kaart hebben ze ook een begeleidende brief gestuurd met daarin ook een mooi gedicht van Nico Scheepmaker. jelte had een idee om daar iets in te veranderen, zodat het toepasselijker zou zijn op jou.
Ik vind het zo'n mooi gedicht dat ik het hier op je site zet met de verandering erin.
Jelte heeft heel vaak prachtige gedichten gestuurd of op je graf gelegd.
Maken op ons erg veel indruk Maurice.


Ik mis je

Ik mis je zoals nooit tevoren.
Hoewel: ik miste je altijd
als ik je niet kon zien of horen
ik miste je aanwezigheid.

Ook als je niets zei was je er,
en als je sliep was je nog bezig,
in mijn nabijheid, niet te ver:
ik kon je zien, je was aanwezig.

Maar nu je weg bent, uit het oog,
uit wat ik ruik, en uit mijn oren,
voel ik me gaandeweg verloren.

Het bestaan na het verlies van je kind,
is een ontkleurde regenboog:
een leven zonder toebehoren. 

Dag lieve jongen,

Ben vandaag ook nog niet naar school.
Nog steeds geveld door de griep.
Gisteravond bezoek gehad van Marco en Marjan. Was natuurlijk heel fijn. Die twee roepen natuurlijk heel veel associaties op met jou.
Toch ontzettend fijn dat ze voor de kerstdagen ons weer een te gekke attentie brachten. Alleen hun bezoek is meer dan goed toch?
Ook heel verdrietig te vernemen dat het met een van hun vaders niet goed gaat.

Morgen ook weer speciale dag Maurice. Je weet wat ik bedoel.

Kus van ma en ook van Zonnestraaltje. 

Dag lieve jongen,

Was echt niet van plan om hier iets aan je te schrijven vandaag.
Heb gisteren en vandaag plat gelegen met griep. Voel me niet echt lekker dus.
Maar het wonder is geschied Maurice. Ons "ZONNESTRAALTJE" is terug. We wisten er niets van. Francois had verteld dat Manasicha en Matthew op 19 december zouden terugkeren. Dus daar waren wij natuurlijk helemaal op gefocust. Ma was met Francois Meppel in vanmiddag. Tenminste zo was afgesproken.
Om 5 uur gaat bij ons de huisbel en Francois vraagt of ik hem even kon helpen met spullen uit de auto te tillen. Had daar natuurlijk niet veel zin in, maar ja, je doet dat natuurlijk.
Kom ik bij de auto, doet Francois de achterdeur open en zie ik Matthew in het kinderstoeltje zitten Maurice. Dacht echt dat ik hallucineerde of zo maar op zijn zachtst een droom.
Had het natuurlijk heel erg kwaad. Het was een onbeschrijflijk gevoel Maurice. Zoiets gebeurt meestal alleen in dromen toch? Ik wist niet anders dan dat hij volgende week zaterdag terug zou komen.
En nu zat hij in de auto. Ik was helemaal van de kaart. Manasicha was weggedoken op de voorste stoel. Ik was op slag genezen.
Wat een ervaring Maurice. Kun je je wel voorstellen natuurlijk.
Hij is wel een beetje veranderd in die weken dat hij in Bangkok was.
Hij kijkt weer echt de kat uit de boom en spreekt alleen maar Thai.
Prachtig Maurice. Als we dan zingen over "onze molen"zie je hem weer glunderen.
Nu zijn ze samen even naar Meppel voor de winteravond die daar wordt georganiseerd. Geeft mij de gelegenheid om jou van het grote nieuws op de hoogte te brengen.
Dat doe ik maar al te graag natuurlijk. Vandaag belde Manasicha haar vader ons nog. Het was kwart over zeven. Kon zijn Engels niet helemaal goed begrijpen en dus heeft hij de surprise niet "verknald". Hij had het wel steeds over the little boy.

Fokke heeft ook geen idee dat ze terug zijn. Zal ook big surprise zijn als ze er morgen heengaan.

Lieve jongen, wat voor mij en voor jou zeker ook een surprise zal zijn is de mail van je Turkse vriend Mustafa.
Ik was al erg ontroerd door de komst van Matthew en Manasicha, maar ik ben ook heel ontroerd door de mail van Mutafa. Ik wist niet dat hij de opleiding deed voor klassenassitent, maar het is geweldig om te lezen dat hij dit doet.
Komt hij ook nog ooit in het onderwijs terecht misschien.
Vooral de manier waarop hij over jou als mens en docent schrijft raakt me heel erg diep.

Geeft me in elk geval beetje steun in de letterlijk, maar ook figuurlijk donkere dagen voor Kerst.

Je gelooft het niet Maurice, ik ga op mijn "oude dag" ook nog een aantal lessen Duits geven. Dit zal na de kerstvakantie zijn.
Weet zeker dat jij dit heel fijn voor mij vindt.

Dag lieve jongen.
Kan je niet uitleggen hoe zeer ik je nu mis.

Hoop soms nog wel eens heel stil dat ik nog steeds in een nare droom zit die ooit beeindigd zal worden.
Maar weet ook wel dat ik tegen beter weten in praat.
Vandaag was gelukkig wel een fijne ervaring.

Dag lieve jongen,

Dikke kus van ma. 

Lieve Maurice,

Het is alweer zolang geleden dat ik hier wat geschreven heb. Natuurlijk komt dat ook een beetje door de drukte met school. Want zoals je wist ben ik begonnen met de opleiding onderwijsassistent. We hebben net sinterklaas gehad en nou komt de kerst er alweer aan. Dus heel snel ombouwen van de decoratie in de lokalen, wat dus ook bij jouw was in die ooo zo mooie klas V1, het was jouw lokaal!

Ik loop nou stage in Laren op een daltonbasisschool in groep 3. En die kinderen zijn zo lief dat ik gewoon niet eens af en toe streng kan zijn, wat jij dus ook soms niet kon, "keep on smiling" was toen jouw motto.

Oooh die lieve Maurice, ik waardeer het gewoon zo echt dat ik je nog gekend heb. En telkens al ik het nummer hoor van Robbie Williams "angels" dan heb ik weer even die rust en denk ik aan die leuke momenten van jouw die wij samen hebben doorgebracht.

Nou Maurice ik stop maar weer heel snel, het is nogal laat en ik moet weer vroeg op voor die kinderen.

Groeten van je kleine turkse vriend!

Liefs Mustafa (v1b) 

Lieve Maurice,

Het is alweer zolang geleden dat ik hier wat geschreven heb. Natuurlijk komt dat ook een beetje door de drukte met school. Want zoals je wist ben ik begonnen met de opleiding onderwijsassistent. We hebben net sinterklaas gehad en nou komt de kerst er alweer aan. Dus heel snel ombouwen van de decoratie in de lokalen, wat dus ook bij jouw was in die ooo zo mooie klas V1, het was jouw lokaal!

Ik loop nou stage in Laren op een daltonbasisschool in groep 3. En die kinderen zijn zo lief dat ik gewoon niet eens af en toe streng kan zijn, wat jij dus ook soms niet kon, "keep on smiling" was toen jouw motto.

Oooh die lieve Maurice, ik waardeer het gewoon zo echt dat ik je nog gekend heb. En telkens al ik het nummer hoor van Robbie Williams "angels" dan heb ik weer even die rust en denk ik aan die leuke momenten van jouw die wij samen hebben doorgebracht.

Nou Maurice ik stop maar weer heel snel, het is nogal laat en ik moet weer vroeg op voor die kinderen.

Groeten van je kleine turkse vriend!

Liefs Mustafa (v1b) 

Lieve jongen,

Vandaag weer sinds paar weken bij Fokke geweest. Hij is vier weken in Egypte geweest. Alleen jammer dat het gezelschap vandaag nog niet compleet was.

Lieve reactie hier ook van Chantal. Natuurlijk stellen wij het bijzonder op prijs dat ze zoveel lieve woorden over jou schrijft en ook over ons natuurlijk.

Mocht ik de indruk gewekt hebben dat ze mij door haar schrijven verdrietig heeft gemaakt, dan wil ik dat hierbij gelijk recht zetten. Het schrijven deed wel emoties bij me losmaken. Maar meer uit dankbaarheid dan uit verdriet.
Natuurlijk ben ik verdrietig als ik bepaalde dingen schrijf die met jouw verlies te maken hebben.

Het is dan ook erg fijn om te lezen dat ze tussen de regels door kan lezen hoe we van jou hielden.
Maar ik denk dat het ook fijn is om Chantal te kunnen vertellen dat jij ons als ouders ook altijd duidelijk hebt laten voelen en ook laten merken in woord en gebaar hoe jij van ons hield. Bewijzen daarvan hebben we te over. Zelfs schrifelijke. Die koesteren we als geen ander.

Morgen brengt ma bloemen bij je die we van een goede vriend hebben meegekregen vandaag.

Dag lieve jongen.

Kus van ma. 

Lieve meneer Kip,
U kent mij inderdaad niet en ik heb uw zoon ook nooit gekend. Ik zie een open, vriendelijk gezicht met stralende ogen en een stralende lach. Het lijkt of ik u verdrietig heb gemaakt, dat is niet mijn bedoeling, ik wil slechts laten weten dat ik met u allemaal meevoel. Ik kan me niet in uw verdriet verplaatsen, soms als ik er aan denk dat ik 1 van mijn jongens (6 en 8 jaar) zou verliezen, lijkt het alsof ik stik. Ik zou niet verder kunnen, voor mij zou het ophouden.
Van mij zal u niet horen"tijd heelt alle wonden"of "je moet het en plaats geven"dit is onmogelijk bij het verlies van je kind.
Maurice heeft mazzel met een vader en moeder die zoveel van hem houden en die hem dit waarschijnlijk ook tijdens zijn leven hebben laten weten! U heeft mij laten zien dat er ook vaders zijn die van hun kinderen houden, dank daarvoor.
En meneer Kip, gaat u vooral door met het tonen van uw emoties.
Liefs
Chantal 

Dag lieve jongen,

Heel verrassend om het vorige berichtje te lezen. Gelukkig dat deze vrouw, die ik waarschijnlijk niet persoonlijk ken, de moeite neemt om haar gedachten onder woorden te brengen.

Het is echt jammer dat ze jou waarschijnlijk niet persoonlijk heeft gekend, want dan zou ze misschien nog beter begrijpen waarom ik altijd zo over jou spreek Maurice.
Nauurlijk ben je in eerste instantie ons kind. Leeftijd is dan niet belangrijk. Maar 28 jaar is veel te jong.
En een kind hoort niet voor zijn ouders te gaan toch? Dat is onnatuurlijk, maar voelt zoveel te meer als onrechtvaardig.

Maar op de tweede plaats was je een bijzonder mens Maurice. Daar komen we steeds meer achter uit verschillende verhalen die we soms uit meerdere hoeken horen.
Natuurlijk vindt elke ouder zijn of haar kind het mooiste en beste wat er bestaat. Maar als je dan van anderen na een paar jaar nog altijd lovende woorden over je hoort, doet je dit als ouder extra goed.
Ieder mens is uniek, wordt altijd gezegd. Maar nu je niet meer bij ons bent, ervaren we des te meer wat uniek eigenlijk voor een begrip is en wat voor inhoud je daaraan kunt geven.
Voor ons als ouders blijf je uniek "uniek". Moeilijk uit te leggen misschien, maar zo voelt het.

Lief van die mevrouw om over ons "zonnestraaltje" te praten.
Jammer genoeg hebben we hem nu al een paar weken niet gezien, omdat hij nog steeds in Bangkok zit door de problemen op het vliegveld en de nasleep daarvan.

Dat zonestraaltje is ons kleinkind. Zo'n kostbaar bezit ook als grootouders.
Als je zo'n klein kleinkind ziet, gaan je gedachten natuurlijk naar je eigen kinderen terug in hun prille jeugd.
De geschiedenis herhaalt zich vaak dan. Dat zie je aan bepaalde gedragingen, maar ook aan uiterlijke kenmerken soms.
Maar omdat ieder mens uniek is, is ons "zonnestraaltje" niet zijn oom en ook niet zijn vader. En zo was jij Maurice, onze Maurice. Daar was en is er maar een van.
En is "zonnestraaltje"is ons zonnestraaltje. Geen mens is gelijk Maurice.
Blijf het alleen nog altijd jammer vinden dat je dat kleine kereltje niet persoonlijk hebt meegemaakt.
Dat heb ik al vaker gezegd en zal ik zeker vaker zeggen.

Ma en Frans zijn nu naar Meppel. Ben nu dus alleen thuis.
Even op de pc kijken en kom dan natuurlijk ook bij jou terecht.
Zag die leuke reactie van Chantal en moest gewoon iets zeggen.

Het is soms gewoon even prettig om je hart te kunnen luchten Maurice.

Het is voor de buitenwereld soms zo moeilijk te begrijpen en helemaal niet uit te leggen waarom ik je nog elke dag elke minuut mis.
Dat gevoel van je elke dag missen, zal nooit overgaan.
Welke ouder kan er nu zijn kind missen?
Vooral als je zijn unieke karaktertrekken zo goed hebt gekend.

Tijd is voor de buitenwacht de belangrijkste factor.
Tijd die de wonden zal genezen?
Alleen een momentje van een echt luisterend oor is voor ouders de meest waardevolle tijd die er bestaat.

Alleen dat begrip van tijd kan de wonden misschien wat verzachten, maar helen nooit.

Zal ophouden nu Maurice. Het moet niet gaan lijken op doemdenken.
Dat is het laatste wat jij zou willen.
Probeer dat ook wel te voorkomen, maar als gevoelens van gemis overheersen, lijkt het soms die kant op te gaan.

Sommige mensen hebben het soms over "een plekje geven". Goed bedoeld, maar ik kan er niets mee.
Welke ouder kan het missen van zijn kind een plekje geven? Dat bestaat toch niet?
Ik begrijp in elk geval niet wat ze daarmee bedoelen.
Voor mij is er in dit geval maar een plekje dat ik kan plaatsen en dat is het LEGE plekje dat nooit meer gevuld kan worden door iets of door iemand.

Dag lieve jongen

Kus op afstand van ons en jouw "ZONNESTRAALTJE" 

Lieve ouders,
Vandaag opnieuw terechtgekomen op deze side. Als ik op zoek ben naar iets van warmt, de zin van het leven, dan kom ik hier vaak. De manier waarop u over uw zoon spreekt, met zoveel liefde, warmte , respect en uw grote verdriet, raakt mij diep.
Gelukkig bent u erg blij met uw "zonnestraaltje" net als ik dat zo ontzettend ben met die 2 van mij.
Ik wens u veel warmte en liefde toe de komende, ongetwijfeld, moeilijke tijd. U bent in mijn hart.
Chantal 

Lieve Maurice,

Voor de tweede keer vandaag hier.
Vanmiddag brachten we weer een bezoek aan je graf. We troffen er een sinterklaaspakket aan met een mooi gedicht erbij. Heel ontroerend voor ons als ouders Maurice.
Helemaal omdat oude jeugdherinneringen in dat gedicht werden opgehaald.
Helaas wordt Sinterklaas nooit meer wat het eens is geweest voor ons als gezin.

Only memories Maurice.