Maurice Kip

Lieve jongen,

Al weer een paar weken aan het werk nu. In Lochem zijn ze ook al weer een week aan de gang.
Denk er zo vaak aan waarom ik nog voor de klas sta en jij niet meer. Voelt erg onrechtvaardig. Maar het helpt allemaal niets. Je oud-leerlingen blijven "signalen"afgeven. Zo ook stonden er mooie bloemen van Linda op je graf.

Het leven gaat maar door, zoals gezegd wordt. Gelukkig maak jij ook nog altijd deel uit van ons leven, al is het helaas niet lijfelijk meer. Kijk nog vaak naar foto's waar je "qua lijf" zeker niet omheen kunt.
Wat mis ik jou nog elke dag.
Sommige mensen vragen me wel eens of ik jouw verlies een plekje heb kunnen geven. Ik weet nooit wat te zeggen, omdat ik niet weet wat ze daarmee bedoelen. Zwijgen is in dat geval voor mij het enige dat in een dergelijke situatie past. Jou doodzwijgen is het laatste wat ik wil. Is ook het ergste wat je als ouder kan overkomen. Gelukkig gebeurt dat ook niet, omdat er nog zoveel andere mensen zijn die nog altijd iets over jou zeggen of je naam noemen.

Vandaag naar Fokke geweest. Samen met de rest van de familie. Dus ook met "zonnestraaltje". Ik hoop dat je hem ook kunt "zien" en dat je hem kunt horen "kwebbelen". Het is zo'n lust voor oor en oog , Maurice. Heb het al vaker gezegd: "Je was er stapel mee geweest." Hij herkent je al van verschillende foto's en noemt je naam. Natuurlijk is dat voor ons het fijnste dat er bestaat.

Dag lieve jongen. Ik weet gewoon niet meer wat te zeggen. Je begrijpt vast waarom.

Heel veel liefs van mij.

Extra kus van ma.
Zal ophouden met mijmeren 

maurice

gisteren bij je geweest
een traan over mijn wang
een brok in mijn keel
zonder jou zo stil

mis je

liefs linda 

Soms huil ik omdat ik bij je wil zijn
Soms verlang ik naar jou
Ik wil je omhelzen
Soms wacht ik op jou
Maar, ik zie je niet
Soms staan de tranen in m'n ogen
Gewoon... voor jou

Soms droom ik van jou
Gewoon omdat ik zoveel van je hou. 

Lieve jongen,

We krijgen net een mooie kaart van Fokke. Er staat een prachtig bloeiende boom op. Met daarvoor een mooie houten LEGE stoel.

"Alles zo mooi, maar ...
de stoel blijft voor ALTIJD LEEG.

Toen hij deze kaart zag, moest hij het sturen. Dit symbool is altijd bij ons.

Heel veel liefs lieve jongen.

Kus van ma. 

Lieve Maurice,

Twenty-one.

That's enough.

Your mam and dad. 

Lieve jongen,

Vandaag weer voor het eerst voor de klas gestaan.

Vrolijk "doen", maar niet "zijn".

Vanavond het zonnestraaltje op bezoek.

Tevreden zijn, niet vrolijk doen.


Voelde dat je me vandaag hebt gesteund en bij me was. Je weet hoe.

Hou ontzettend van je.
Kus van ma. 

Terug van onze vakantie in Tenerife.Erg leuk gehad. Verschillende keren had ik het gevoel dat je er bij was,voor sommige mensen misschien een gek idee, voor ons al zo normaal.
Ons huis nog niet verkocht,zou fijn zijn als er weer eens iemand kwam kijken.
Nog 2 weken thuis en dan gaan we weer starten.Een nieuw seizoen.
Mis je lieverd,

Anjo 

Damn Maurice! Soms heb je van die dagen dat je niet uit m'n gedachten bent weg te slaan en elk lullig dingetje doet aan je denken.
Mensen die plotseling dingen doen of bewegigen maken die jij ook altijd deed.
Activiteiten die we samen ondernamen die ik nu met anderen moet doen...

Dude, I totally miss you...

Martijn 

Dag lieve Maurice,

Vandaag weer voor het eerst naar school geweest. Van locatie veranderd. Voor een mans als ik een enorme overgang natuurlijk, al ken ik het gebouw nog wel van vroeger toen ik er les aan de aannemerscursus gaf.

Wat nog specialer was dat ma en ik vanavond bij je graf kwamen om te ontdekken dat er heel mooie bloemen stonden met saaraan een klassenfoto waarop jij met een groep kinderen stond afgebeeld. Je zat gehurkt , in mooi kostuum, naast je leerlingen van toen. De foto was genomen op het schoolplein.
Ma wist al van de bloemen en de foto van Astrid en Uco. Zij zijn bij ma wezen koffiedrinken en ze hebben jou ook een bezoek gebracht. Je hebt de vriend van Astrid niet gekend, maar we weten zeker dat je het met hem ook heel goed had kunnen vinden. Ik heb hen jammer genoeg niet ontmoet , omdat ik naar school was.

Een rare combinatie voor mij: jij op de klassenfoto en ik naar school.
Voelde me erg ontroerd. Had zo graag gewild dat jij nog naar school kon gaan. Je genoot altijd van je kinderen van je schooltje.
Blijkbaar is dat omgekeerd ook nog na al die jaren dat je daar nu niet bent, nog zo. Vandaag ,op mijn eerste schooldag, kwamen er mensen op bezoek bij hun "oude"meester.
Helaas stond er geen naam bij. Natuurlijk kwam men voor jou, maar als ouders zijn we natuurlijk best belangstellend wie dat gedaan heeft. Het getuigt in elk van respect en liefde voor jou. Dat is voor ons ouders dan ook alleen maar hartverwarmend. Voor ons het bewijs dat je toch een "goede meester" was Maurice en dat ze je nog niet zijn vergeten.

Vanavond met Frans en Manasicha en het kleine ventje naar de optocht in Meppel geweest. Heb je hem zien glunderen?

Komt me steeds zo bekend voor.

Dag lieve jongen,

Kus van ma. 

Lieve jongen,

Vandaag, wat weer betreft, een prachtige dag. De zon schijnt lekker. Nog even met ma en Manasicha en de kleine naar Meppel geweest. Er is al weer zoveel veranderd in de binnenstad.
Zeker bij jouw stamterras. Is heel groot geworden. Denk in dit verband nog even weer terug aan de geschiedenis. Je kon ook altijd zo genieten daar in de vakanties en zeker op Donderdag Meppeldag. "The show goes on" Maurice. Maar doet wel pijn.

Gisteren ook heel emotionele dag, maar wel heel speciaal natuurlijk. Ik zag dat dat eigenlijk ook voor Anjo het geval was.
Sinds jaren zijn ma en ik weer door Lochem gekomen. Het woord Lochem heeft voor ons altijd nog iets beladens. We associeren het helemaal met jou.
Wat mij persoonlijk heel veel deed, is de weg die jij dagelijks aflegde en die wij nu weer gingen. Hoe heb je dat in vredesnaam altijd volgehouden?

We zijn heel erg content met het feit dat Anjo ons op deze speciale dag heeft uitgenodigd. Het was er reuze gezellig en het voelde zo vertrouwd aan. Jij was er ook echt bij Maurice.

Ma zei al: "Je hebt Maurice zeker ook de hele tijd gezien bij Cisca bij de barbeque? Het was alsof ze gedachten kon lezen. We zijn er beiden van overtuigd dat jullie het samen heel gezellig zouden hebben gehad en ondertussen lekker vlees grillen voor de gasten. Ik weet niet of Ciska tijdens het grillen ook haar best al heeft gedaan wat consumptie betreft, maar als jij er bij was geweest zou er ietsje minder vlees klaar hebben gelegen voor de gasten, want je beschouwde je in dit geval ook als gast, ook al was je er kind aan huis.

Wat kinderen betreft: die kleine meid is intussen al een hele meid geworden Maurice. We hadden haar al een poosje niet gezien. En dan gaat het snel.
Ze liet me vol trots haar schetsboek met mooie houtskooltekeningen zien.
Ook de kleine meid van Astrid was er. Die twee kleine "dingen" vergeten jou ook echt niet hoor.

Het voelde "vertrouwd"aan met Anjo, Astrid en Wilma. En ook Cisca hoort daarbij hoor.
Zij wonen nog in het huis waar jij je altijd thuis hebt gevoeld en dat ma en ik nog een keer zouden bekijken, nu het nog kan.
Dat is nu gebeurd. Anjo heeft ons jouw "werkzaamheden" nog even laten zien. Toen we aankwamen, zagen we eigenlijk ook al aan het HEGJE dat dit het huis was waar we moesten zijn.

Het was een heel fijne, maar ook aparte ervaring Maurice. Waar wij waren gisteren, had jij moeten zijn. Maar ma en ik weten nu nog beter waarom jij daar zo graag was.
Soms worden vrienden kennissen en kennissen vrienden.

Maar je vriendin Anjo ( en ook anderen natuurlijk) was een echte vriendin en zal altijd een vriendin blijven.
Wij begrijpen nu nog beter Maurice waarom jij zo op jouw manier van deze vrouw hebt gehouden.
Zij hield en houdt nog steeds van jou.

Dat mag ik toch wel zeggen hier? Heb het gedaan en neem er niets meer van terug.

Dag lieve jongen.

Bestaat "daarboven" ook vakantie? Als dat zo is,dan ga je vast vanavond ook gezellig naar je "terras". 

Lieve Maurice,

Je ouders op mijn verjaardag,een geweldig cadeau!
Met hen was je bij me. Fijn gevoel!
Mis je lieverd, 

Lieve Maurice,

Vandaag weer de 21ste. Is voor ma en mij altijd speciaal.
Vandaag zo'n trieste dag ook wat weer betreft. Kan niet minder.
Regen, regen en nog eens regen de afgelopen dagen.
Zaterdag was de verjaardag van je broer. Toch maar geprobeerd om er iets van te maken natuurlijk.
Gisteren bij Fokke geweest samen met Frans, Manasicha en Matthew.
Als alles meezit gaan we woensdag naar je "grote", kleine vriendin. In vergelijking met jou dan klein natuurlijk. Zij is, net als voor jou, voor ons ook een schat.

Zit maar wat te mijmeren vandaag. Ik mis je zo. Waar zou je dit jaar weer met vakantie naar toe zijn gegaan?
Weet ook wel dat dit soort gedachten geen enkele zin hebben, maar ze komen wel gewoon bij me op.

Zou zo graag de tijd terug willen draaien Maurice. Ook geeen optie, ik weet het.
Uiteindelijk is er maar een optie en dat is berusten.
En dat is nu net waarin ik niet kan berusten.

We houden van je jongen. Maar dat hebben we al duizenden keren gezegd. Zullen we ook altijd blijven zeggen.
En nog vaker denken.
Denken doen we echt veel meer dan zeggen. Dan kun je het voor jezelf blijven houden en val je anderen er ook niet lastig mee.

Waar het hart vol van is, stroomt de mond van over. Heb nu geleerd te "zwijgen", maar tegen jou zal ik in gedachten altijd door blijven praten.

Ik mis je heel erg en ik hou ontzettend veel van je.
Kusjes van ma lieve jongen. 

Lieve Maurice,

33 jaar zou je vandaag zijn geworden. Het is nu de de vierde keer dat we je verjaardag vieren zonder dat je er lichamelijk bij bent. Maar geestelijk ben je er de hele dag geweest jongen. Heel veel bezoek gehad, veel kaarten en zeker ook veel bloemen op je graf.
Ook telefoontjes gehad natuurlijk. Met sommige mensen veel herinneringen opgehaald lieverd.
Het laatste bezoek gaat net weg en het is bijna half twaalf in de nacht.

We hoeven niet uit te leggen hoe we ons voelen.
Weet dat we altijd van je zullen blijven houden lieverd.
Maar daar vertellen we je niets nieuws mee. We gaan maar gewoon op naar de 34 Maurice. Lag het in werkelijkheid maar minder moeilijk.
We doens ons best lieverd.

Kus.

Je moeder en je vader. 

Lieve allemaal.

De geboortedag van jullie lieve Maurice.
Zijn verjaardag niet meer kunnen vieren.
Het went nooit.
Wij denken aan jullie. Sterkte. 

Een hele dikke verjaarsknuf van de juf...
Vakantie nu, ingeleid door de gebruikelijke rituelen. Natuurlijk weer de KIPTRIP naar Walibi.
En je was erbij, k weet het zeker: juist toen ik de parkeerplaats bij school opreed woensdag, achter de bus aan die ons naar Walibi zou brengen,klonk Angels uit de speakers in m'n auto.
Toeval... misschien wel, misschien niet.

Denk aan je en je dierbaren.

Liefs Wilma 

Lieve jongen,

WAAROM...?

WAAROM...?

ANTWOORD...!!! 

Lieve jongen,

Fijn om dit bericht van Mustafa te lezen Maurice. Geeft toch duidelijk aan dat hij nog altijd aan je denkt en je zo respectvol over je praat. Is toch niet alles voor niets geweest?

Al weer verschillende kaarten gekregen. Moeilijke dagen zo Maurice.
Ook de dagen ervoor, omdat je er steeds aan denkt dat die dag weer komt. Die dag die anders altijd zo feestelijk was, maar nu zo anders is geworden.
33 krijgt nu een andere betekenis.
Het lijkt wel gewoon een kwestie van doortellen, maar voor ons is het dat zeker niet.
We wachten maar gewoon af hoe het zal lopen. Verder kunnen we immers niets doen?

Op jouw school zijn ze deze week ook voor het laatst aanwezig. Dan ook vakantie. Ik heb er nu al bijna twee weken op zitten.

Vandaag was de eerste "Donderdag Meppeldag". Jammer genoeg regende het een groot deel van de dag.
Ma en ik en Manasicha en het "Zonnestraaltje" toch even samen naar het centrum geweest. Dat kereltje is toch zo'n lust voor het oog Maurice. Ik weet wel dat in het land van de blinden eenoog koning is, maar toch. Ik hoop dat je hem "daarboven" ook kunt zien, dan ben je het vast met me eens.

Ik heb met hem in de Bello, dat kindertreintje, een rondrit door Meppel gemaakt. Je had hem moeten zien rondkijken en zien glunderen.
Natuurlijk roept dat bij mij herinneringen aan vroeger op lieve jongen. Je snapt wat ik bedoel.

Ma heeft voor hem een heel mooi pianootje gekocht op de rommelmarkt. Wat een plezier had hij daar al mee onderweg. Manasicha ziet er al een tweede Bibi in hoor. Echt een prachtig gezicht.

Dat was het positieve voor vandaag weer Maurice. Ik kom nu nog even bij je in Meppel.
Het is zeven uur en de zon begint een beetje door te komen achter de wolken.

Moet dat ook figuurlijk blijven zien natuurlijk, maar vooral in deze week is dat niet altijd even makkelijk.

Dag lieve jongen.

Een kus van je moeder en een knuffel van mij. 

Lieve Maurice,

Zoals je het al weet misschien van je vader, ben ik geslaagd voor mijn eindexamen. Ik heb er hard voor moeten knokken, maar het is gelukt. Ook dankzij vele docenten. Maar straks heb ik dus een diploma uitreiking. En daarna verlaat ik het vertrouwde Staring College waar ik jouw heb leren kennen Maurice.

Het was me echt een grote eer om jouw gekend te hebben. Natuurlijk wou ik je veel langer kennen, maar helaas. Op 21 mei kregen we het bericht dat jij (Maurice) om het leven was gekomen bij een ongeluk met je motor. Als ik er nu weer aan denk, krijg ik er al tranen weer van.

Het is toch raar om met je te spreken via de condoleance, we zullen misschien wel nooit antwoord krijgen maar dat maakt niet uit, diep van binnen heb ik het gevoel dat je dit toch allemaal leest.

Lieve Maurice ik wou je nog zoveel vertellen maar dat gaat niet meer. Het is best jammer dat je met de gevoelens zit die ik toch alleen bij jouw kwijt kon.

Nou ik ga maar even stoppen, je zal zeker nog wel wat horen Maurice!

Groetjes en een knuffel van Mustafa 

Lieve jongen,

Het is al weer donderdag. De eerste week van onze schoolvakantie al voor groot deel voorbij.
Je kunt je niet voorstellen hoe vaak ik aan je gedacht heb. Overal was je bij me. Vooral de vorige week, de laatste week op school. Wat waren er toen veel momenten waarbij ik me zo verloren heb gevoeld.

Fijn gesprek gehad met Wilma. Zo lief van haar. Gelukkig een teken dat zij aan jou denkt en aan ons natuurlijk.
Een bericht vanuit Lochem doet ons natuurlijk altijd goed.
Maar het voelt altijd goed toch nog iets te horen over " jouw schooltje" Maurice. Die school was eigenlijk jouw leven toch?
Wat ook fijn dat jouw "Turkse grote kleine vriend" zijn einddiploma heeft gehaald.
In een mail aan ons vertelde hij toch wel dat dat kleine wel veranderd was in groter, maar wat wil je ook na vier jaar. Kinderen op die leeftijd veranderen zo snel.
Maar de manier waarop hij altijd over jou spreekt, is echt indrukwekkend Maurice. Dat maakt ons hart weer beetje warmer natuurlijk.

Heb je ons ook gezien op de fiets?
Het zonnestraaltje en ik?
Natuurlijk zijn we bij jou langs gefietst. Heb je ook gezien hoe hij jou gedag zegt? Heel erg indrukwekkend en vertederend tegelijk. Vind je ook niet?
Afgelopen week zat hij al bij Roel op de tractor achter het stuur. Echt rijdend.
Je had dat koppie moeten zien.
Gisteren zat hij al weer op een andere tractor. Daar heb ik gelukkig foto's van kunnen maken. Je snapt natuurlijk wel dat hij alles voor mij is nu.
Weet ook wel haast zeker dat je voor hem vast ook zo' n klein motortje gekocht zou hebben als hij iets groter is. Zal niet te veel doorslaan in mijn euforie over hem Maurice. Maar jij weet wat ik bedoel.

Ik denk aan je jongen.
Je bent altijd bij me.
Zal ook nooit anders worden.
Alleen het " lawaai" ontbreekt, maar je bent nu bij me in stilte.
Dat is het enige verschil.

Kusjes van ma.

Dag lieve jongen. 

Lieve Maurice

Als ik je lieve lach zie dan is het jammer genoeg op de foto
Ik had het met mijn opa en oma nog over je en ik moest wel ff slikken het is nog steeds niet te bevatten dat ik je niet meer kan zien en dat je er niet meer bent.
Je bent altijd bijme in mijn gedachten en in mijn hart.


Liefs Linda