Maurice Kip
12 juli 1975 - 21 mei 2004
NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS
Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Vandaag nog even bij je geweest...
Op 27 november 2011
om 20:27 getekend door:
E.e.n. .V.r.i.e.n.d.
Dit is niet ok
om 20:27 getekend door:
E.e.n. .V.r.i.e.n.d.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste. Blijft een magisch getal voor ons. Net als 28, je leeftijd van toen.
Voor ons zul je altijd 28 blijven.
21 mei- 21 november is 6 maanden, dus half jaar.
Vandaag is het dus zeveneneenhalf jaar geleden dat je bij ons bent weggegaan. Ma en ik vragen ons nog dagelijks af waarom. We kunnen het nog niet snappen dat jij begraven bent, terwijl we soms oud-klasgenootjes of vrienden of kennissen rond zien lopen die al vader of moeder zijn. Of zaterdag zag ik iemand met wie jij vroeger had gewerkt in je vrije tijd of vakantie. Als ik bepaalde jonge mensen zie, denk ik ook altijd aan jou. Associaties met woorden vind ik altijd leuk, maar ik betrap me erop dat wanneer ik bepaalde jonge mensen zie, ik die ook met jou associeer.
Een andere associatie die ik altijd heb, is het zien van containers op vrachauto's en helemaal op treinen die hier dagelijks voor de deur over het spoor rijden.Als ik die bepaalde naam erop zie, denk ik altijd aan jou en je geploeter met zware zakken die je uit vrachtauto's moest halen en in die containers moest stouwen.
Je hebt me van een die naam toen genoemd. Die zal me altijd bijblijven. En jullie maar zakken gooien in een letterlijk bijna moordend tempo. Was je ook nog trots op, hielp anderen soms die het niet aankonden.
Als ik eraan terugdenk, lijkt het me gewoon een vorm van moderne(vrijwillige) slavenarbeid. Je was echt sterk Maurice. Denk er nu weer aan(=associatie) dat je me zo optilde en me letterlijk voor de gein buiten de deur zette. Je pakte me zo op, ik had niets meer in te brengen. Dat waren nog eens tijden mijn jongen. Het was pure vriendschap waarbij je je oude vader even wilde laten zien dat de rollen nu omgekeerd waren. Was later ook zo met het werk.
Eerst heb ik je als 12-13 jarige nog een jaar in de klas gehad.Je wilde dat zo graag. Denk er met liefde aan terug. Was voor beiden een heel speciale ervaring natuurlijk.
Had op dat moment echt niet door dat je later zelf voor de klas zou komen. Hoe je als leraar was, kunnen we hier gelukkig nog altijd lezen. Dat hebben we zelf nooit kunnen aanschouwen, maar uit je verhalen weten we dat je het een geweldige tijd hebt gevonden. Met zeker ups en downs. Waardeer nog altijd je enorme inzet tijdens je studie. Je wilde in zo kort mogelijke tijd je studie afgerond hebben. Ben je ook in geslaagd.
Als ik dan alles achteraf weer op een rijtje zet, denk ik als vader zo vaak: "Waarom heb je toch al die geestelijke en lichamelijke inspanningen moeten doen?
We weten allemaal dat je zo intensief hebt geleefd, maar het doet me zo'n pijn soms dat het jou in je studietijd letterlijk zoveel zweetdruppels heeft gekost. Ik weet dat je dat zelf niet zo hebt ervaren, maar als ouder ben je en blijf je mijn kind dat je het liefst in bescherming neemt, soms ook wel eens tegen jezelf.
Het is nog maar maandagmorgen.
De buurvrouw komt binnen voor kopje koffie. Ze doet me beetje bijkomen uit mijn gedachtenwereld over jou. Ben dan soms zo in gedachten verzonken dat ik denk dat er geen buitenwereld meer bestaat.
Die wereld met jou blijft altijd bestaan. Na zeveneneenhalf jaar ben je nog altijd "springlevend" voor me mijn lieve jongen.
We moeten vooruit en vooruit kijken, zeggen de mensen.
Zeveneneenhalf jaar zonder jou is ook vooruit toch?
Jij snapt wat ik bedoel gelukkig.
Ben blij dat ik het aan jou niet uit hoef te leggen.
Ik ga nu terug naar de andere wereld.De koffie staat klaar.
Dag mijn lieve jongen.
Ik hou van je en ik mis je nog elke dag. Gisteren, vandaag, morgen en ...
Knuffel en kus van ma.
Vandaag weer de 21ste. Blijft een magisch getal voor ons. Net als 28, je leeftijd van toen.
Voor ons zul je altijd 28 blijven.
21 mei- 21 november is 6 maanden, dus half jaar.
Vandaag is het dus zeveneneenhalf jaar geleden dat je bij ons bent weggegaan. Ma en ik vragen ons nog dagelijks af waarom. We kunnen het nog niet snappen dat jij begraven bent, terwijl we soms oud-klasgenootjes of vrienden of kennissen rond zien lopen die al vader of moeder zijn. Of zaterdag zag ik iemand met wie jij vroeger had gewerkt in je vrije tijd of vakantie. Als ik bepaalde jonge mensen zie, denk ik ook altijd aan jou. Associaties met woorden vind ik altijd leuk, maar ik betrap me erop dat wanneer ik bepaalde jonge mensen zie, ik die ook met jou associeer.
Een andere associatie die ik altijd heb, is het zien van containers op vrachauto's en helemaal op treinen die hier dagelijks voor de deur over het spoor rijden.Als ik die bepaalde naam erop zie, denk ik altijd aan jou en je geploeter met zware zakken die je uit vrachtauto's moest halen en in die containers moest stouwen.
Je hebt me van een die naam toen genoemd. Die zal me altijd bijblijven. En jullie maar zakken gooien in een letterlijk bijna moordend tempo. Was je ook nog trots op, hielp anderen soms die het niet aankonden.
Als ik eraan terugdenk, lijkt het me gewoon een vorm van moderne(vrijwillige) slavenarbeid. Je was echt sterk Maurice. Denk er nu weer aan(=associatie) dat je me zo optilde en me letterlijk voor de gein buiten de deur zette. Je pakte me zo op, ik had niets meer in te brengen. Dat waren nog eens tijden mijn jongen. Het was pure vriendschap waarbij je je oude vader even wilde laten zien dat de rollen nu omgekeerd waren. Was later ook zo met het werk.
Eerst heb ik je als 12-13 jarige nog een jaar in de klas gehad.Je wilde dat zo graag. Denk er met liefde aan terug. Was voor beiden een heel speciale ervaring natuurlijk.
Had op dat moment echt niet door dat je later zelf voor de klas zou komen. Hoe je als leraar was, kunnen we hier gelukkig nog altijd lezen. Dat hebben we zelf nooit kunnen aanschouwen, maar uit je verhalen weten we dat je het een geweldige tijd hebt gevonden. Met zeker ups en downs. Waardeer nog altijd je enorme inzet tijdens je studie. Je wilde in zo kort mogelijke tijd je studie afgerond hebben. Ben je ook in geslaagd.
Als ik dan alles achteraf weer op een rijtje zet, denk ik als vader zo vaak: "Waarom heb je toch al die geestelijke en lichamelijke inspanningen moeten doen?
We weten allemaal dat je zo intensief hebt geleefd, maar het doet me zo'n pijn soms dat het jou in je studietijd letterlijk zoveel zweetdruppels heeft gekost. Ik weet dat je dat zelf niet zo hebt ervaren, maar als ouder ben je en blijf je mijn kind dat je het liefst in bescherming neemt, soms ook wel eens tegen jezelf.
Het is nog maar maandagmorgen.
De buurvrouw komt binnen voor kopje koffie. Ze doet me beetje bijkomen uit mijn gedachtenwereld over jou. Ben dan soms zo in gedachten verzonken dat ik denk dat er geen buitenwereld meer bestaat.
Die wereld met jou blijft altijd bestaan. Na zeveneneenhalf jaar ben je nog altijd "springlevend" voor me mijn lieve jongen.
We moeten vooruit en vooruit kijken, zeggen de mensen.
Zeveneneenhalf jaar zonder jou is ook vooruit toch?
Jij snapt wat ik bedoel gelukkig.
Ben blij dat ik het aan jou niet uit hoef te leggen.
Ik ga nu terug naar de andere wereld.De koffie staat klaar.
Dag mijn lieve jongen.
Ik hou van je en ik mis je nog elke dag. Gisteren, vandaag, morgen en ...
Knuffel en kus van ma.
Op 21 november 2011
om 10:05 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:05 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Bij het lezen van de boodschap van je maatje Jan springen bij mij de tranen een beetje in de ogen. Ma en ik hadden de nieuwe chocola al lang zien liggen op je graf en eigenlijk dachten we ook al een klein beetje dat het van hem was, maar het was ook al eens eerder gebeurd en toen bleek het achteraf van een ander. De tranen springen mij in de ogen als het om Angels gaat bij een ruig rockbandje en natuurlijk als het om de "oude MG" gaat die er waarschijnlijk als nieuw uitziet. De hele carosserie zie ik nog in gedachten bij ons op de zolderkamer liggen. Jij ermee naar Harm Kuiers hier in Staphorst. Toen was het ook al bij de spuiter.
Ik denk dat Jan er nu zo ongeveer wel al 10 jaar mee bezig is, maar hij lijkt vorderingen te maken.
Had het echt leuk voor jullie allebei gevonden om er samen de proefrit in te kunnen maken, maar vind het nog altijd fijn dat Jan jou beloofd heeft om de eerste officiele rit in de MG naar jou in Meppel te komen maken.
Weet zeker dat je trots zal zijn.
Blij dat je maatje altijd je maatje is gebleven. Zag laatst nog eens de foto jou en Jan waarbij jij als koningin en Jan als prins Bernard op stond.
Toneelspelen zit je toch in het bloed mijn jongen.
Gelukkig is ma ook weer gaan toneelspelen bij de voetbal en ook ik ben er weer bij betrokken. Had nooit gedacht dat we dit ooit weer zouden gaan doen, maar ik weet dat jij als geen ander zou willen dat we dit wel doen natuurlijk.
Maar schijn kan soms bedriegen Maurice. Je bent altijd bij ons wat er ook gebeurt.
Vanmorgen zijn Matthew en Francois bij ons geweest. Hij vindt het fijn voorgelezen te worden en ik heb dat natuurlijk graag gedaan. De titel van het boek is:"Je bent lief opa".
Hij en ik hebben samen genoten, dat zul jij kunnen begrijpen.
Hij zit natuurlijk vol van Sinterklaas. Jeugsentimenten naar jullie als kind komen dan zo gemakkelijk terug.
Vanmiddag met ma naar Emmeloord geweest. Staphorst moest daar voetballen. Tegen alle verwachting in ook nog gewonnen met 0-2.Van Emmeloord nog even via jou naar huis.
Nu weer thuis. Ma kijkt tv en ik schrijf je weer even.
Wil zo vaak schrijven, maar moet er zo vaak aan denken ook hier dat ik mijn doel niet voorbij schiet.
Jij begrijpt wat ik bedoel.
Dag mijn lieve jongen.
Zo maar een gedachteflits van je vader.
Kus van ma en ook van Matthew.
Bij het lezen van de boodschap van je maatje Jan springen bij mij de tranen een beetje in de ogen. Ma en ik hadden de nieuwe chocola al lang zien liggen op je graf en eigenlijk dachten we ook al een klein beetje dat het van hem was, maar het was ook al eens eerder gebeurd en toen bleek het achteraf van een ander. De tranen springen mij in de ogen als het om Angels gaat bij een ruig rockbandje en natuurlijk als het om de "oude MG" gaat die er waarschijnlijk als nieuw uitziet. De hele carosserie zie ik nog in gedachten bij ons op de zolderkamer liggen. Jij ermee naar Harm Kuiers hier in Staphorst. Toen was het ook al bij de spuiter.
Ik denk dat Jan er nu zo ongeveer wel al 10 jaar mee bezig is, maar hij lijkt vorderingen te maken.
Had het echt leuk voor jullie allebei gevonden om er samen de proefrit in te kunnen maken, maar vind het nog altijd fijn dat Jan jou beloofd heeft om de eerste officiele rit in de MG naar jou in Meppel te komen maken.
Weet zeker dat je trots zal zijn.
Blij dat je maatje altijd je maatje is gebleven. Zag laatst nog eens de foto jou en Jan waarbij jij als koningin en Jan als prins Bernard op stond.
Toneelspelen zit je toch in het bloed mijn jongen.
Gelukkig is ma ook weer gaan toneelspelen bij de voetbal en ook ik ben er weer bij betrokken. Had nooit gedacht dat we dit ooit weer zouden gaan doen, maar ik weet dat jij als geen ander zou willen dat we dit wel doen natuurlijk.
Maar schijn kan soms bedriegen Maurice. Je bent altijd bij ons wat er ook gebeurt.
Vanmorgen zijn Matthew en Francois bij ons geweest. Hij vindt het fijn voorgelezen te worden en ik heb dat natuurlijk graag gedaan. De titel van het boek is:"Je bent lief opa".
Hij en ik hebben samen genoten, dat zul jij kunnen begrijpen.
Hij zit natuurlijk vol van Sinterklaas. Jeugsentimenten naar jullie als kind komen dan zo gemakkelijk terug.
Vanmiddag met ma naar Emmeloord geweest. Staphorst moest daar voetballen. Tegen alle verwachting in ook nog gewonnen met 0-2.Van Emmeloord nog even via jou naar huis.
Nu weer thuis. Ma kijkt tv en ik schrijf je weer even.
Wil zo vaak schrijven, maar moet er zo vaak aan denken ook hier dat ik mijn doel niet voorbij schiet.
Jij begrijpt wat ik bedoel.
Dag mijn lieve jongen.
Zo maar een gedachteflits van je vader.
Kus van ma en ook van Matthew.
Op 12 november 2011
om 19:20 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 19:20 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Hé Maatje, zaterdag weer een mooi moment in Arnhem. Ik was samen met Annet naar een ruig rockbendje aan het luisteren en ...ja hoor... spelen ze Angels. Annet weet wat jij voor mij betekend hebt, paar weken geleden zijn we samen bij je geweest. Ze voelde het perfect aan. Donderdag gaat onze MG even terug naar de spuiter voor de laatste afwerking daarna kenteken aanvragen en dan richting Meppel zoals beloofd. Afsluiting van een periode, Maurice. Ik moet voorruit, maar nooit zonder jou in mijn hart...Mis je, maatje
Op 8 november 2011
om 13:04 getekend door:
j.a.n.
Dit is niet ok
om 13:04 getekend door:
j.a.n.
Dag mijn lieve jongen,
Deze week hier vakantie van de scholen. Gisteren dus niet naar Meppel geweest.
Moet er wel erg aan wennen dat ik eigenlijk voor altijd vakantie heb.
Daar dromen veel mensen van, maar moet bij mij nog komen.
Vandaag is Dity jarig. Daar gaan ma en ik straks naartoe.
Fijn te lezen dat je bij Wilma en Anjo nog altijd warm plekje inneemt. Dat wisten we wel natuurlijk, maar als ik dan lees over de verbouwing, snap ik wat ze bedoelen.
Met die verhalen kwam je vroeger thuis en waren we er nauwer bij betrokken.
Ook met Anjo op de 21ste gesproken natuurlijk en toen kwam de verbouwingsklus aan de orde ook. We hebben beloofd om keer te helpen bij Wilma. Zullen we zeker nakomen.
We wachten op signaal.
We komen straks nog even weer bij je. Altijd zo vreemd die gedachte dat jij daar ligt.
Weet natuurlijk dat het zo is, maar wil het niet weten mijn lieve jongen.
Rustplaats wordt het genoemd.
Hopelijk voor jou het geval, maar voor ma en mij altijd plaats van onrust.
Er zijn wel eens mensen die (zich af-)vragen wat we zoeken op de begraafplaats.
Voor mij 1 antwoord: "Alles en niets".
Dan hoop ik dat ze dat kunnen begrijpen of willen begrijpen.
Zit wel veel verschil in.
Het is maar goed dat ik het voor mezelf weet en aan anderen geen verantwoording hoef af te leggen.
Dag mijn lieve jongen. Zoals zo vaak: ik mis je en ik hou van je. Op mijn eigen manier.
Knuffel en kus van ma.
Deze week hier vakantie van de scholen. Gisteren dus niet naar Meppel geweest.
Moet er wel erg aan wennen dat ik eigenlijk voor altijd vakantie heb.
Daar dromen veel mensen van, maar moet bij mij nog komen.
Vandaag is Dity jarig. Daar gaan ma en ik straks naartoe.
Fijn te lezen dat je bij Wilma en Anjo nog altijd warm plekje inneemt. Dat wisten we wel natuurlijk, maar als ik dan lees over de verbouwing, snap ik wat ze bedoelen.
Met die verhalen kwam je vroeger thuis en waren we er nauwer bij betrokken.
Ook met Anjo op de 21ste gesproken natuurlijk en toen kwam de verbouwingsklus aan de orde ook. We hebben beloofd om keer te helpen bij Wilma. Zullen we zeker nakomen.
We wachten op signaal.
We komen straks nog even weer bij je. Altijd zo vreemd die gedachte dat jij daar ligt.
Weet natuurlijk dat het zo is, maar wil het niet weten mijn lieve jongen.
Rustplaats wordt het genoemd.
Hopelijk voor jou het geval, maar voor ma en mij altijd plaats van onrust.
Er zijn wel eens mensen die (zich af-)vragen wat we zoeken op de begraafplaats.
Voor mij 1 antwoord: "Alles en niets".
Dan hoop ik dat ze dat kunnen begrijpen of willen begrijpen.
Zit wel veel verschil in.
Het is maar goed dat ik het voor mezelf weet en aan anderen geen verantwoording hoef af te leggen.
Dag mijn lieve jongen. Zoals zo vaak: ik mis je en ik hou van je. Op mijn eigen manier.
Knuffel en kus van ma.
Op 26 oktober 2011
om 14:43 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 14:43 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
alweer 21e... denk er nu aan nu ik hier ben.
Ook vandaag toch weer een Maurice-moment. Samen met o.a. Anjo en Ciska klussen in m'n nieuwe huis. En dan kan het niet missen: het gaat ook op enig moment weer over JOU! Hoe we samen, met anderen, bij Anjo toch het nodige geklust hebben. Mooie tijden, ondanks dat het toen voor mij geen leuke maanden waren door omstandigheden. Denk veel aan je als ik in Lochem aan het werk ben. Binnenkort je ouders eens vragen een dagje te helpen. Vinden ze vast heel fijn. Kon jij dat ook nog maar...
Dikke knuf!
Ook vandaag toch weer een Maurice-moment. Samen met o.a. Anjo en Ciska klussen in m'n nieuwe huis. En dan kan het niet missen: het gaat ook op enig moment weer over JOU! Hoe we samen, met anderen, bij Anjo toch het nodige geklust hebben. Mooie tijden, ondanks dat het toen voor mij geen leuke maanden waren door omstandigheden. Denk veel aan je als ik in Lochem aan het werk ben. Binnenkort je ouders eens vragen een dagje te helpen. Vinden ze vast heel fijn. Kon jij dat ook nog maar...
Dikke knuf!
Op 21 oktober 2011
om 21:03 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 21:03 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste.
What can I say?
In Lochem laatste vakantiedag en hier laatste schooldag.
Hou van je.
Mis je.
Kus van ma.
Vandaag weer de 21ste.
What can I say?
In Lochem laatste vakantiedag en hier laatste schooldag.
Hou van je.
Mis je.
Kus van ma.
Op 21 oktober 2011
om 13:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Fijn dat er inderdaad nog steeds mensen zijn die jouw site hier levendig houden, zoals net door M wordt gezegd.
Ik weet niet zeker of deze M ook de M is die ik vermoed, maar denk het wel, omdat hij zegt dat hij voor zijn opleiding is geslaagd en intussen een auto heeft. Zo fijn te lezen hoe hij nog altijd warme herinneringen aan je ophaalt. Daaruit blijkt gelukkig dat je nog steeds "leeft". Het is inderdaad aangrijpend en herkenbaar als ik de tekst van het liedje lees.
Het eerste couplet komt het dichtste bij me, maar het wachten heeft in de loop van de jaren toch een ander soort gevoel gekregen. De tijd heeft bepaalde gevoelens een andere wending gegeven als ik het woord wachten lees in dit verband.
Natuurlijk wachten we nog altijd op je, maar zo kalm aan is het gewoon wachten tot we elkaar ergens anders zullen weerzien, geworden.Het gevoel van wachten tot je 's avonds zult thuiskomen is heel langzaam aan het veranderen. Het begint, nu ik dit zo schrijf, heel langzaam tot me door te dringen dat het een ander soort wachten is geworden. Wachten en niets meer kunnen verwachten, zo voelt het nu een beetje. De hoop die er jarenlang nog altijd beetje gloorde, is soms heel langzaam overgegaan in een soort berusting of misschien is het woord gewenning beter.Berusten zal ik eigenlijk nooit doen, omdat ik eigenlijk altijd het gevoel van wachten blijf houden.
Wat zo'n woord in zo'n zinnetje niet kan losmaken, toch?
Gelukkig liet je ons niet achter met veel vragen. Alleen de vraag "Waarom" blijft me nog altijd achtervolgen. En waarom jij?
Als ouder kun je nooit berusten in het feit dat je kind zo maar van de aardbodem verdwijnt. Helemaal, omdat je als mens voor ma en mij geen enkele vraag opriep na jouw overlijden.
Natuurlijk wel praktische vragen hoe dit alles heeft kunnen gebeuren etc, maar sommige daarvan zijn achteraf toch enigszins beantwoord.
Merk dat ik helemaal opga in mijn gevoelens en gedachten.
Zal ik mee stoppen.
Ook fijn te lezen van Chantal en haar zoon die naar Gelredome zijn geweest en Angels daar hebben horen meezingen uit duizenden kelen.Zo apart dat dit verhaal zo door kan gaan wat Angels betreft en helemaal met een moeder en een zoon die jou niet persoonlijk hebben gekend, maar toch aanvoelen of hebben begrepen hoe belangrijk dit liedje is geweest in en na jouw leven hier.
Fijn dat Chantal dit ooit een keer kenbaar heeft gemaakt, ook al kennen we haar niet persoonlijk. Ook nu weer dus en nu met haar verhaal over Angels.
Ma en ik putten wat moed uit reacties van mensen in jouw richting.
Ik weet dat er meer mensen zijn die deze site wel eens lezen, maar er niet op reageren.Dat begrijp ik best natuurlijk.
Afgelopen zaterdag waren ma en ik ook even op het voetbalveld en kwamen we aan de praat met een vrouw die we van het voetballen kennen. Op een gegeven ogenblik kwamen we aan de praat hoe het gaat enz. Zij had in haar leven ook al de nodige klappen gehad, maar het gesprek kwam ook op jou en toen vertelde ze ook dat ze af en toe deze site bezocht en ze een beetje aanvoelt hoe het kan voelen hoe ouders hun kind missen en "wachten" tot...
Inderdaad wachten tot wat?
Die vraag laten we nu maar even rusten mijn lieve jongen.
Ik moet weer overgaan tot de orde van de dag, zoals ze dat altijd mooi kunnen zeggen en ik weet dat ook wel.
Behalve op jou wacht ik nog op...
Jij weet wat ik bedoel.
Waarom zijn sommige dingen in het leven toch zo moeilijk, terwijl het toch stuk beter en makkelijker kan?
Ben nu elke dag thuis. Is wel wennen.Alleen op dinsdag ga ik nog naar school om mee te doen aan een project. Alleen is het toch anders geworden. Tijden veranderen. Denk in dit geval aan je sms'jes.
Life goes on my dear.
Miss you, forever.
Kus en knuffel van ma.
Fijn dat er inderdaad nog steeds mensen zijn die jouw site hier levendig houden, zoals net door M wordt gezegd.
Ik weet niet zeker of deze M ook de M is die ik vermoed, maar denk het wel, omdat hij zegt dat hij voor zijn opleiding is geslaagd en intussen een auto heeft. Zo fijn te lezen hoe hij nog altijd warme herinneringen aan je ophaalt. Daaruit blijkt gelukkig dat je nog steeds "leeft". Het is inderdaad aangrijpend en herkenbaar als ik de tekst van het liedje lees.
Het eerste couplet komt het dichtste bij me, maar het wachten heeft in de loop van de jaren toch een ander soort gevoel gekregen. De tijd heeft bepaalde gevoelens een andere wending gegeven als ik het woord wachten lees in dit verband.
Natuurlijk wachten we nog altijd op je, maar zo kalm aan is het gewoon wachten tot we elkaar ergens anders zullen weerzien, geworden.Het gevoel van wachten tot je 's avonds zult thuiskomen is heel langzaam aan het veranderen. Het begint, nu ik dit zo schrijf, heel langzaam tot me door te dringen dat het een ander soort wachten is geworden. Wachten en niets meer kunnen verwachten, zo voelt het nu een beetje. De hoop die er jarenlang nog altijd beetje gloorde, is soms heel langzaam overgegaan in een soort berusting of misschien is het woord gewenning beter.Berusten zal ik eigenlijk nooit doen, omdat ik eigenlijk altijd het gevoel van wachten blijf houden.
Wat zo'n woord in zo'n zinnetje niet kan losmaken, toch?
Gelukkig liet je ons niet achter met veel vragen. Alleen de vraag "Waarom" blijft me nog altijd achtervolgen. En waarom jij?
Als ouder kun je nooit berusten in het feit dat je kind zo maar van de aardbodem verdwijnt. Helemaal, omdat je als mens voor ma en mij geen enkele vraag opriep na jouw overlijden.
Natuurlijk wel praktische vragen hoe dit alles heeft kunnen gebeuren etc, maar sommige daarvan zijn achteraf toch enigszins beantwoord.
Merk dat ik helemaal opga in mijn gevoelens en gedachten.
Zal ik mee stoppen.
Ook fijn te lezen van Chantal en haar zoon die naar Gelredome zijn geweest en Angels daar hebben horen meezingen uit duizenden kelen.Zo apart dat dit verhaal zo door kan gaan wat Angels betreft en helemaal met een moeder en een zoon die jou niet persoonlijk hebben gekend, maar toch aanvoelen of hebben begrepen hoe belangrijk dit liedje is geweest in en na jouw leven hier.
Fijn dat Chantal dit ooit een keer kenbaar heeft gemaakt, ook al kennen we haar niet persoonlijk. Ook nu weer dus en nu met haar verhaal over Angels.
Ma en ik putten wat moed uit reacties van mensen in jouw richting.
Ik weet dat er meer mensen zijn die deze site wel eens lezen, maar er niet op reageren.Dat begrijp ik best natuurlijk.
Afgelopen zaterdag waren ma en ik ook even op het voetbalveld en kwamen we aan de praat met een vrouw die we van het voetballen kennen. Op een gegeven ogenblik kwamen we aan de praat hoe het gaat enz. Zij had in haar leven ook al de nodige klappen gehad, maar het gesprek kwam ook op jou en toen vertelde ze ook dat ze af en toe deze site bezocht en ze een beetje aanvoelt hoe het kan voelen hoe ouders hun kind missen en "wachten" tot...
Inderdaad wachten tot wat?
Die vraag laten we nu maar even rusten mijn lieve jongen.
Ik moet weer overgaan tot de orde van de dag, zoals ze dat altijd mooi kunnen zeggen en ik weet dat ook wel.
Behalve op jou wacht ik nog op...
Jij weet wat ik bedoel.
Waarom zijn sommige dingen in het leven toch zo moeilijk, terwijl het toch stuk beter en makkelijker kan?
Ben nu elke dag thuis. Is wel wennen.Alleen op dinsdag ga ik nog naar school om mee te doen aan een project. Alleen is het toch anders geworden. Tijden veranderen. Denk in dit geval aan je sms'jes.
Life goes on my dear.
Miss you, forever.
Kus en knuffel van ma.
Op 19 oktober 2011
om 15:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 15:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve meneer Kip,
Al weer een poosje niet langs geweest.. Wil je laten weten dat ik geslaagd ben voor mijn opleiding en ook een baan heb gekregen. Ik ben nu begeleider van sglvg'ers. Zwaar maar leuk werk.
Afgelopen dinsdag heb ik een auto ongeluk gehad. Ik moest aan u denken en bedenk maar weer hoe een ongeluk in een klein hoekje zit..
Soms komt u gewoon ineens voorbij, en schrijf ik een verhaaltje. Ik vind het mooi om te zien hoe het hier zo levendig wordt gehouden en hoeveel mensen u eigenlijk nog steeds bezoeken.
Uit het zicht, maar niet uit het hart..
Ik luister nueen liedje wat niet echt geheel op u slaat, maar gedeeltes wel denk ik voor uw ouders. :
Alle weken, denk ik aan je..
Elke avond, elke nacht..
Elke morgen als ik opsta,
En als ik toch maar weer naar bed ga..
Denk ik aan je en ik wacht..
Ik kan niet slapen,
Zonder te dromen..
Maar al mijn dromen,
Die nam je mee..
En zonder mij iets uit te leggen,
Liet jij me achter..
Met teveel vragen..
Hier heel alleen..
Dag lieve Maurice..
Al weer een poosje niet langs geweest.. Wil je laten weten dat ik geslaagd ben voor mijn opleiding en ook een baan heb gekregen. Ik ben nu begeleider van sglvg'ers. Zwaar maar leuk werk.
Afgelopen dinsdag heb ik een auto ongeluk gehad. Ik moest aan u denken en bedenk maar weer hoe een ongeluk in een klein hoekje zit..
Soms komt u gewoon ineens voorbij, en schrijf ik een verhaaltje. Ik vind het mooi om te zien hoe het hier zo levendig wordt gehouden en hoeveel mensen u eigenlijk nog steeds bezoeken.
Uit het zicht, maar niet uit het hart..
Ik luister nueen liedje wat niet echt geheel op u slaat, maar gedeeltes wel denk ik voor uw ouders. :
Alle weken, denk ik aan je..
Elke avond, elke nacht..
Elke morgen als ik opsta,
En als ik toch maar weer naar bed ga..
Denk ik aan je en ik wacht..
Ik kan niet slapen,
Zonder te dromen..
Maar al mijn dromen,
Die nam je mee..
En zonder mij iets uit te leggen,
Liet jij me achter..
Met teveel vragen..
Hier heel alleen..
Dag lieve Maurice..
Op 18 oktober 2011
om 22:05 getekend door:
M...
Dit is niet ok
om 22:05 getekend door:
M...
Gisterenavond, voor het eerst met mijn zoon van 11 naar een concert van Nick en Simon in het Gelredome. Vlak voor het concert begint: Angels.
30 duizend mensen zongen mee, ik keek naar mijn zoon, dacht aan u en uw vrouw en moest huilen.
Warme groet,
Chantal
30 duizend mensen zongen mee, ik keek naar mijn zoon, dacht aan u en uw vrouw en moest huilen.
Warme groet,
Chantal
Op 16 oktober 2011
om 21:19 getekend door:
c.h.a.n.t.a.l.
Dit is niet ok
om 21:19 getekend door:
c.h.a.n.t.a.l.
Miss you my dear friend... You know why...take care from up there still wish we could talk
Q
Q
Op 14 oktober 2011
om 0:58 getekend door:
Q. .Q.
Dit is niet ok
om 0:58 getekend door:
Q. .Q.
Dag mijn lieve jongen,
Woorden zullen nooit in staat zijn
gevoelens uit te drukken
zoals ze bedoeld zijn.
Er zullen ook nooit
genoeg woorden zijn.
Woorden zullen nooit in staat zijn
gevoelens uit te drukken
zoals ze bedoeld zijn.
Er zullen ook nooit
genoeg woorden zijn.
Op 12 oktober 2011
om 23:52 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 23:52 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag was het een prachtige dag wat het weer betreft. Veel buiten geweest en met ma naar voetbalwedstrijd geweest. Helaas verloren.
Vandaag is het de verjaardag van mijn moeder. Als jullie "daarboven" ook verjaardag vieren, hoop ik dat je naar haar toe gaat om het feestje bij te wonen. Hoop dat je mijn vader daar dan ook treft. Die heb je helaas niet gekend en nooit gezien. Hij is al langer dood dan dat hij geleefd heeft. Rare gedachte is dat toch eigenlijk?
We hebben bloemen naar oma Kip gebracht. Dat was donderdag, omdat we toen ook naar het ziekenhuis in Groningen moesten.
Ik ga zo meteen met ma nog even naar je begraafplek. Ma heeft het vanmorgen weer heel mooi schoongemaakt. Van Fokke moest ze weer bloemen neerzetten bij jou.
Hij houdt je op zoveel verschillende manieren in ere lieverd.Ver weg, maar ook heel dichtbij.
Ook met de moeder van Daan gesproken gisteren op de begraafplaats. Voor haar is alles nog zo vers en de wonden heel diep. Het verlies is en blijft mijn lieve vent.Geldt voor alle ouders die hun kind verliezen. Dat van de scherpe kantjes klopt, maar het gemis blijft enorm.
Ik ga nu stoppen, omdat ik zoveel wil zeggen. Hou ik voor mezelf. Dat weet je en begrijp je.
Dag Maurice,
Ik mis je en ik hou van je.
Kus van ma.
Ik ga nu stoppen
Vandaag was het een prachtige dag wat het weer betreft. Veel buiten geweest en met ma naar voetbalwedstrijd geweest. Helaas verloren.
Vandaag is het de verjaardag van mijn moeder. Als jullie "daarboven" ook verjaardag vieren, hoop ik dat je naar haar toe gaat om het feestje bij te wonen. Hoop dat je mijn vader daar dan ook treft. Die heb je helaas niet gekend en nooit gezien. Hij is al langer dood dan dat hij geleefd heeft. Rare gedachte is dat toch eigenlijk?
We hebben bloemen naar oma Kip gebracht. Dat was donderdag, omdat we toen ook naar het ziekenhuis in Groningen moesten.
Ik ga zo meteen met ma nog even naar je begraafplek. Ma heeft het vanmorgen weer heel mooi schoongemaakt. Van Fokke moest ze weer bloemen neerzetten bij jou.
Hij houdt je op zoveel verschillende manieren in ere lieverd.Ver weg, maar ook heel dichtbij.
Ook met de moeder van Daan gesproken gisteren op de begraafplaats. Voor haar is alles nog zo vers en de wonden heel diep. Het verlies is en blijft mijn lieve vent.Geldt voor alle ouders die hun kind verliezen. Dat van de scherpe kantjes klopt, maar het gemis blijft enorm.
Ik ga nu stoppen, omdat ik zoveel wil zeggen. Hou ik voor mezelf. Dat weet je en begrijp je.
Dag Maurice,
Ik mis je en ik hou van je.
Kus van ma.
Ik ga nu stoppen
Op 24 september 2011
om 18:35 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 18:35 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
morgen weer 21e... één dag voor m'n verjaardag. Kreeg vandaag weer mooie verjaardagskaarten: één van je ouders en symbolisch ook een van jou. Altijd weer bijzonder. Morgen ook 10 jaar geleden dat ik thuis 'n "oudejaarsparty" gaf... de volgende dag was het m'n 30e verjaardag. Mooie momenten. Ik koester ze.
Liefs
Liefs
Op 20 september 2011
om 23:13 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 23:13 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dag mijn lieve jongen,
Zo ben ik er in geen twee weken en zo twee keer op een dag.
Wil nu naar bed gaan.
Eigenlijk beetje raar gevoel.
42 jaar lang heb ik de school bezocht na de grote vakanties.
De eerste schooldag is altijd heel apart geweest. Gold ook voor jou.Jij helaas maar 6 jaar daarvan kunnen genieten.
Het aparte gevoel is nu dat ik morgen niet meer heen hoef.
Heb de hele avond lesroosters zitten bekijken.
Kan eigenlijk nog niet begrijpen dat ik morgen niet meer naar mijn werk ga.
Kan mijn eigen tijd indelen.
Veel mensen kijken daar naar uit, maar ik kan er nog steeds niet aan wennen. Zou zo weer heen willen eigenlijk.
Zal wel wennen worden.
De school missen zal op den duur wel wennen, denk ik.
Maar jou missen, went NOOIT.
Dat denk ik niet alleen, maar weet ik zeker.
Matthew moet morgen ook voor het eerst na de grote vakantie weer naar school.
Hopelijk gaat hij, net als wij, ook een fijne schoolperiode tegemoet lieve jongen.
Ga nu naar bed. Ma zal na 42 jaar de wekker voor morgen niet hoeven zetten. Deze eerste schooldag morgen gaat ook zonder ons door.
Kus van ma.
Zo ben ik er in geen twee weken en zo twee keer op een dag.
Wil nu naar bed gaan.
Eigenlijk beetje raar gevoel.
42 jaar lang heb ik de school bezocht na de grote vakanties.
De eerste schooldag is altijd heel apart geweest. Gold ook voor jou.Jij helaas maar 6 jaar daarvan kunnen genieten.
Het aparte gevoel is nu dat ik morgen niet meer heen hoef.
Heb de hele avond lesroosters zitten bekijken.
Kan eigenlijk nog niet begrijpen dat ik morgen niet meer naar mijn werk ga.
Kan mijn eigen tijd indelen.
Veel mensen kijken daar naar uit, maar ik kan er nog steeds niet aan wennen. Zou zo weer heen willen eigenlijk.
Zal wel wennen worden.
De school missen zal op den duur wel wennen, denk ik.
Maar jou missen, went NOOIT.
Dat denk ik niet alleen, maar weet ik zeker.
Matthew moet morgen ook voor het eerst na de grote vakantie weer naar school.
Hopelijk gaat hij, net als wij, ook een fijne schoolperiode tegemoet lieve jongen.
Ga nu naar bed. Ma zal na 42 jaar de wekker voor morgen niet hoeven zetten. Deze eerste schooldag morgen gaat ook zonder ons door.
Kus van ma.
Op 4 september 2011
om 23:36 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 23:36 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Het is al twee weken geleden dat ik hier geweest ben om jou een beetje op de hoogte te houden van wat er gebeurt en wat er in mijn gedachten omgaat.
Hoop eigenlijk dat je ondanks dit toch wel gezien en gehoord hebt wat er allemaal is gebeurd.
Gelukkig is Fokke dus weer thuis en het gaat boven verwachting met hem. Hij laat ook nooit merken hoe het nu eigenlijk werkelijk met hem is. Ma en ik weten al niet niet anders.
Vorige zondag was hij jarig en is hij 75 jaar geworden. Hij was in eerste instantie , na zijn val, niet van plan om nog aandacht aan zijn verjaardag te schenken, maar op een gegeven moment "bedacht" hij zich toch en hebben we van Hendrik en Cissy een grote tent kunnen lenen die door Marjan vorige week vrijdag is gebracht en opgezet en afgelopen donderdag weer afgebroken en teruggebracht.
Het was natuurlijk een heel geregel en een werk om voor de hapjes en de drankjes te regelen. Gelukkig had ma, steun van Irmgard en Jantje.
Het feest was heel geslaagd, ondanks een enorme plensbui en meer regen.
Het mooiste cadeau dat Fokke kreeg was het bezoek van Matthew. Ik hoef je daarover verder niets uit te leggen.
Zowel Fokke , als Matthew hebben genoten natuurlijk.
Onze kleine "ster" zegt op een gegeven moment: "Fokke, weet je wel wie er dood is?" Fokke zegt:"Of is Buffy dood?"
Op zijn eigen karakeristieke manier zegt de kleine: "Nee, natuurlijk niet!"
"Dan weet ik het niet", zegt Fokke.
"Je weet toch wel dat Maurice dood is", kwam er zo eerlijk en onschuldig uit.
"Maurice is papa zijn broer toch?" "Ik ga altijd met papa bij Maurice kijken. Als oma er is , tikt ze altijd op de grond bij Maurice".
We moesten eigenlijk huilen en lachen tegelijk. Het kwam er zo eerlijk ongeremd en onverwacht uit.
Afgelopen donderdag hebben we de tent weer afgebroken, omdat deze droog teruggebracht moest worden. Dat is gelukkig gelukt.
Vrijdagmiddag zijn ma en ik bij Hendrik en Cissy op bezoek geweest om hen te bedanken.
We hebben nu alle werkplaatsen van Hendrik gezien en ik kan nu na deze bezichtiging begrijpen waarom Hendrik jouw Undergroundbord" in ere houdt.
Ma en ik hebben het erg druk gehad met al dat geregel in Een. Vooral ma natuurlijk.
Vrijdagavond zijn we naar Diever geweest voor de uitvoering van Shakespeares Hamlet.
Het was ( ook voor jou) een prachtig stuk (geweest).
"TO BE OR NOT TO BE, THAT IS THE QUESTION".
Verder hoef ik er niets over te zeggen toch?
Gisteravond met de toneelgroep een barbecue gehad. Al maanden geleden afgesproken.
Morgenavond gaan we verder praten met een paar leden van deze groep. Ik had nooit gedacht dat ma en ik ons weer aan zouden sluiten bij de groep, maar ik weet ook wel dat jij niets liever zou willen dan dit.
Vandaag bij Fokke geweest zoals altijd.
Slecht weer voorspeld, maar we hebben de hele dag buiten gezeten en ook gegeten.
Nu een uur thuis.
Toch maar eerst jou even berichten.
je hoort er ook nog altijd bij mijn jongen.
Sommige mensen voel ik wel eens denken: "Waarom doe je dit zo?"
Dat komt, omdat ze niets van mijn gevoelens snappen en weten.
Hoeft ook niet. Het is iets tussen jou en mij.
Voor mij zul je er altijd bij blijven en moeten horen.
Dag mijn jongen.
Kus van ma en dikke knuffel.
Het is al twee weken geleden dat ik hier geweest ben om jou een beetje op de hoogte te houden van wat er gebeurt en wat er in mijn gedachten omgaat.
Hoop eigenlijk dat je ondanks dit toch wel gezien en gehoord hebt wat er allemaal is gebeurd.
Gelukkig is Fokke dus weer thuis en het gaat boven verwachting met hem. Hij laat ook nooit merken hoe het nu eigenlijk werkelijk met hem is. Ma en ik weten al niet niet anders.
Vorige zondag was hij jarig en is hij 75 jaar geworden. Hij was in eerste instantie , na zijn val, niet van plan om nog aandacht aan zijn verjaardag te schenken, maar op een gegeven moment "bedacht" hij zich toch en hebben we van Hendrik en Cissy een grote tent kunnen lenen die door Marjan vorige week vrijdag is gebracht en opgezet en afgelopen donderdag weer afgebroken en teruggebracht.
Het was natuurlijk een heel geregel en een werk om voor de hapjes en de drankjes te regelen. Gelukkig had ma, steun van Irmgard en Jantje.
Het feest was heel geslaagd, ondanks een enorme plensbui en meer regen.
Het mooiste cadeau dat Fokke kreeg was het bezoek van Matthew. Ik hoef je daarover verder niets uit te leggen.
Zowel Fokke , als Matthew hebben genoten natuurlijk.
Onze kleine "ster" zegt op een gegeven moment: "Fokke, weet je wel wie er dood is?" Fokke zegt:"Of is Buffy dood?"
Op zijn eigen karakeristieke manier zegt de kleine: "Nee, natuurlijk niet!"
"Dan weet ik het niet", zegt Fokke.
"Je weet toch wel dat Maurice dood is", kwam er zo eerlijk en onschuldig uit.
"Maurice is papa zijn broer toch?" "Ik ga altijd met papa bij Maurice kijken. Als oma er is , tikt ze altijd op de grond bij Maurice".
We moesten eigenlijk huilen en lachen tegelijk. Het kwam er zo eerlijk ongeremd en onverwacht uit.
Afgelopen donderdag hebben we de tent weer afgebroken, omdat deze droog teruggebracht moest worden. Dat is gelukkig gelukt.
Vrijdagmiddag zijn ma en ik bij Hendrik en Cissy op bezoek geweest om hen te bedanken.
We hebben nu alle werkplaatsen van Hendrik gezien en ik kan nu na deze bezichtiging begrijpen waarom Hendrik jouw Undergroundbord" in ere houdt.
Ma en ik hebben het erg druk gehad met al dat geregel in Een. Vooral ma natuurlijk.
Vrijdagavond zijn we naar Diever geweest voor de uitvoering van Shakespeares Hamlet.
Het was ( ook voor jou) een prachtig stuk (geweest).
"TO BE OR NOT TO BE, THAT IS THE QUESTION".
Verder hoef ik er niets over te zeggen toch?
Gisteravond met de toneelgroep een barbecue gehad. Al maanden geleden afgesproken.
Morgenavond gaan we verder praten met een paar leden van deze groep. Ik had nooit gedacht dat ma en ik ons weer aan zouden sluiten bij de groep, maar ik weet ook wel dat jij niets liever zou willen dan dit.
Vandaag bij Fokke geweest zoals altijd.
Slecht weer voorspeld, maar we hebben de hele dag buiten gezeten en ook gegeten.
Nu een uur thuis.
Toch maar eerst jou even berichten.
je hoort er ook nog altijd bij mijn jongen.
Sommige mensen voel ik wel eens denken: "Waarom doe je dit zo?"
Dat komt, omdat ze niets van mijn gevoelens snappen en weten.
Hoeft ook niet. Het is iets tussen jou en mij.
Voor mij zul je er altijd bij blijven en moeten horen.
Dag mijn jongen.
Kus van ma en dikke knuffel.
Op 4 september 2011
om 21:06 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 21:06 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag lieve Maurice,
Een lange tijd geleden dat ik hier geschreven heb. Maar wil niet zeggen dat je niet in mijn hart zit hoor.
Heb weer kunnen genieten van het mooie Angels tijdens de zonsondergang op Vlieland. Zelfs Esther kwam me het vertellen dat je er was.
Mooi en heel bijzonder dat je meegaat en je laat horen wanneer we het nodig hebben.
Hoop dat Fokke je steun ook kan voelen en dat hij snel weer de oude zal zijn.
Groeten en dikke kus
Anjo
Een lange tijd geleden dat ik hier geschreven heb. Maar wil niet zeggen dat je niet in mijn hart zit hoor.
Heb weer kunnen genieten van het mooie Angels tijdens de zonsondergang op Vlieland. Zelfs Esther kwam me het vertellen dat je er was.
Mooi en heel bijzonder dat je meegaat en je laat horen wanneer we het nodig hebben.
Hoop dat Fokke je steun ook kan voelen en dat hij snel weer de oude zal zijn.
Groeten en dikke kus
Anjo
Op 29 augustus 2011
om 19:40 getekend door:
A.n.j.o.
Dit is niet ok
om 19:40 getekend door:
A.n.j.o.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste. Ma heeft je weer mooie bloemen gebracht.
Natuurlijk heb ik ook met Anjo gebeld vandaag. Zij had ook weer van alles beleefd tijdens haar vakantie op een van de eilanden. De helicopter is er zelfs nog aan te pas gekomen.
Heel spannend geweest, maar uiteindelijk is het bij haar ook allemaal goed gekoemen.
Morgen begint de school in Lochem al weer. Het is voor haar weer even wennen natuurlijk. Hier zijn de scholen nog twee weken vrij.
Rare ervaring dat ik daar straks niet meer heen hoef.
Kan het eigenlijk nog steeds niet geloven.
Ma en ik zijn net weer thuis bij Fokke vandaan. Hij is gelukkig weer thuis uit het ziekenhuis en moet nu revalideren. Het gaat gelukkig al weer beter met hem. Volgende week is hij jarig. Echt heel speciaal allemaal. Jammer dat jij niet op zijn verjaarsfeest kunt komen. Maar je bent er wel bij natuurlijk. Hij mist jou ook nog elke dag mijn jongen.
In een heleboel dingen, achteraf bekeken, leek je heel veel op hem qua gedrag en omgang. Ga er maar niet op in.
Gisteravond zijn ma en ik samen naar een openluchtvoorstelling geweest met een toneelstuk.
Tegen 11 uur keek ik in de lucht en zag ik een paar sterren. Die sterren waren het symbool voor jou en voor dat andere kleine "sterretje".
Jullie twee "sterretjes" stralen elke dag in mijn hart.
Zal altijd zo blijven. Gaat nooit voorbij.
Dag mijn lieve jongen.
7 jaar en 3 maand.
Wat is tijd?
Vandaag weer de 21ste. Ma heeft je weer mooie bloemen gebracht.
Natuurlijk heb ik ook met Anjo gebeld vandaag. Zij had ook weer van alles beleefd tijdens haar vakantie op een van de eilanden. De helicopter is er zelfs nog aan te pas gekomen.
Heel spannend geweest, maar uiteindelijk is het bij haar ook allemaal goed gekoemen.
Morgen begint de school in Lochem al weer. Het is voor haar weer even wennen natuurlijk. Hier zijn de scholen nog twee weken vrij.
Rare ervaring dat ik daar straks niet meer heen hoef.
Kan het eigenlijk nog steeds niet geloven.
Ma en ik zijn net weer thuis bij Fokke vandaan. Hij is gelukkig weer thuis uit het ziekenhuis en moet nu revalideren. Het gaat gelukkig al weer beter met hem. Volgende week is hij jarig. Echt heel speciaal allemaal. Jammer dat jij niet op zijn verjaarsfeest kunt komen. Maar je bent er wel bij natuurlijk. Hij mist jou ook nog elke dag mijn jongen.
In een heleboel dingen, achteraf bekeken, leek je heel veel op hem qua gedrag en omgang. Ga er maar niet op in.
Gisteravond zijn ma en ik samen naar een openluchtvoorstelling geweest met een toneelstuk.
Tegen 11 uur keek ik in de lucht en zag ik een paar sterren. Die sterren waren het symbool voor jou en voor dat andere kleine "sterretje".
Jullie twee "sterretjes" stralen elke dag in mijn hart.
Zal altijd zo blijven. Gaat nooit voorbij.
Dag mijn lieve jongen.
7 jaar en 3 maand.
Wat is tijd?
Op 21 augustus 2011
om 22:44 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 22:44 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Al weer een poosje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
De laatste week was heftig omdat jouw oom Fokke in het ziekenhuis ligt en wij daar elke dag zijn zoals je begrijpt.
Zondag zijn Francois en Matthew ook bij hem geweest en je snapt dat hij zeker van die kleine "ster" een opknapper kreeg.
Gisteren klonk "Feel"opeens door de ruimte in het ziekenhuis waar ma en ik een hapje gingen eten tussen de twee bezoektijden. Wilde je aangeven dat je met ons meeleeft en dat ook jouw gevoelens voor Fokke onvoorwaardelijk zijn?
Gisteren ook weer allerlei telefoontjes beantwoord en nu kwam ik ook in gesprek met mensen waar Fokke zo vaak over spreekt. En dan merk je wel dat Fokke jou nog altijd hoog in het vaandel heeft en dat de mensen vernemen dat hij nog elke dag last heeft van jouw overlijden.
Ik heb met sommige mensen die echt kunnen luisteren, toch heel fijne gesprekken gehad waarin jij ook een belangrijke rol speelde.
Ook Hasan, de hond, kwam ter sprake. In ons huis sta jij en je broer ook met deze lieve hond op de foto bij de trap.
Voordat we naar bed gaan, kijk ik er altijd even naar. Boven hangt er van jou ook nog een foto waar je op staat met die grote herdershond.
Denk in dit verband dan ook ook aan de rotweiler die Fokke had en waar jij ook zo gek mee was. Je was al wel wat ouder toen, maar toch. Je deed alles met deze grote hond. Anderen vonden het griezelig, maar jij genoot van dit beest en omgekeerd hij van jou.
Zou wel een boek kunnen schrijven over wat jij altijd met de honden hebt gedaan. Fokke heeft in de loop van de jaren toch een paar lieve grote honden gehad waar jij stapel op was. Zal maar niet verder op deze herinneringen ingaan.
Ik heb altijd direct verschillende associaties als ik iets wil schrijven aan jou. Daarom kan ik ook van de hak op de tak springen.
Lieve jongen, je snapt dat ik niet alle details over je oom hier neerzet. Dat zou hij zeker niet willen.
Als je "bij ons" bent in de eetzaal, zul je dat ook bij hem zijn.
Veel liefs van ons.
Kus en knuffel van ma.
Al weer een poosje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
De laatste week was heftig omdat jouw oom Fokke in het ziekenhuis ligt en wij daar elke dag zijn zoals je begrijpt.
Zondag zijn Francois en Matthew ook bij hem geweest en je snapt dat hij zeker van die kleine "ster" een opknapper kreeg.
Gisteren klonk "Feel"opeens door de ruimte in het ziekenhuis waar ma en ik een hapje gingen eten tussen de twee bezoektijden. Wilde je aangeven dat je met ons meeleeft en dat ook jouw gevoelens voor Fokke onvoorwaardelijk zijn?
Gisteren ook weer allerlei telefoontjes beantwoord en nu kwam ik ook in gesprek met mensen waar Fokke zo vaak over spreekt. En dan merk je wel dat Fokke jou nog altijd hoog in het vaandel heeft en dat de mensen vernemen dat hij nog elke dag last heeft van jouw overlijden.
Ik heb met sommige mensen die echt kunnen luisteren, toch heel fijne gesprekken gehad waarin jij ook een belangrijke rol speelde.
Ook Hasan, de hond, kwam ter sprake. In ons huis sta jij en je broer ook met deze lieve hond op de foto bij de trap.
Voordat we naar bed gaan, kijk ik er altijd even naar. Boven hangt er van jou ook nog een foto waar je op staat met die grote herdershond.
Denk in dit verband dan ook ook aan de rotweiler die Fokke had en waar jij ook zo gek mee was. Je was al wel wat ouder toen, maar toch. Je deed alles met deze grote hond. Anderen vonden het griezelig, maar jij genoot van dit beest en omgekeerd hij van jou.
Zou wel een boek kunnen schrijven over wat jij altijd met de honden hebt gedaan. Fokke heeft in de loop van de jaren toch een paar lieve grote honden gehad waar jij stapel op was. Zal maar niet verder op deze herinneringen ingaan.
Ik heb altijd direct verschillende associaties als ik iets wil schrijven aan jou. Daarom kan ik ook van de hak op de tak springen.
Lieve jongen, je snapt dat ik niet alle details over je oom hier neerzet. Dat zou hij zeker niet willen.
Als je "bij ons" bent in de eetzaal, zul je dat ook bij hem zijn.
Veel liefs van ons.
Kus en knuffel van ma.
Op 11 augustus 2011
om 10:32 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:32 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Al weer een poosje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
De laatste week was heftig omdat jouw oom Fokke in het ziekenhuis ligt en wij daar elke dag zijn zoals je begrijpt.
Zondag zijn Francois en Matthew ook bij hem geweest en je snapt dat hij zeker van die kleine "ster" een opknapper kreeg.
Gisteren klonk "Feel"opeens door de ruimte in het ziekenhuis waar ma en ik een hapje gingen eten tussen de twee bezoektijden. Wilde je aangeven dat je met ons meeleeft en dat ook jouw gevoelens voor Fokke onvoorwaardelijk zijn?
Gisteren ook weer allerlei telefoontjes beantwoord en nu kwam ik ook in gesprek met mensen waar Fokke zo vaak over spreekt. En dan merk je wel dat Fokke jou nog altijd hoog in het vaandel heeft en dat de mensen vernemen dat hij nog elke dag last heeft van jouw overlijden.
Ik heb met sommige mensen die echt kunnen luisteren, toch heel fijne gesprekken gehad waarin jij ook een belangrijke rol speelde.
Ook Hasan, de hond, kwam ter sprake. In ons huis sta jij en je broer ook met deze lieve hond op de foto bij de trap.
Voordat we naar bed gaan, kijk ik er altijd even naar. Boven hangt er van jou ook nog een foto waar je op staat met die grote herdershond.
Denk in dit verband dan ook ook aan de rotweiler die Fokke had en waar jij ook zo gek mee was. Je was al wel wat ouder toen, maar toch. Je deed alles met deze grote hond. Anderen vonden het griezelig, maar jij genoot van dit beest en omgekeerd hij van jou.
Zou wel een boek kunnen schrijven over wat jij altijd met de honden hebt gedaan. Fokke heeft in de loop van de jaren toch een paar lieve grote honden gehad waar jij stapel op was. Zal maar niet verder op deze herinneringen ingaan.
Ik heb altijd direct verschillende associaties als ik iets wil schrijven aan jou. Daarom kan ik ook van de hak op de tak springen.
Lieve jongen, je snapt dat ik niet alle details over je oom hier neerzet. Dat zou hij zeker niet willen.
Als je "bij ons" bent in de eetzaal, zul je dat ook bij hem zijn.
Veel liefs van ons.
Kus en knuffel van ma.
Al weer een poosje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
De laatste week was heftig omdat jouw oom Fokke in het ziekenhuis ligt en wij daar elke dag zijn zoals je begrijpt.
Zondag zijn Francois en Matthew ook bij hem geweest en je snapt dat hij zeker van die kleine "ster" een opknapper kreeg.
Gisteren klonk "Feel"opeens door de ruimte in het ziekenhuis waar ma en ik een hapje gingen eten tussen de twee bezoektijden. Wilde je aangeven dat je met ons meeleeft en dat ook jouw gevoelens voor Fokke onvoorwaardelijk zijn?
Gisteren ook weer allerlei telefoontjes beantwoord en nu kwam ik ook in gesprek met mensen waar Fokke zo vaak over spreekt. En dan merk je wel dat Fokke jou nog altijd hoog in het vaandel heeft en dat de mensen vernemen dat hij nog elke dag last heeft van jouw overlijden.
Ik heb met sommige mensen die echt kunnen luisteren, toch heel fijne gesprekken gehad waarin jij ook een belangrijke rol speelde.
Ook Hasan, de hond, kwam ter sprake. In ons huis sta jij en je broer ook met deze lieve hond op de foto bij de trap.
Voordat we naar bed gaan, kijk ik er altijd even naar. Boven hangt er van jou ook nog een foto waar je op staat met die grote herdershond.
Denk in dit verband dan ook ook aan de rotweiler die Fokke had en waar jij ook zo gek mee was. Je was al wel wat ouder toen, maar toch. Je deed alles met deze grote hond. Anderen vonden het griezelig, maar jij genoot van dit beest en omgekeerd hij van jou.
Zou wel een boek kunnen schrijven over wat jij altijd met de honden hebt gedaan. Fokke heeft in de loop van de jaren toch een paar lieve grote honden gehad waar jij stapel op was. Zal maar niet verder op deze herinneringen ingaan.
Ik heb altijd direct verschillende associaties als ik iets wil schrijven aan jou. Daarom kan ik ook van de hak op de tak springen.
Lieve jongen, je snapt dat ik niet alle details over je oom hier neerzet. Dat zou hij zeker niet willen.
Als je "bij ons" bent in de eetzaal, zul je dat ook bij hem zijn.
Veel liefs van ons.
Kus en knuffel van ma.
Op 11 augustus 2011
om 10:31 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:31 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS.