Nico Lassing

Nico, vriend!

Eind jaren 90 zaten we daar, met zijn 3-en. Jij, Martijn en ik. Op de VU als AiO’s. Recalcitrant, eigenwijs, maar ook zeer gemotiveerd en vol energie! We werkten hard, maar genoten ook van het leven. Iets wat jij altijd bent blijven doen! We hebben heel wat meegemaakt samen. In Amsterdam, het echte studentenleven maar ook samen op reis naar Zweden. Eerst een congres, en (ik weet het nog goed) samen door CD-tjes naar de zonsverduistering kijken. Daarna door naar Stockholm om daar de stad, de eilanden en het nachtleven te ontdekken, We sliepen op een boot (een hotel konden we niet betalen). Je gekke dansje, je typische lach, en meeschreeuwen op “Sommertider” Een heerlijke zorgeloze tijd!

Maar ook na deze mooie tijd aan de VU hielden we contact. Onze gedeelde liefde voor Alfa Romeo, af en toe een baantje golf op Waterland. En natuurlijk alle geweldige tips die je ons kon geven over het overleven van tweelingbabies. Dankzij jouw praktijkervaring, met tips zoals “leer ze zo snel mogelijk hun eigen flesje vasthouden” en “gooi het hele bed vol met spenen zodat ze er altijd snel eentje kunnen vinden”, hebben we deze periode kunnen doorstaan. Daarna je vrijgezellenfeest, je mooie huwelijk op Ameland, jullie afscheidsfeest in IJburg. Zoveel mooie herinneringen!

Toen Team Lassing internationaal ging, hielden we zeker ook contact. Zo zijn Martijn en ik met Merche en Liselore nog bij jullie op bezoek geweest in London en hadden we een geweldig cool diner in een oud bankgebouw in The City. En als jullie even in Nederland waren ging de “eetclub” steevast op zoek naar een leuk restaurant om oude herinneringen op te halen en nieuwe verhalen uit te wisselen.

Maar nu is de “eetclub” niet meer. We zijn je kwijt. En ook Nelke en je lieve dochters zijn hun Nico kwijt. Wat een verschrikkelijk ongeluk. We zijn er kapot van. We leven ook mee met lieve moeder (wat was ze trots op je), en je grote broer Dirk Jan, wat een gemis! We zullen door moeten, maar man oh man. Nico, wat zullen we je missen!

Bedankt voor al het mooie dat je met ons gedeeld hebt.
Ik ga je missen man!

Scheu.
(Bastiaan). 

Dearest Nelke, Eliza, Aimée, and Fleur,

We are totally devastated by your very sad loss of Nico. It feels surreal to be writing this and we are incredibly sad. We cannot imagine what you all must be going through and are likely feeling dazed each day by the heartbreaking loss of such a special person.

Nico was an amazing man whom we had the joy of knowing. His infectious laugh, uplifting personality, laser-sharp brain, humility, and wicked sense of humor brought so much to everyone he met. He had the biggest heart ever, treating everyone with respect and kindness.

During our happy times together, we have some great recollections and have been reminiscing each day about the good times we shared. From the moment you arrived as our next-door neighbours, we instantly warmed to such a wonderful family and bonded quickly. Even when we first met, it was bonkers as the girls ended up playing pie face with whipped cream all over their faces, leading to a short water fight! We fondly remember when the girls used to haul themselves over the fence into our garden, having hours of fun with our children. You, Nico, would then pop round, and if it were Nico, one glass of wine or beer would turn into many more, and those impromptu evenings were superb. Often, they turned into Nico and Steve acting like two naughty schoolboys, endlessly laughing or dancing around the kitchen. Another fond memory is when we all went to my hometown of the Cotswolds and accidentally placed a dinner order with a Chinese restaurant in Yorkshire, hundreds of miles away. Starving hungry, we just filled our stomachs with laughter.

The girls became such good friends, and the children still talk about putting sprinkles on their bread – was it fairy bread or magic bread they adored when they came to you.. And the frequent sleepovers Holly remembers, being part of your lovely family, and when Eliza used to come to us each morning before school when you were juggling taking Aimée and Fleur to a different school – she was so polite and adorable.

You also very kindly treated us to the most magical night out in London, and what a fantastic evening it was. And, of course, the very bad phrase you inherited from us, which we laughed about so much: FFS! Nico loved using it, and even now we still think of you guys when we use it – you even bought me a book saying For Fox Sake! Hilarious.

Nico was so proud to call you his wife and children and cherished you all. You are the loveliest family ever, and your love and kindness shine. Nico had such a love of life and lived it to the full with you all, his beautiful family. He was taken far too soon and it's just so very, very tragic. We feel privileged to have made so many special memories with Nico and you, and we cherish those memories forever.

We cannot stop thinking about you all and we are sending you oodles of love, strength,and hugs.

Thank you for allowing us to be part of the wonderful memorial service too. He would have been so,so proud.

Steve, Amanda, Samuel, Ted, and Holly xxx 

Lieve familie,

Veel sterkte gewenst bij het dragen van dit verlies.

Ernst en Jacqueline 

Wat een schok, wat een verdriet, zo onverwachts en veel te vroeg!
Ik heb Nico nog gekend als kleuter die met zijn "grote" broer Dirk Jan samen met moeder Gezien mij bezochten in de pastorie in Amsterdam-Noord. Ik heb er nog leuke foto's van.
Heel veel sterkte en kracht wens ik jullie allen toe om met dit grote verlies om te gaan. 

Lieve familie,
Onze oprechte deelneming met verlies van Nico.
Sterkte gewenst in deze moeilijke tijd.
Wij wensen jullie heel veel kracht en liefde toe om dit grote verlies te dragen.
Wij denken aan jullie.
Hans en Janny Plomp 

Dear Nelke, Eliza, Aimée and Fleur.
We are thinking of you so much after your huge loss. What a man Nico was. My word..you really were the tightest of units, the strongest of teams. He was so incredibly proud of you all. We loved hanging out with you during your “Coldfall days”; laughter and fun in abundance. We were able to see first hand the joy family meant to him, meeting so many of his lovely family from The Netherlands. There was often Prosecco and chat in a Coldfall/Coppetts kitchen…
Thank you for inviting us to be part of the beautiful memorial.
So much love from us all,
Sarah, Rod, Jonah and Sol xxx 

Lieve DJ, Gezien, Nelke & meiden,
Wij waren aanwezig bij Nico's academische hoogtepunt op de VU. Een trotse familie en Nico in zijn element, een bijzondere dag en mooie herinnering. Wat zal Nico gemist worden. Wij wensen jullie veel liefde en kracht toe en denken aan jullie.
Joyce & Erik ♡  

Lieve Nelke, Eliza, Aimee, Fleur en familie,

Zo ontzettend verdrietig en onwerkelijk dat Nico er niet meer is. Prachtige woorden en mooie herinneringen tijdens de celebration, fijn dat we er bij konden zijn. Dankbaar dat Team Lassing in Londen neerstreek en wij Nico en jullie daar hebben leren kennen. Mooie herinneringen aan onze tijd samen op de Regenboogschool, maar ook zeker daarbuiten. Veel sterkte en liefde gewenst, Hedzer, Janne, Rixt en Eise 

Wat fijn dat we op deze manier er bij konden zijn, en onze gedachten bij Niko konden brengen.
Mijn herinneringen aan Niko gaan ver terug. Als vriendin van Gezien herinner ik mijn eerste oppasdag - nog in Zaandam - en er zouden er vele volgen in Amsterdam.
Inmiddels word ik met name via Gezien geïnformeerd over de stappen die Niko, met Nelke, Eliza, Aimée en Fleur. De schok van zijn onverwachte overlijden kwam hard aan. Bizar, heel ver weg - en dan opeens weer even heel dichtbij.

Fijn om vanavond te zien dat Niko door zoveel mensen gedragen wordt - ik hoop dat Nelke en de meiden daar troost uit kunnen halen. 

Dear Nelke, Eliza Aimée and Fleur.
All of our hearts are so heavy with this terrible loss that you are enduring and cannot begin to imagine how you all must be feeling.
We have so many wonderful memories but spending Christmas Day with you all in London stands out as a favourite. He was a wonderful man who loved you all more than can ever be measured
Take care and love to you all.
Kellie, Nige, Hattie and Bella xxx 

Nico. Lieve Nico. Al weer zo lang geleden dat wij elkaar hebben gezien of gesproken, maar toch altijd ergens in mijn herinneringen. Dat andere leven, ooit, meer dan 25 jaar geleden. Fijne herinneringen. Je bent belangrijk voor mij geweest. Aan de Nijenburg, met Tijger en Winnie en Floor en jouw lieve moeder en broer. Je hebt me door mijn eindexamen heen geholpen (zonder jouw hulp was ik nu nog niet geslaagd) en door jou ben ik gaan studeren aan de VU. Ik heb alleen maar fijne herinneringen aan zo lang geleden. Ik achterop de fiets bij jou, met je rode jack. Samen naar de Gruter. Sinterklaas met jouw familie. Schoolfeesten, vakanties. Samen naar Londen en Luxemburg en York en Frankrijk.

Het bericht van jouw overlijden was een schok. Dat kán toch niet? Je lach hoor ik in mijn herinneringen. Je sigaretjes, je biertjes. Wat was je zorgzaam. Grappig. Lief. Wij volgden elkaar op grote afstand - en wat fijn was dat! Jij, je beste leven levend, met je prachtige vrouw en meisjes. Jullie belevenissen, jullie avonturen. Ik kan en wil me geen voorstelling maken van de situatie van Nelke, jouw meisjes, Gezien en DirkJan. Het is een nachtmerrie. Veel te vroeg uit het leven gerukt. Jouw en jullie mooie leven.

Voor allen die hem liefhadden, in het bijzonder Nelke, Eliza, Aimée, Fleur, Gezien en DirkJan: veel sterkte met het dragen van dit verlies. Ik denk aan jullie allen.

Liefs, Eef 

Dear Nelke, Eliza, Aimée, Fleur... With a heavy heart I am writing this. I can't imagine what all of you are going through. I want to say that I love all of you and wish I could do something to ease the pain of what you must be going through. Life is so expecting and the pain of the loss of your husband and daddy must be immeasurable. I am sending you tremendous love, hugs, and peace. Nico I know I was so blessed to have all of you girls. I know he is with you always and looking out for each and everyone of you. Deepest Sympathies. , Love Leslie 

Dear Nelke, Eliza, Aimée, Fleur... With a heavy heart I am writing this. I can't imagine what all of you are going through. I want to say that I love all of you and wish I could do something to ease the pain of what you must be going through. Life is so expecting and the pain of the loss of your husband and daddy must be immeasurable. I am sending you a tremendous amount to love, hugs, and peace. Nico I know was so blessed to have all of you girls. I know he is with you always and looking out for each and everyone of you. Deepest Sympathies. , Love Leslie 

Lieve Nelke, meiden, DJ en Gezien

Ik kan nog steeds niet geloven dat we Nico nu eeuwig moeten missen. Wat een verlies. 'Het leven was pas net lekker op gang gekomen' zou hij hebben gezegd. Het leven was een avontuur voor hem.

Ik leerde Nico kennen tijdens mijn studie aan de VU. Na onze studie gingen we allebei ons AiO-schap doen. Samen met Bastiaan waren we de 'drie musketiers' van de afdeling. Lekker naief en een tikje brutaal gingen we enthousiast aan de slag. Duizenden liters koffie zijn er door gegaan en ook de nodige biertjes. Ondanks alles hebben we het toch netjes op tijd onze titel gehaald!

Nico was altijd goedlachs en zijn passie voor voetbal/Ajax, films, muziek (vooral Andre Hazes natuurlijk) en informatica was groot. En natuurlijk was het altijd belangrijk om ook een hoop lol te hebben! Hij werkte ook hard maar het goede leven was net zo belangrijk.

Na de studietijd zijn we in contact gebleven en zagen we elkaar nog regelmatig. De komst van de meiden was het begin van een nieuw hoofdstuk waar hij veel van genoot. Met drie meiden moest je wel 'heel streng zijn' zei hij. Maar volgens mij viel dat best mee en hij vond het allemaal geweldig. Jullie zijn een prachtige familie!

Niet veel later begon Nico en familie aan hun expat avonturen. Ik vond het heel dapper, had ik zelf niet gedurfd. Vol goede moed pakten ze de koffers en gingen op reis. We zijn jullie nog een lang weekend komen opzoeken in London wat enorm gezellig was. En dan, na een tussenstop in India, gingen jullie naar Australie. We zagen jullie was minder in die tijd, maar gelukkig kwamen jullie nog regelmatig in Nederland en we gingen dan samen met Bastiaan direct met 'de eetclub' naar een hip restaurant in Amsterdam. Altijd heel gezellig!

Vorige week ontving 'eetclub' het bericht dat Nico een ongeluk had gehad. Ik kan er nog steeds niet aan wennen. Ik zie hem nog springlevend voor me en hoor hem lachen. Ik zal hem nooit vergeten.

Heel veel sterkte en jullie mogen trots zijn op jullie man, vader, zoon en broer.

Martijn van Welie 

Lieve Nelke en kinderen,

Gecondoleerd met dit hele grote verlies.

Sinterklaas in jullie tuin in Bangalore was onze eerste prettige ontmoeting met jullie. Daarna hebben we elkaar nog enkele keren gezien op de compound wat altijd gezellig was.

Veel sterkte toegewenst in deze moeilijke en verdrietige periode.

Liefs Loek en Eline Fraaije 

Lieve Nelke, Eliza, Aimée, Fleur en nabestaanden,

Woorden schieten tekort. Wat intens verdrietig. Ik denk aan jullie. Veel liefs, Natalie ten Brink 

Lieve Nico,
We delen met jou, Nelke en jullie kinderen een mooie tijd met prachtige herinneringen! De korte periode die we samen in Bangalore hebben doorgebracht hebben een eindeloze indruk gemaakt.

Uit een ontmoeting ontstond vriendschap en uit die vriendschap ontstond een hechte verbinding. Die verbinding voelen we nog steeds en onze gedachten gaan nu naar jullie en terug naar deze ontmoetingen.

We dronken op het leven en we zongen alle liedjes mee. We dansten in gedachten de Biere club in het rond.

Je positieve zijn en je brede lach hebben wij voor altijd in onze herinnering.

Sterkte allemaal, Gerard & Ageeth 

Nico is 17 jaar mijn zwager geweest en als ik aan Nico denk, hoor ik zijn -ietwat hysterische ;-)- lach, denk ik aan sinterklaasavonden met ellenlange gedichten en zie ik zijn trots & liefde voor zijn 4 girls❤️

Als wij elkaar zagen op familiefeestjes en Sil bedolven werd onder z’n 3 nichtjes, dan moesten we zo lachen.

De laatste paar jaar zagen we elkaar niet meer, maar ik bleef op de hoogte van de (verhuis)avonturen via Dirk. Zó stoer vond ik het altijd als ik hoorde dat er weer een nieuw avontuur aankwam in een ander land.

6 december werd ik gebeld door Dirk die het verschrikkelijke nieuws vertelde. Eigenlijk nog steeds niet te bevatten.

Ik kan me dan ook niet voorstellen hoe vreselijk zwaar dit moet zijn voor Nelke, Aimée, Fleur, Eliza, Gezien en Dirk. Maar ook voor Nico zijn vrienden, collega’s en (schoon)familie.

Ik wens iedereen die Nico liefhad veel kracht en liefde toe. 

Lieve Nelke, Eliza, Aimee en Fleur,

Zo verschrikkelijk verdrietig en nog steeds onwerkelijk en niet te bevatten wat er is gebeurt. Wij herrinneren ons Nico als een altijd vrolijke en oh zo trotse vader (en echtgenoot). Ik zie hem nog zo staan op het schoolplein bij de Regenboogschool. Altijd in voor een praatje en trots als zijn meiden nr buiten kwamen. Heel veel liefde en kracht de komende tijd.
Dikke knuffel uit London. Kirsten, Danny, Chris, Guusje en Bob. 

Lieve Nelke, Gezien, DJ en de meiden

Wat een onvoorstelbaar triest noodlot is dit toch, Ik kan nog steeds niet geloven wat er gebeurd is met hem. Van het ene moment op het andere moment kan alles veranderen dus! Een spannende zeilwedstrijd verandert in een paar luttele seconden of een verkeerde inschatting in een vreselijke nachtmerrie!
Ik heb mij de afgelopen tijd vaak proberen voor te stellen wat er dan precies gebeurd moet zijn. Omdat ik zelf ook veel zeil natuurlijk, is de manier waarop Nico is weggerukt erg aangrijpend. Ik kom uiteindelijk steeds tot de conclusie dat het vooral een verschrikkelijk noodlottig ongeluk moet zijn geweest en wel voor iedereen die er bij betrokken is geweest. Op het Verkeerde moment op exact de verkeerde plek. Zo is het leven blijkbaar ook!
Ik zal elke keer dat ik ga zeilen , (en dat is best vaak de laatste tijd) toch even aan hem moeten denken.

Voor jullie is het natuurlijk vreselijk. Van de ene op de andere dag heb je geen partner, zoon, broer of vader meer. Je kind (en broer) verliezen is voor mij onvoorstelbaar maar dat dit dan aan de andere kant van de wereld moet gebeuren gaat voorbij alles! Ik voel dat verdriet (een beetje) mee. Voor Nelke en de meiden is de grond onder de voeten natuurlijk even helemaal weg.
Hoe moet je met dit gemis dealen dan? Ik kan het mij eerlijk gezegd helemaal niet voorstellen. Ik heb heel veel respect voor hoe sterk jullie zijn, Hoe jullie er samen mee dealen , Hoe jullie er in deze fase ook alles aan doen om Nico een mooi en waardig afscheid te geven.

Voor mij persoonlijk is het ook dubbel omdat ik de laatste jaren niet veel contact meer had met Nico. Hoor ik dan wel bij de innercircle? Ik zal hem waarschijnlijk ook niet direct zelf gaan missen omdat hij immers niet vaak in mijn leven meer voorkwam. Het nieuws van zijn overlijden kwam echter wel snoeihard binnen! l Lang geleden hebben wij een belangrijke periode in ons leven gedeeld denk ik . Op de middelbare school leerde ik Nico via Yuri kennen. We zaten samen in het leerlingenwerk en organiseerden regelamtig buitenschoolse feestavonden. Na school waren wij vaak in "de Soos" te vinden om te toepen, pokeren of dobbelen. Veel belangrijke levenslessen hebben wij denk ik daar al geleerd. School was bijzaak en deden we er een beetje bij (of niet) Frank Burtner leerde ons wat bluffen (en gokken) is. We hebben er vooral ook heel veel lol gehad en veel alcohol gedronken. Er waren ook goede gesprekken over van alles en nog wat.

Ik vond Nico in het begin nog een beetje een rare nerd met een irritante lach en ook een gek loopje maar we groeien toch langzaam uit tot echte vrienden. Wij gingen later samen werken achter de bar op Tennispark Jaagpad.
Rein, Tom en Thea runde daar de horeca show. Wij zijn daar denk ik, met vallen en opstaan, echt een beetje volwassen geworden. Wat daar niet allemaal achter en voor de schermen gebeurde was niet normaal. Nico heeft daar al echt hard leren werken. Hij stond daar tijdens de competitieweekenden van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat te buffelen in dat kleine hete keukentje. Ik had hem dat niet nagedaan. Ik werkte daar alleen op een doordeweekse avond :-)
Vreemde bargasten kwamen daar voor en achter de bar. Ik denk dat Nico vooral daar zijn mensenkennis heeft opgedaan die hij de rest van zijn leven goed heeft kunnen gebruiken. Wij speelden zelf ook tennis, zij het niet op een heel hoog niveau. We hebben ook een tijdje als heren dubbel in een soort laddercompetitie meegedaan maar dit was ook niet echt een succes. We kregen wel lekker vaak gratis drank want het was gebruikelijk dat de winnaars betaalde! Vaak werd het pas een beetje gezellig als de tegenstanders naar huis gingen en wij achterbleven aan de bar. Nico kon in die tijd nog niet zo goed tegen zijn verlies en dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Als alle frustratie er uit was hadden wij vaak goede gesprekken over het leven en alles wat daar bij komt kijken. Nico was echt echt meester in het afzeiken van alle andere idioten ! Vaak deden wij daar op het Jaagpad het licht uit of werden er uitgeschopt door Rein.

Na onze studies verwaterde het contact een beetje, Ik ben zelf niet zo heel erg goed in het onderhouden van contacten dus dat kwam waarschijnlijk vooral door mij. Jammer, maar zo gaat het leven blijkbaar.

Nico kreeg later interesse in het zeilen en we hebben een jaar of 10 geleden nog een fantastisch weekend samen gezeild op het Markermeer met Nelke en Claudia er ook bij.

Ik moest ook weer even denken aan die foute Bayliner waarmee we samen met Roger een avondje heen en weer van IJburg naar Muiderzand spoten om daar even een hapje te eten. Volgas heen en volgas weer terug! zelden zo'n grote grijns op zijn porum gezien. Supertrots !

Was ook erg leuk om samen met Yuri hem op te zoeken in Londen, Ik herinner mij jullie gezellige gezinsleven daar en ook de heerlijke Curry, Ook veel gore Guinness trouwens. Nico had het toen al helemaal gemaakt in zijn carrière. Mooi om te zien hoe trots hij daarop was en terecht!

Hoewel er de laatste jaren minder contact was, ben ik Nico wel blijven volgen. Dankzij de social media zag ik de mooie avonturen in India en Australie en de vele mooie tripjes en vakanties. Ik heb echt heel veel respect hoe hij met het hele gezin de wereld is overgetrokken. Van tevoren weet je toch niet hoe dat zal uitpakken. Ik vond (en vind) dat heel stoer!
Ik heb dus mooie herinneringen aan Nico en die zullen nooit verdwijnen!

Ik hoop dat Nelke en de meiden de kracht gaan vinden om ook zonder hem door te gaan met mooie avonturen beleven. Ik weet eigenlijk zeker dat ze dat samen gaat lukken !

of zoals Hazes het zei:

Met bloed, zweet en tranen
Zei ik rot hier nu maar op
Met bloed, zweet en tranen
Zei ik vrienden, dag vrienden de koek is op!