Jan van der Nat

Miin deelneming in uw rouw.
Basketkennis uit België. 

Beste familie,

Gecondoleerd met het verlies van Jan. Ooit stond ik samen met Jan op het voetbalveld en enige jaren daarna hadden wij het plezier in het basketbal gevonden. 

Bij toeval hoorde ik vandaag, kijkend naar de herhaling van 3x3 finale Nederland - Frankrijk, dat Jan was overleden. Dat is raar, want je verwacht het niet. Jan en ik waren van de zelfde leeftijd, Jan 5 dagen ouder. We kennen elkaar natuurlijk van het basketbal in Leiden waar ik jaren heb gespeeld. Later was Jan regelmatig in de radio-uitzending van Radio Rijnwoude om te praten over van ZZ-Leiden, maar ook opvallende verrichtingen van de dames of jeugd van BS Leiden. Jan was basketbal. Mogen de de mooie herinneringen aan Jan en troost zijn voor de familie en nabestaanden, met een warme groet vanuit Zeeland. 

Lieve Familie, gecondoleerd met verlies van Jan. Ik heb altijd veel bewondering gehad voor alles wat Jan heeft gedaan voor het basketball in Nederland en Leiden. Heel veel sterkte.
Ria Bröring 

3 x 3 finale Nederland - Frankrijk.

Ik hoor van het overlijden via commentaar Ronald van Dam.

Mijn condoleances.

Begin jaren 80 speelde ik met the guards uit Pijnacker tegen jouw team. Bij een innamebal werd ik aan mijn arm getrokken met een wandelstok.
De bondsscheidsrechters grepen niet in ... jij wel.

Het was onze serieuze kennismaking. Later als we elkaar tegenkwamen was het altijd wederzijds "dag van der nat".

Rust zacht. 

Beste Gerda, Maarten en verdere familie; Geschrokken las ik op mijn vakantieadres van het overlijden van Jan. Jan die ik ken van/als Rijnvalken, Sauna, Pers, Vergaderingen, trotse man van Gerda en ook Opa een nononsense man ook en last but not least praatje "basketbalpot". De laatste wedstrijd tegen Den Bosch sprak ik nog met je. Ik zat 2 meter achter je terwijl jij je verslag deed. Dit markante beeld is wat ik na alle jaren koester! Gerda en Maarten sterkte met dit grote verlies! Roland 

Beste Gerda, Maarten en verdere familie,

Heel veel sterkte gewenst met dit plotselinge verlies. Onvoorstelbaar dat Jan er niet meer is. 

Jaren prettig met hem gewerkt. Echt basketbal mens.
Is te jong overleden. 

Nogmaals, ook namens Madzy, Arwin en Jacco, gecondoleerd met het plotselinge overlijden van Jan. Gerda, wat een enorm verlies voor jou, de kinderen en kleinkind.
We denken terug aan de bijzondere en leuke gezamenlijke vakanties, ook met de fam. Van Vliet, zo’n dertig jaar geleden. Tunesië, Corsica, Franse westkust, Denemarken etc. Wat hebben we een lol gehad. Jan zorgde steeds voor de nodige vrolijke opwinding, bv. als er een bepaald soort Franse kaas (‘stinkkaas’) in het menu zat, toen we over het te hete zand naar Sjefke’s strandtent moesten lopen en ook toen we in Jutland op het autostrand kwamen vast te zitten. Jan, zo zal je altijd in onze herinnering blijven. Gerda en Renee en Maarten met partners veel sterkte gewenst.
Henry en Madzy 

Beste Gerda, Maarten en familie
Gecondoleerd met het verlies van Jan, zo plotseling. Jan was altijd in voor een praatje in het Houtkwartier/1574 en bereid om je ergens bij te helpen.
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies. 

Gecondoleerd!

Ik heb Jan als vader, trainer, mede coach en coördinator mogen meemaken. Het gat wat wordt achtergelaten bij zowel Leiden Basketbal als daarbuiten is moeilijk te vullen.

Heel veel sterkte voor de familie! 

Beste familie van der Nat,

Wat zijn wij enorm geschrokken van dit plotselinge verlies. Wij wensen jullie de aankomende tijd heel veel sterkte en kracht toe. 

Wat ben ik enorm geschrokken toen ik afgelopen zaterdag gebeld werd door Gerda, dat Jan plotseling is overleden. Na jaren geen contact meer gehad te hebben alleen nog via de wedstrijden van zz leiden, zat Jan via een sauna vriend weer ineens bij mij in de kappersstoel. Het was weer als vanouds. Geweldig! Knippen met een bakkie en altijd lekker ouwehoeren over basketball. Heerlijk! Jan en ikzelf konden elkaar al jaren van de jaren terug opgerichte basketball vereniging de Rijnvalken in Rijnsburg. Prachtige tijd was dat. Met mijn ouders en nog veel meer basketballdieren een hele mooie tijd gehad. De vereniging is niet meer en ook is Jan er plotseling niet meer! Gelukkig heeft hij nog mee mogen maken,dat Jan opa werd! Helaas een te korte tijd gehad om te genieten voor hem. Beste Jan, ik wens je een hele mooie reis daarboven en ik zal je gesprekken over het basketball en ZZ leiden vreselijk missen vent. Een dikke drie punter van mij en Jenny! Gerda en de kinderen heel erg veel sterkte toegewenst in de komende tijd! 

Beste Jan,
Al jaren geleden het contact verloren, maar wat ik graag met jou nog eens wat herinneringen opgehaald. Helaas gaat dat niet meer lukken. Heel triest om plotseling jouw overlijdensbericht te moeten lezen. Een grootheid in de basketbal wereld, maar jouw sportieve carrière begon toch echt in de Kikkerpolder als voetballer bij UVS. Daar hebben we elkaar leren kennen. Beiden geen toptalenten maar wel fanatiek supporter van het eerste elftal. Op enig moment introduceerde jij mij bij het LD en dat betekende voor mij als student vijf interessante jaren als sportmedewerker. Blijf je daar nog steeds dankbaar voor. Heb je in de laatste jaren op de sociale media gevolgd en jouw kritische houding heel vaak met instemming gelezen.
Heel veel sterkte voor al je dierbaren met dit plotselinge verlies. 

Beste familie Van der Nat,

Vanuit het Groningse basketbal kende ik Jan alleen op afstand. Eerst door zijn vele schrijfsels in magazines, later ook op social media.
Sinds drie jaar mocht ik de correspondent zijn voor Rebound Magazine en daarbij viel me eens te meer zijn enorme betrokkenheid op.

Ik had juist een mailtje van hem ontvangen omdat ik afscheid moest nemen van mijn rol bij Rebound en hij me daar - enigszins tot mijn verrassing - uitgebreid over complimenteerde. Toen ik nauwelijks een dag daarna het bericht binnenkreeg van zijn overlijden was dat voor mij een schok. De basketbalwereld zonder Jan was haast ondenkbaar - maar opeens realiteit geworden.
Ik wens jullie, Jans nabestaanden, veel sterkte bij het verwerken van het grote verlies. Jan zal ongetwijfeld in jullie en onze gedachten blijven. 

Beste Jan, sommige mensen laten een onuitwisbare indruk op je achter en jij was er één van. Dank je voor alles.

Veel sterkte en kracht voor de naasten gewenst. 

Beste Gerda, Maarten en overige familie, enorm geschrokken van het bericht van overlijden van Jan. Oktober 1976 was onze eerste ontmoeting, jij coachte Rijnvalken jeugd en ik speelde bij Grasshoppers. Daarna volgde vele ontmoetingen en gesprekken. Vrijdagavonden in Waterbos, Kersttournooi bij Blitz, Haarlem Basketbal weken, Ahoy Rotterdam (het 1e kampioenschap van Parker), 5 mei hal, diverse BS Leiden hallen, en pas nog, de 3 laatste thuiswedstrijden van ZZ Leiden. Dank voor de mooie, waardevolle contaten. Heel veel sterkte morgen en de komende tijd. 

Lieve Jan,

Hoe lang ken ik je nou al? Weet het niet eens maar in de jaren 90 toen ik bij de sauna werkte was jij er al, trouw 2 keer per week en knipte ik je haren, verzorgde je drankjes en serveerde je eten. Na het behalen van mijn diploma’s tot massagetherapeut lag je elke week bij mij op de behandeltafel. Toen startte ik mijn eigen praktijk op in Leiderdorp en jij verhuisde met mij mee omdat je het mij gunde als beginnende ondernemer en trouw elke woensdag om half twee lag jij op mijn behandeltafel . Elke woensdagmiddag begon met de zin “ zo daar zijn we weer.” En dan een uur lang bespraken we de week door, het nieuws, politiek, uiteraard basketbal, vakanties, over de kinderen, jouw kleinzoon. Als ik wat zocht of iets nodig had , had jij altijd wel weer ergens gelezen of gehoord waar ik het kon krijgen en stuurde dan de link door. En elke week had je wel weer een mop en lag je schuddend van het lachen op de behandeltafel. De laatste woensdag, woensdag 17 juli zei ik: “ Nou Jan de laatste behandeling voor mijn vakantie.” Jij zei: “ het is niet anders, geniet er lekker van zolang je het kan doen want voor je het weet is het allemaal voorbij.” Dat deze zin zo’n impact zou hebben kon ik toen niet weten. Nooit meer de woensdagmiddag beginnen met de woorden “ zo daar zijn we weer.” De woensdag zal nooit meer de woensdag zijn zijn voor mij. Lieve Jan bedankt voor alles, bedankt voor het steunen toen ik mijn praktijk begon, bedankt voor je hulp, het meedenken, je verhalen en het lachen, ik ga je missen!

Lieve familie ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe voor nu en voor de toekomst. Elk woord wat wordt geschreven, wat wordt gezegd zal nooit de lading van verdriet kunnen dekken maar hopelijk wel enige troost geven, want zoals ik uit alle berichten kan lezen heeft Jan voor veel mensen wat betekend.

Liefs Carmen. 

Beste Gerda, Maarten en andere familieleden,
Gecondoleerd met het plotselinge verlies van Jan. Als ik Jan voor me zie is dat op het basketballveld of, preciezer, vlak er naast. Of in ‘t Honk als er vergaderd moest worden. Hij heeft heel veel gedaan voor BS en ZZ Leiden en voor het Nederlandse basketball. In vele rollen en altijd met volle inzet. De laatste keer dat ik hem zag was na een wedstrijd van ZZ, waar hij de scheidsrechters ontving en van een warme maaltijd voorzag. Want ja, dat hoorde zo geregeld te worden, gaf hij aan. Dus nam hij die taak op zich, en dat typeert hem.
Veel sterkte met het verwerken van dit verlies. 

Hallo Jan,

Jouw verlies valt mij zwaar. Ik herinner mij onze eerste ontmoeting nog goed. In Hotel Van der Valk in Leiderdorp spraken wij over basketbal, onze grote liefde.

Samen met jou schreef ik verhalen door heel het land, over die ene sport waarvan ons hart sneller ging kloppen. In de spelersbus van ZZ waren wij getuigen van aparte, mooie en emotionele momenten.

Jouw laatste fluitsignaal heeft nu geklonken. Op naar de eeuwige sportvelden...

Lieve Jan, vaarwel.