Alex Langeveld

volgens mij zag ik je ergens dit jaar nog van de pont af fietsen van die vluchtige ontmoetingen zonder te beseffen dat het de laatste keer kan zijn, net zoals onlangs ook Rob is overleden, die ik in September tijdens de woondemo nog even sprak. Blokhoofd van blok 5, kraakspreekuur en natuurlijk de grachtenkrant blijven onvergetelijk. Jammer dat we je niet mee konden begraven. 

Ik hoorde het via Helen Steel en Dave Morris in Engeland, met wie ik nog steeds werk, onderzoek in het #spycops schandaal daar. Ook ik kende je sinds begin jaren tachtig, bij de Grachtenkrant, ik bleef nog een tijd toen we Bluf! gingen maken. Jij hield het langer vol dan wij allemaal. Toen wij er allang mee gestopt waren, hield jij Ravage op de been, nog jaren digitaal.
Je was een bijzondere combinatie van cynisch & wantrouwend (tegenover alles wat met macht en 'de echte wereld' te maken had) en humoristisch & trouw aan de andere kant. Het laatste wat ik weet is dat je in de zorg beland was, begeleider van gehandicapte kids geloof ik, wat mij bijzonder raakte. Rust zacht. 

Dat was schrikken. De laatste tijd was er weer belangstelling voor de grachtenkrant. we hebben bij networkcultures net zoiets gemaakt, op de risoprinter, dus toen vertelde ik over jou, bluf! en ravijn en hoe ik de grachtenkrant begin 82 aan je overdroeg omdat wij bluf! gingen maken en hoe dit veertiendaags orgaan onder jou zo'n vlucht nam. een tegendraads model was je. ik loop nog steeds dagelijks schade op door deze attitude. jij was tien keer beter. negativiteit pur sang. genadeloos ongecompromiteerd. vaarwel! 

Vorige week moest ik opeens aan je denken. Ik weet niet eens meer waarom. Het zou een stencil kunnen zijn geweest dat de Grachtenkrant in herinnering riep. Een deur van een kraakpand in Berlin-Kreuzberg, dat de Zwarte Kat tot leven bracht. Of een lange slungel die langs slofte. Misschien, was je het zelf wel.
We zullen proberen te passen op de wereld die je redden wilde. Een laatste groet! 

Unieke herinneringen aan een bijzonder tijdperk. Je zwarte humor, de Zwarte Kat, de GraKra, de Ravage Royaal festivals. Voor mij voelde je als een grote broer, met pesterijtjes over en weer. Allerlei absurde voorvallen en situaties schieten me te binnen. Een baken in de chaos was je, ondoorgrondelijk en trouw. Rust zacht lieve Alex. 

Shocked to hear of Alex death. I knew and admired him since I first came to live at the swarte kat in 1981 for 3-4 months, and on visits many times since (I think the last time 8yrs ago). He always seemed independent, strong and dedicated.. 

Beste Alex, beste familie van Alex,
Dit is heel erg schrikken. We raakten een kleine veertig jaar geleden bevriend en hebben daarna lang contact gehouden. De laatste ongeveer 10 jaar was het contact verwaterd. Je leek heel erg op je zelf. Dat doet niets af aan dat we veel samen hebben gedaan, gewerkt en gelachen. Je was natuurlijk een eerste klas droogkloot, ook al was je best verlegen. Wat blijft zijn de mooie verhalen en veel herinneringen. Rust acht. En veel sterkte voor je familie 

Samen hebben we jarenlang het kraakspreekuur draaiende gehouden en ons bekwaamd in Dick Bruna domino. Jaren heb ik je niet gezien, maar vorige week waren we net plannen aan het maken om jou op te gaan zoeken. Dat zal er niet meer van komen want veel te jong ben je heengegaan. Rust zacht. 

Alex wat is dit nieuws schrikken. Het ook door mij ongedragen t-shirt Kraakmuseum Zwarte Kat zal ik nu nog meer koesteren. Rust zacht. 

Jeetje Alex dat is schrikken. Lang niet meer gezien maar goede herinneringen aan je. Jullie weekje radio maken was ruiken aan het echte medium. We lieten jullie zien hoe je een blaadje moet maken.Sterkte aan familie en vrienden. 

rust zacht alex 

Lieve Alex. Vanaf begin jaren 80 was je mijn vriend. Samen de Grachtenkrant maken, later NN en Ravage maken. Ouwelullenavond organiseren in Vrankrijk, biertjes drinken en kletsen. Het t-shirt Kraakmuseum De Zwarte Kat ligt nog ongedragen in de kast, vanaf nu ga ik het dragen en elke keer als ik het aantrek even aan je denken. Rust zacht. 

Goh Alex, wat hadden we een plezier met de Grachtenkrant maken, met een biertje in Vrankrijk en het Kremlin. Ook nog samen naar Dave in London geweest. En uiteindelijk elkaar uit het oog verloren. Wat is er gebeurd?

Emile 

Ik herinner me de Zwarte Kat, de Grachtenkrant, de donkere kroegnachten. Ik herinner me je persoonlijkheid, je betrokkenheid en je gevoel voor humor.
Rust zacht Alex. 

Alex, wat een vreselijk nieuws. Jij ging door waar anderen stopten of van dat ene pad afweken. En achteraf, het zal je deugd doen, had je het misschien wel goed gezien.
wim 

Lieve Alex, wat schrik ik van dit bericht. Ik kijk met zoveel plezier terug op onze jaren bij de Grachtenkrant, wat keek ik tegen je op en wat hadden we een plezier. Het spijt me dat we het contact verloren. Ik wens je familie en vrienden enorm veel sterkte. Liefs, Loes 

Ik wens de familie heel veel sterkte met dit verlies.