Alex Langeveld

Wat een schrik... ik hoorde het overlijden van Alex via Marina.

Ik heb altijd erg prettig gevonden om met deze eigenwijze man te werken voor NN en Ravage.

Vroeger bracht ik de foto’s naar het redaxiekantoor in de Ostadestraat met Marijn op mijn buik en later stukken over knarsende muziek.

Alex... een gemis voor de kritische journalistiek. 

Dag ALex.
Opeens ben je er niet meer.
Ben dankbaar die voor ons belangrijke 80-er jaren met jou gedeeld te hebben. De grachtenkrant maar ook de zwarte kat. Zonder jou zou het nooit geweest zijn wat het was.
Het kraakmuseum. Die lifttocht vanuit Milaan die we maakte...
Nou ja...Dankjewel ALex. 

Dank je, Alex, voor je openheid en tolerante inslag en dat je mijn artikelen - onder welk pseudoniem dan ook - altijd publiceerde waar ze soms door anderen geweigerd werden. Politiek waren we het allang niet meer eens, al vonden we wel raakvlakken in onze aversie tegen alle vormen van machtsmisbruik. Maar je cynisme verdween als sneeuw voor de zon als je sprak over je cliënten of als je je empathisch toonde over het lijden van de ander. Je hebt wat neergezet in Nederland. Ik ga je missen! 

Lieve Alex, ik herinner je vooral als drijvende kracht achter de Ravage. Je hebt zoveel berichten geschreven over al onze acties. Die ook steevast werden genoemd in mijn politiedossier. Je trok er ook op uit om zelf verslag te doen van die vele acties en demonstraties. En als we flyers wilden verspreiden via de Ravage, dan kon dat allemaal, maar we moesten die dan wel zelf komen invouwen!
Rust zacht! 

Lieve alex en familie - ik schrok enorm van dit bericht. Er kwamen heel veel herinneringen boven die ver in d tijd waren weggezakt: grachtenkrant rapen in de stencilkelder, de oprichting van de NN en de discussies daarom heen, ouwe lullen avonden in de Vrankrijk, redactievergaderingen op de van Ostadestraatvan NN en later Ravage, lay-outen tot diep in de nacht, strijd om wie de tiepmachine met het schermpje mocht gebruiken... Alex was er in mijn herinnering altijd, een rustige, betrouwbare, slimme, stille en soms ook onverwacht grappige aanwezigheid. We hadden het zelden (of eigenlijk nooit) over persoonlijke dingen, deels denk ik door onze leeftijd & de tijdgeest, deels denk ik omdat dat niet iets was wat jij opzocht of makkelijk toe liet. Dank voor alles wat je gedaan hebt om kritisch te documenteren wat 'de beweging' uitdroeg en bewoog. Ineke 

Lieve familie, vrienden,

Zojuist heb ik de foto opgezocht van de glazen sap voor ons op tafel toen we samen spraken aan het IJ in Amsterdam. Twee jaar geleden. We hadden er toen dertig jaar samenwerken opzitten vanaf NN. Het kijken naar dat plaatje, was een manier om de schrik van dit bericht vorm te geven.

Ik zie je glimlachgrijns nog zo voor me. Ik weet dat je voor de gewone man ging, voor een wereld zonder geweld, een wereld waarin je op stap ging met patiënten uit Noord op de fiets. Je genoot er van.

Je hebt zoveel van mijn artikelen leesbaar gemaakt dat de sporen nog lang zullen rondwaren op het internet. Je bent dan wel weg, maar niet verdwenen.

Sterkte toegewenst aan de nabestaanden. 

Moeilijk moment, om je foto te zien van toen...nu je er ineens niet meer bent.
De mijnwerkersstaking, speculanten aanpakken, dapper liep je als 1ste naar buiten, met als resultaat, ijzer in je arm.
De Zwarte Kat, die toch ons levenspad heeft bepaald;we blijven Zwarte Katters...steeds kom je ze weer ergens tegen...jou sprak ik laatst nog bij de appie. De wereld is er niet veel fraaier op geworden, ook onze beweging kon eenzaamheid niet verhinderen, maar we doen ons best. Rust strijdbaar, lieve vriend.
Herinneringen kun je niet ontruimen...kraken gaat door! 

lieve Alex, jaren en jarenlang hebben we elkaar niet meer gezien, ieder een eigen weg gegaan... maar wat was je een belangrijke persoon voor mij in mijn leven. Jarenlang die af-aan relatie, dan weer wel dan weer niet, dan weer geen contact, dan weer samen naar kroeg en het strand als vrienden, ik kon je pas helemaal loslaten toen ik mijn kind kreeg. Je was inderdaad een unicum, iemand die die bijzondere kwaliteit had van volledig zijn eigen persoon zijn, wars van alle trends en ideologieen, je was en bleef altijd gewoon jezelf, en daar had ik altijd bewondering voor, je kracht, je koppigheid, je eigenzinnigheid, je originaliteit. Wat een gemis dat jij niet meer op de wereld bent. Dankjewel Alex voor de vriendschap en alle mooie herinneringen, alles dat je mij hebt gegeven. Heel veel sterkte aan alle nabestaanden, rust zacht AlexXXx 

Alex, een vriendelijke en zeer bevlogen strijder. Sterkte voor vrienden en familie. 

Ik zie je nog zo zitten op de ravage redactie op de van ostadestraat. Ik kwam er graag. Wat naar dat je niet meer onder ons bent. Te vroeg heengegaan. vrienden en familie veel sterkte. 

Lieve Alex,jou ben ik uit het oog verloren maar niet uit het hart. Ik heb altijd respect gehad voor jouw eigenzinnigheid. Vele mooie herinneringen aan het samen de Ravage maken in de jaren negentig. Nu is de deur naar het leven voor jou voorgoed dichtgemetseld. Lang geleden, maar dit nieuws komt hard aan. Familie en vrienden, heel veel sterkte toegewenst. 

Alex. je was het briljante thuisfront als Ed en ik weer ergens waren gaan tophoppen en je iets mocht maken van onze haastige mailtjes en telefoontjes. Ed is al een tijd niet meer onder ons en na het verdwijnen van Ravage op papier zag ik je steeds minder. Ten we met ADEV op het Java eiland endigden dacht ik je een keer te zien in de verte, op 'jouw' Ravage Royaal lokatie. Ik zag in ieder geval een rijzige man weg fietsen. Als je ergens bent nu moet je dat wel doen. Doorfietsen. 

Altijd bewondering gehad hoe Alex c.s. de ravage draaiende hielden, en hoe Alex zijn koers hield. Er is veel uit voortgekomen. Jammer dat met het verdwijnen van een wereld het elkaar tegenkomen bijna tot nul werd. 

Verdomd triest nieuws dat Alex niet meer onder ons is. De Bluf!, De NN & Ravage was jarenlang inspirerend leesvoer voor deze activistische punk. Ik ontmoeten hem persoonlijk bij één onze concerten en dat leiden tot een mooi interview/ artikel over SEEIN RED in de Ravage. Alex je zult gemist worden. De strijd gaat door! Familie gecondoleerd en heel veel sterkte toegewenst. Hou de herinnering levend. 

Wat droevig dat Alex niet meer onder ons. We kwamen elkaar zo vaak tegen bij acties hij met de pen en wij met de camera. We gaan hem missen, maar koesteren de mooie herinneringen! 

Jeetje,slecht nieuws.je was iemand die me heel vaak de andere kant zaken deed beseffen. En me aan het denken zette. Soms provocatief , uitdagend maar altijd recht voor z’n raap. Een strijder voor een betere wereld is heengegaan. Rust zacht. 

Lieve familie,

Geschrokken van dit bericht.
In het verleden veel en met veel plezier met Alex samengewerkt, het was een unicum.

Veel sterkte 

Familie en vrienden gecondoleerd met dit verlies!

Ik ken Alex als iemand die bergen verzette. Zo belangrijk wat hij deed.

Ooit stond ik voor de deur om de smeris tegen te houden. Had er nu ook willen staan.

Take care! 

Wat een droevig nieuws. Eenzaam gestorven, of in ieder geval alleen. Jarenlang hebben we samen Ravage gemaakt. Tot aan het Europese Hof processen gevoerd tegen een politie-inval op ons redactiekantoor. Een fijne collega was je: tegendraads, eigenwijs, recalcitrant, vasthoudend, en met een hart van goud. Een eigenzinnige en fijne vent. Rust zacht Alex! 

Alex I am shocked to hear of your passing. I have many memories of our escapades together, you taking me under your wing and getting me drunk in every squat bar in Amsterdam. (AA wants a word with you ) Peanut Sauce pasta at the De Zwarte Kat and that wicked strong coffee in a flask that helped put the day together after a night of drunken merriment.I remember us getting shot at with plastic bullets in the Basque Country, where we realised we could run better than we first thought. Then that dreadful 'communal bedroom' with amorous couples. I have many memories of our friendship and one of the last is your serious sense of practical solidarity which extended to our last meeting in Amsterdam for the Hillsborough Justice Campaign. When you spoke you sounded like inspector Clouseau so we got you a train 'inspectors' badge and I remember you wearing it whilst you where having serious discussions with your dutch mates. I will remember the laughs and the discussions and the travel and your warmth and friendship. I send my heartfelt condolences to your family. Lot of love to you Alex. xx