Maurice Kip
12 juli 1975 - 21 mei 2004
NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS
Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Anders...
Gisteren belde je vader op dat er een kleinzoon geboren is bij Francois. Zijn naam is Matthew.
Een gek gevoel dat je vanmorgen niet op school rond kon lopen met een foto en met de wildste verhalen over allerle gelijkenissen met jou.En hoe mooi het wel zou zijn...en wat je allemaal zou ondernemen met je nieuwe neef.
Fijn voor Francois en zijn vrouw dat alles goed gegaan is .
Maar tegelijk met de vreugde komt ook weer het gevoel van gemis, bij mij, bij je ouders en ik denk ook bij anderen.
Anders had je..., anders was je... anders...is niet meer. We hebben vele mooie herinneringen en zullen die ooit delen met Matthew.
Een bijna kerstkind met misschien wel een boodschap.
Maar het is toch anders...
Mis je
Gisteren belde je vader op dat er een kleinzoon geboren is bij Francois. Zijn naam is Matthew.
Een gek gevoel dat je vanmorgen niet op school rond kon lopen met een foto en met de wildste verhalen over allerle gelijkenissen met jou.En hoe mooi het wel zou zijn...en wat je allemaal zou ondernemen met je nieuwe neef.
Fijn voor Francois en zijn vrouw dat alles goed gegaan is .
Maar tegelijk met de vreugde komt ook weer het gevoel van gemis, bij mij, bij je ouders en ik denk ook bij anderen.
Anders had je..., anders was je... anders...is niet meer. We hebben vele mooie herinneringen en zullen die ooit delen met Matthew.
Een bijna kerstkind met misschien wel een boodschap.
Maar het is toch anders...
Mis je
Op 20 december 2006
om 9:55 getekend door:
A.n.j.o.
Dit is niet ok
om 9:55 getekend door:
A.n.j.o.
Lieve Maurice,
Het zijn weer donkere dagen voor Kerstmis. Zowel letterlijk als figuurlijk voor je moeder en mij.
Natuurlijk zijn er ook lichtpuntjes in de duisternis. Mensen die ons niet vergeten zijn in deze moeilijke tijd. Vrienden van je die ons bezocht hebben en ons een "kerstpakket" hebben gebracht. Vrienden die bloemen op je graf gebracht hebben, kinderen van jouw school uit Lochem die kaartjes sturen naar ons huis, kinderen die mailtjes sturen, een aantal collega's dat nog altijd reageert en natuurlijk het feit dat Manasicha in verwachting is en dat binnenkort de baby zal komen en dat Francois dan vader zal worden.
Wat is het toch jammer dat jij dat jij dit niet meer hebt mee mogen maken.
Ik weet dat ik naar deze lichtpunten moet kijken, maar ik weet ook dat in mijn hart de duisternis altijd zal blijven, omdat een kind niet voor zijn ouders dient te overlijden. Niemand zal mij ooit weer echt vrolijk kunnen maken.
Die tijd ligt achter mij. Iedereen heeft goedbedoelde adviezen. Dat begrijp ik ook wel en zal ze natuurlijk proberen te volgen, maar toch...
Jij stond altijdpositief in het leven. Dat was een genot voor een vader om waar te nemen. Ik weet ook wel dat jij niet wilt dat ik op deze manier spreek, maar ik kan mijn gevoelens toch niet verloochenen Maurice.
Je weet hoe je moeder en ik zich in deze periode voelen.
We zullen proberen de draad van het dagelijks leven op te pakken zo goed als dat gaat.
We zullen Francois en Manasicha steunen waar we kunnen natuurlijk. Dat zou jij zeker ook gedaan hebben.
Op je graf lag een mooi bloemstukje van je vrienden met een kaart eraan met de tekst waarmee ik hier eindig:
Vriendschap is zo heel bijzonder.
Vriendschap daar verstaan we onder:'
samen praten, samen luisteren,
samen lachen, samen fluisteren.
Elkaar steunen bij verdriet
Met een bos vergeet-mij-niet
Opgaan in elkaars geluk
Dat is vriendschap uit een stuk.
Als laatste eindig ik met jou een enorme KNUFFEL te geven van je moeder.
Je weet zelf hoeveel zij van je gehouden heeft en dat de liefde voor jou bij haar altijd zal blijven.
Het zijn weer donkere dagen voor Kerstmis. Zowel letterlijk als figuurlijk voor je moeder en mij.
Natuurlijk zijn er ook lichtpuntjes in de duisternis. Mensen die ons niet vergeten zijn in deze moeilijke tijd. Vrienden van je die ons bezocht hebben en ons een "kerstpakket" hebben gebracht. Vrienden die bloemen op je graf gebracht hebben, kinderen van jouw school uit Lochem die kaartjes sturen naar ons huis, kinderen die mailtjes sturen, een aantal collega's dat nog altijd reageert en natuurlijk het feit dat Manasicha in verwachting is en dat binnenkort de baby zal komen en dat Francois dan vader zal worden.
Wat is het toch jammer dat jij dat jij dit niet meer hebt mee mogen maken.
Ik weet dat ik naar deze lichtpunten moet kijken, maar ik weet ook dat in mijn hart de duisternis altijd zal blijven, omdat een kind niet voor zijn ouders dient te overlijden. Niemand zal mij ooit weer echt vrolijk kunnen maken.
Die tijd ligt achter mij. Iedereen heeft goedbedoelde adviezen. Dat begrijp ik ook wel en zal ze natuurlijk proberen te volgen, maar toch...
Jij stond altijdpositief in het leven. Dat was een genot voor een vader om waar te nemen. Ik weet ook wel dat jij niet wilt dat ik op deze manier spreek, maar ik kan mijn gevoelens toch niet verloochenen Maurice.
Je weet hoe je moeder en ik zich in deze periode voelen.
We zullen proberen de draad van het dagelijks leven op te pakken zo goed als dat gaat.
We zullen Francois en Manasicha steunen waar we kunnen natuurlijk. Dat zou jij zeker ook gedaan hebben.
Op je graf lag een mooi bloemstukje van je vrienden met een kaart eraan met de tekst waarmee ik hier eindig:
Vriendschap is zo heel bijzonder.
Vriendschap daar verstaan we onder:'
samen praten, samen luisteren,
samen lachen, samen fluisteren.
Elkaar steunen bij verdriet
Met een bos vergeet-mij-niet
Opgaan in elkaars geluk
Dat is vriendschap uit een stuk.
Als laatste eindig ik met jou een enorme KNUFFEL te geven van je moeder.
Je weet zelf hoeveel zij van je gehouden heeft en dat de liefde voor jou bij haar altijd zal blijven.
Op 17 december 2006
om 10:30 getekend door:
H.a.r.m. .K.i.p.,. .j.e. .v.a.d.e.r...
Dit is niet ok
om 10:30 getekend door:
H.a.r.m. .K.i.p.,. .j.e. .v.a.d.e.r...
Een tijdje geleden dat ik geschreven heb. Er is ondertussen veel gebeurd en ik had even tijd nodig om dit te verwerken.
Juist in deze tijd mis ik je heel erg.Ik mis je steun, je lach en je optimisme.
Deze week heb ik moeite om mijn filosofie "leef je dag alsof het je laatste is" vol te houden. Geveld door
emotie en griep, mis ik je brede schouders om tegen aan te kruipen en even te schuilen. Gewoon net als toen...
kus Anjo
Juist in deze tijd mis ik je heel erg.Ik mis je steun, je lach en je optimisme.
Deze week heb ik moeite om mijn filosofie "leef je dag alsof het je laatste is" vol te houden. Geveld door
emotie en griep, mis ik je brede schouders om tegen aan te kruipen en even te schuilen. Gewoon net als toen...
kus Anjo
Op 30 november 2006
om 12:04 getekend door:
a.n.j.o.
Dit is niet ok
om 12:04 getekend door:
a.n.j.o.
Lieve Maurice,
Dinsdag weer veel aan je gedacht de 21e, kon van de week niet terug schrijven heb deze hele week in bed gelegen ik had keelontsteking niet zo fijn maar het is nu gelukkig al een stuk beter. Zou zo graag willen weten hoe het nu met je gaat, het zal vast wel goed gaan. En wat je allemaal doet. Lieve Maurice ik mis je nog steeds en zal altijd aan je blijven denken.
Liefs Melanie
Dinsdag weer veel aan je gedacht de 21e, kon van de week niet terug schrijven heb deze hele week in bed gelegen ik had keelontsteking niet zo fijn maar het is nu gelukkig al een stuk beter. Zou zo graag willen weten hoe het nu met je gaat, het zal vast wel goed gaan. En wat je allemaal doet. Lieve Maurice ik mis je nog steeds en zal altijd aan je blijven denken.
Liefs Melanie
Op 26 november 2006
om 18:59 getekend door:
m.e.l.a.n.i.e.
Dit is niet ok
om 18:59 getekend door:
m.e.l.a.n.i.e.
Kon ik maar even weer met je praten...
Op 25 november 2006
om 2:53 getekend door:
Q.
Dit is niet ok
om 2:53 getekend door:
Q.
Maurice
Door de verhalen op deze site, vooral die van je vader ben ik er wel achter gekomen dat je een bijzonder mens bent.
Ik heb je niet persoonlijk gekend maar ben er wel achter gekomen dat je een goed karakter hebt met veel humor.
Ik zal binnenkort je vader en moeder eens gaan bezoeken want ik weet precies wat zij door moet staan en dat het gemis naar jou steeds heftiger word
Door de verhalen op deze site, vooral die van je vader ben ik er wel achter gekomen dat je een bijzonder mens bent.
Ik heb je niet persoonlijk gekend maar ben er wel achter gekomen dat je een goed karakter hebt met veel humor.
Ik zal binnenkort je vader en moeder eens gaan bezoeken want ik weet precies wat zij door moet staan en dat het gemis naar jou steeds heftiger word
Op 22 november 2006
om 23:09 getekend door:
J.o.u.k.
Dit is niet ok
om 23:09 getekend door:
J.o.u.k.
Ook vandaag, niet uit m'n gedachten!
Op 21 november 2006
om 21:23 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 21:23 getekend door:
w.i.l.m.a.
Lieve Maurice,
Het is al een beetje traditie geworden dat ik elke 21ste van de maand iets op deze site schrijf.
Zal het vandaag zeker doen, omdat het toch een beetje een bijzondere datum is. Het is namelijk precies twee jaar en zes maanden geleden. Makkerlijker gezegd: 2 1/2 jaar. Mooi getal om te onthouden.
Het is en blijft voor mij als de dag van gisteren.
"Ze" zeggen zo vaak dat de pijn zal slijten, maar ik merk er niets van. Komt natuurlijk ook , omdat er geen tijdsduur bij wordt genoemd.
Elke dag voel ik de pijn in mijn hart door jouw gemis. Gevoelens die ik niet onder woorden kan brengen, bekruipen mij.Iedere dag weer.
Vraag me nog altijd af: "Waarom jij? " Die vraag zal ik me levenslang blijven stellen. Weet ook wel dat ik daar nooit een antwoord op zal krijgen en juist daardoor zal ik deze vraag steeds blijven stellen.
Je weet net als zoveel andere mensen, dat ik een expert ben in het stellen van vragen. Misschien wel eens tot vervelends toe.
Maar deze "waaromvraag" zal ik mijzelf levenslang stellen. Het zal me innerlijk altijd "bezig houden".
Je moeder en ik missen je op een niet te beschrijven manier.
Ik weet ook wel dat jij de laatste zou zijn die zou willen dat wij verdriet hebben, maar je bent echt onmisbaar voor ons.
Waarom, waarom, waarom,...???
Het is al een beetje traditie geworden dat ik elke 21ste van de maand iets op deze site schrijf.
Zal het vandaag zeker doen, omdat het toch een beetje een bijzondere datum is. Het is namelijk precies twee jaar en zes maanden geleden. Makkerlijker gezegd: 2 1/2 jaar. Mooi getal om te onthouden.
Het is en blijft voor mij als de dag van gisteren.
"Ze" zeggen zo vaak dat de pijn zal slijten, maar ik merk er niets van. Komt natuurlijk ook , omdat er geen tijdsduur bij wordt genoemd.
Elke dag voel ik de pijn in mijn hart door jouw gemis. Gevoelens die ik niet onder woorden kan brengen, bekruipen mij.Iedere dag weer.
Vraag me nog altijd af: "Waarom jij? " Die vraag zal ik me levenslang blijven stellen. Weet ook wel dat ik daar nooit een antwoord op zal krijgen en juist daardoor zal ik deze vraag steeds blijven stellen.
Je weet net als zoveel andere mensen, dat ik een expert ben in het stellen van vragen. Misschien wel eens tot vervelends toe.
Maar deze "waaromvraag" zal ik mijzelf levenslang stellen. Het zal me innerlijk altijd "bezig houden".
Je moeder en ik missen je op een niet te beschrijven manier.
Ik weet ook wel dat jij de laatste zou zijn die zou willen dat wij verdriet hebben, maar je bent echt onmisbaar voor ons.
Waarom, waarom, waarom,...???
Op 21 november 2006
om 14:22 getekend door:
H.a.r.m. .K.i.p.,. .j.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 14:22 getekend door:
H.a.r.m. .K.i.p.,. .j.e. .v.a.d.e.r.
MON AMOUR,
JE T'AIME,
CHAQUE MINUTE DE LA NUIT ET DU JOUR,
CHAQUE HEURE DE LA NUIT ET DU JOUR,
C'EST POUR TOUJOURS,
JE T'AIME
MON AMOUR.
JE T'AIME,
CHAQUE MINUTE DE LA NUIT ET DU JOUR,
CHAQUE HEURE DE LA NUIT ET DU JOUR,
C'EST POUR TOUJOURS,
JE T'AIME
MON AMOUR.
Op 15 november 2006
om 23:09 getekend door:
U.n.e. .A.m.i.e.
Dit is niet ok
om 23:09 getekend door:
U.n.e. .A.m.i.e.
Lieve maurice,
Vandaag is Manasicha jarig. Zij is de hele dag bij ons geweest en hebben haar verjaardag op gepaste wijze gevierd. Gewoon met zijn vieren in dit geval. Je vriendin Marjan heeft aan haar verjaardag gedacht en bracht een mooi cadeau voor haar op het moment dat wij bij jou waren.Het is echt super zoals Marjan nog altijd aan ons denkt. Ook Rik was vorige zondag nog bij ons op bezoek. Wat had je toch een stel fijne vrienden Maurice.
Manasicha groeit nu goed. Wat is het toch jammer dat jij dit niet meer mee kunt maken. Wat zou je een "super-oom" geweest zijn en zeer zeker een suikeroom. Daar ben ik zeker van.
Heb veel aan je gedacht vandaag. Had ontzettende hoofdpijn vanmorgen toen ik opstond. Denk dan vaak aan vroeger toen ik dat ook had. Hoop toch niet dat de geschiedenis zich herhaalt.
Denk nog zo vaak aan de periode dat ik in het ziekenhuis in Zwolle lag met een hernia.
Wat kwam je toen voor me op om mijn belangen te behartigen. Hoef daarover niet in detail te treden, maar denk er zo vaak aan als mij lichamelijk iets mankeert. Je begrijpt vast wat ik bedoel. Ons leven is en blijft zo onwezenlijk zonder jou lieve jongen.
Ik wou dat ik deze gevoelens eens duidelijk kon maken aan andere mensen, maar dat gaat niet. Het is iets binnen in me dat voortdurend knaagt.
Nou lieve jongen, het is weer bedtijd.
Zal proberen te slapen. Weet dat je altijd bij me bent.
Vandaag is Manasicha jarig. Zij is de hele dag bij ons geweest en hebben haar verjaardag op gepaste wijze gevierd. Gewoon met zijn vieren in dit geval. Je vriendin Marjan heeft aan haar verjaardag gedacht en bracht een mooi cadeau voor haar op het moment dat wij bij jou waren.Het is echt super zoals Marjan nog altijd aan ons denkt. Ook Rik was vorige zondag nog bij ons op bezoek. Wat had je toch een stel fijne vrienden Maurice.
Manasicha groeit nu goed. Wat is het toch jammer dat jij dit niet meer mee kunt maken. Wat zou je een "super-oom" geweest zijn en zeer zeker een suikeroom. Daar ben ik zeker van.
Heb veel aan je gedacht vandaag. Had ontzettende hoofdpijn vanmorgen toen ik opstond. Denk dan vaak aan vroeger toen ik dat ook had. Hoop toch niet dat de geschiedenis zich herhaalt.
Denk nog zo vaak aan de periode dat ik in het ziekenhuis in Zwolle lag met een hernia.
Wat kwam je toen voor me op om mijn belangen te behartigen. Hoef daarover niet in detail te treden, maar denk er zo vaak aan als mij lichamelijk iets mankeert. Je begrijpt vast wat ik bedoel. Ons leven is en blijft zo onwezenlijk zonder jou lieve jongen.
Ik wou dat ik deze gevoelens eens duidelijk kon maken aan andere mensen, maar dat gaat niet. Het is iets binnen in me dat voortdurend knaagt.
Nou lieve jongen, het is weer bedtijd.
Zal proberen te slapen. Weet dat je altijd bij me bent.
Op 13 november 2006
om 23:47 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 23:47 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
nog steeds...
zijn er momenten waarop we aan je denken
aan je ouders
je broer en z'n vrouw
aan iedereen die je mist.
Vandaag was weer een moment waarop me duidelijk werd hoe een indruk jij gemaakt hetbt op velen.
In een 2e klas zagen leerlingen van me op m'n multomap een piepklein fotootje van jou en meteen kwamen de verhalen over hun oudere broers en zussen... die nog vaak aan je denken, nog verdrietig zijn soms, over je vertellen.
Je foto is in vele slaap-/studeerkamers terug te vinden.
Veel van de huidige nieuwe leerlingen zullen ook weten wie meneer Kip is.
Prachtig toch?
Kus
zijn er momenten waarop we aan je denken
aan je ouders
je broer en z'n vrouw
aan iedereen die je mist.
Vandaag was weer een moment waarop me duidelijk werd hoe een indruk jij gemaakt hetbt op velen.
In een 2e klas zagen leerlingen van me op m'n multomap een piepklein fotootje van jou en meteen kwamen de verhalen over hun oudere broers en zussen... die nog vaak aan je denken, nog verdrietig zijn soms, over je vertellen.
Je foto is in vele slaap-/studeerkamers terug te vinden.
Veel van de huidige nieuwe leerlingen zullen ook weten wie meneer Kip is.
Prachtig toch?
Kus
Op 8 november 2006
om 20:35 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 20:35 getekend door:
w.i.l.m.a.
Lieve Maurice,
Je kunt het misschien niet geloven maar ik heb als herinnering aan jou een tattoo laten zetten op mijn onderrug.
Je kon er helaas niet bij zijn met het zetten zoals we hadden gezegt, maar deze keer is mijn lieve vriend mee gegaan.
Ik weet wel zeker dat je weet welke het is, dat is die ene die ik je een keer op een site heb laten zien.
Dus nu ben je in mijn hart en op mijn onderrug.
Het heeft wel pijn gedaan maar die pijn was niet zo erg toen ik hoorde van jou...
Ik mis je nog elke dag en soms heb ik de neiging om naar je werk te fietsen en je opzoeken en te kletsen wat we altijd hebben gedaan.
Binnenkort ga ik samen met mijn opa en oma naar je toe en ik hoop dat je dan laat merken dat je er ook bent.
Lieve Maurice,
mis je!!!
xxx Linda uit Lochem
Je kunt het misschien niet geloven maar ik heb als herinnering aan jou een tattoo laten zetten op mijn onderrug.
Je kon er helaas niet bij zijn met het zetten zoals we hadden gezegt, maar deze keer is mijn lieve vriend mee gegaan.
Ik weet wel zeker dat je weet welke het is, dat is die ene die ik je een keer op een site heb laten zien.
Dus nu ben je in mijn hart en op mijn onderrug.
Het heeft wel pijn gedaan maar die pijn was niet zo erg toen ik hoorde van jou...
Ik mis je nog elke dag en soms heb ik de neiging om naar je werk te fietsen en je opzoeken en te kletsen wat we altijd hebben gedaan.
Binnenkort ga ik samen met mijn opa en oma naar je toe en ik hoop dat je dan laat merken dat je er ook bent.
Lieve Maurice,
mis je!!!
xxx Linda uit Lochem
Op 2 november 2006
om 10:00 getekend door:
k.l.e.i.n.e. .b.l.o.n.d.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t.a.l.a.r.m.
Dit is niet ok
om 10:00 getekend door:
k.l.e.i.n.e. .b.l.o.n.d.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t.a.l.a.r.m.
Lieve Maurice,
Iemand zei tegen mij:"Ben je er al wat aan gewend?"
Ik dacht: "..."
Ik zei: "Het wendt maar het went nooit!"
Iemand vroeg mij:"Wat bedoel je daarmee?"
Ik zei: "Het verschil zit hem tussen spreektaal en schrijftaal.
Iemand zei: "Daar begrijp ik niets van".
Maar jij Maurice zult zeggen : "Daddy, I know what you mean".
Iemand zei tegen mij:"Ben je er al wat aan gewend?"
Ik dacht: "..."
Ik zei: "Het wendt maar het went nooit!"
Iemand vroeg mij:"Wat bedoel je daarmee?"
Ik zei: "Het verschil zit hem tussen spreektaal en schrijftaal.
Iemand zei: "Daar begrijp ik niets van".
Maar jij Maurice zult zeggen : "Daddy, I know what you mean".
Op 29 oktober 2006
om 0:48 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 0:48 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Lieve Maurice,
Toen we vanavond bij je op de begraafplaats in Meppel kwamen, zagen we direkt een mooie gele roos met daaraan een kaartje. Het was van een van je leerlingen van je school uit Lochem, zo bleek. Je "vriendin" , Linda Klein Geltink en haar famillie, hadden de moeite genomen om vanuit Barchem jou te vereren met een bezoek. Lief toch Maurice. Op het kaartje stond o.a.: "Ik denk nog vaak aan je terug".
Je zult begrijpen dat je moeder en ik zeer ontroerd waren door dit gebaar en deze woorden. Gelukkig kennen we Linda ook persoonlijk, omdat ze ons een keer vereerd heeft met een bezoek samen met haar moeder. Dus kunnen we ons er iets bij voorstellen.
Ze heeft me ook eens in een gesprek dat we hadden, verteld dat ze in de verpleging wilde en dat ze daarvoor nu een opleiding volgt.
Ik denk dat het een goede "zuster" wordt Maurice.
Eentje die meeleeft met haar patienten. Ik weet zeker dat je heel trots op haar bent.
Deze blijk van medeleven deed ons erg goed. We weten wel dat ze voor jou kwamen, maar het geeft ons zeker geestelijke steun.
Zal er zeker voor zorgen dat ik haar zal bedanken voor de verre reis die ze ondernam voor jou en voor de mooie bloem en kaart. Heb daartoe al stappen ondernomen. Weet zeker dat je dat zelf ook had gedaan.
De herfst begint Maurice. De bladeren beginnen te vallen. Het is, het wordt en het blijft een donkere tijd.
You know what I mean and what we feel.
No one else can understand.
Toen we vanavond bij je op de begraafplaats in Meppel kwamen, zagen we direkt een mooie gele roos met daaraan een kaartje. Het was van een van je leerlingen van je school uit Lochem, zo bleek. Je "vriendin" , Linda Klein Geltink en haar famillie, hadden de moeite genomen om vanuit Barchem jou te vereren met een bezoek. Lief toch Maurice. Op het kaartje stond o.a.: "Ik denk nog vaak aan je terug".
Je zult begrijpen dat je moeder en ik zeer ontroerd waren door dit gebaar en deze woorden. Gelukkig kennen we Linda ook persoonlijk, omdat ze ons een keer vereerd heeft met een bezoek samen met haar moeder. Dus kunnen we ons er iets bij voorstellen.
Ze heeft me ook eens in een gesprek dat we hadden, verteld dat ze in de verpleging wilde en dat ze daarvoor nu een opleiding volgt.
Ik denk dat het een goede "zuster" wordt Maurice.
Eentje die meeleeft met haar patienten. Ik weet zeker dat je heel trots op haar bent.
Deze blijk van medeleven deed ons erg goed. We weten wel dat ze voor jou kwamen, maar het geeft ons zeker geestelijke steun.
Zal er zeker voor zorgen dat ik haar zal bedanken voor de verre reis die ze ondernam voor jou en voor de mooie bloem en kaart. Heb daartoe al stappen ondernomen. Weet zeker dat je dat zelf ook had gedaan.
De herfst begint Maurice. De bladeren beginnen te vallen. Het is, het wordt en het blijft een donkere tijd.
You know what I mean and what we feel.
No one else can understand.
Op 25 oktober 2006
om 23:19 getekend door:
H.a.r.m. .K.i.p. .,. .j.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 23:19 getekend door:
H.a.r.m. .K.i.p. .,. .j.e. .v.a.d.e.r.
Lieve Maurice,
Gister alweer 2 jaar en 5 maanden geleden wat gaat de tijd toch snel.
kzit nu alweer in de 4e het examen jaar best wel spannend! Twee weken na de herfstvakantie voor het eerst weer een toetsweek dit jaar, echt heel spannend!
Lieve Maurice mis je nog steeds ontzettend.
Liefs Melanie
Gister alweer 2 jaar en 5 maanden geleden wat gaat de tijd toch snel.
kzit nu alweer in de 4e het examen jaar best wel spannend! Twee weken na de herfstvakantie voor het eerst weer een toetsweek dit jaar, echt heel spannend!
Lieve Maurice mis je nog steeds ontzettend.
Liefs Melanie
Op 22 oktober 2006
om 15:16 getekend door:
m.e.l.a.n.i.e.
Dit is niet ok
om 15:16 getekend door:
m.e.l.a.n.i.e.
Lieve Maurice,
Vandaag is het weer de 21ste. Voor ons blijft dit een magisch getal.
Twee jaar en vijf maanden nu. Het lijkt voor ons als de dag van gisteren.
Je schooltje in Lochem heeft deze week ook herfstvakantie zag ik.
Trof deze week bij ons op school ook iemand die bij ons stage loopt en die jou ook ook persoonlijk heeft gekend. Toch wel vreemde ervaring. Had dat nooit verwacht. Hij vertelde mij hoe hij je kende(was via Arjan B). En ook wist hij me te vertellen hoe druk je het altijd had gehad met het binnenhalen van de Harry Potter-films die je dan voor school gebruikte.
Raar toch van iemand die bij mij stage loopt , verhalen over jou te horen vertellen. Het gaf me een warm gevoel van binnen
Kan het gewoon niet beschrijven. Had het liefst de hele dag naar hem willen luisteren en te horen wat hij over jou vertelde. Het geeft zo'n fijn gevoel dat er nog altijd mensen zijn die over jou praten.
Ook al ben je dan uit ons midden, je bent en blijft altijd bij ons.
Vandaag is het weer de 21ste. Voor ons blijft dit een magisch getal.
Twee jaar en vijf maanden nu. Het lijkt voor ons als de dag van gisteren.
Je schooltje in Lochem heeft deze week ook herfstvakantie zag ik.
Trof deze week bij ons op school ook iemand die bij ons stage loopt en die jou ook ook persoonlijk heeft gekend. Toch wel vreemde ervaring. Had dat nooit verwacht. Hij vertelde mij hoe hij je kende(was via Arjan B). En ook wist hij me te vertellen hoe druk je het altijd had gehad met het binnenhalen van de Harry Potter-films die je dan voor school gebruikte.
Raar toch van iemand die bij mij stage loopt , verhalen over jou te horen vertellen. Het gaf me een warm gevoel van binnen
Kan het gewoon niet beschrijven. Had het liefst de hele dag naar hem willen luisteren en te horen wat hij over jou vertelde. Het geeft zo'n fijn gevoel dat er nog altijd mensen zijn die over jou praten.
Ook al ben je dan uit ons midden, je bent en blijft altijd bij ons.
Op 21 oktober 2006
om 11:25 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 11:25 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Lieve jongen,
Vandaag voor je moeder en mij een speciale dag. Je weet het.
Maar de glans is eraf lieverd. Vanmiddag hebben we samen bij jou kunnen "genieten" in het zonnetje. Het leek qua weer op 17 oktober 1969. Ook een stralende dag.
Maar echt stralend als toen zal het nooit meer zijn.
Onze laatste herinnering wat dit betreft, gaat terug naar die mooie reis die je ons hebt gegeven naar Londen.
35 was 34 weet je nog? Gelukkig hebben wij er samen van genoten.
London the place you loved and we enjoyed.
Thanks for all sweetheart.
Thanks for the "ROSE" you gave to us. Your brother and his wife brought it.
You understand what I mean.
We love you for ever.
Vandaag voor je moeder en mij een speciale dag. Je weet het.
Maar de glans is eraf lieverd. Vanmiddag hebben we samen bij jou kunnen "genieten" in het zonnetje. Het leek qua weer op 17 oktober 1969. Ook een stralende dag.
Maar echt stralend als toen zal het nooit meer zijn.
Onze laatste herinnering wat dit betreft, gaat terug naar die mooie reis die je ons hebt gegeven naar Londen.
35 was 34 weet je nog? Gelukkig hebben wij er samen van genoten.
London the place you loved and we enjoyed.
Thanks for all sweetheart.
Thanks for the "ROSE" you gave to us. Your brother and his wife brought it.
You understand what I mean.
We love you for ever.
Op 17 oktober 2006
om 23:29 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 23:29 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Lieve Maurice
Was "hier" 2 dagen niet geweest... Lees het nieuws van de kleine. Geweldig voor Francois en Manasicha. En inderdaad ik weet zeker dat je een echte SUPER-OOM zou zijn!
Vandaag is het vrijdag de 13e.. doet me eigenlijk niet zoveel. Er was zoveel hectiek weer deze week voor me, dat ik nu alleen maar blij ben dat het vrijdag is en het weekend is. Zondag ga ik met leerlingen van klas 5 naar Berlijn en Polen. Veel zin in. Ook weer heel spannend, maar ontzettend leuke groep. 5e klassers... zijn er vast wel weer wat bij die jou nog heel goed voor de geest kunnen halen. Ik blader nog eens door de condoleances en lees dat we toch ECHT iemand heel erg missen allemaal...
Dag "oompje"...
Liefs Wilma
Was "hier" 2 dagen niet geweest... Lees het nieuws van de kleine. Geweldig voor Francois en Manasicha. En inderdaad ik weet zeker dat je een echte SUPER-OOM zou zijn!
Vandaag is het vrijdag de 13e.. doet me eigenlijk niet zoveel. Er was zoveel hectiek weer deze week voor me, dat ik nu alleen maar blij ben dat het vrijdag is en het weekend is. Zondag ga ik met leerlingen van klas 5 naar Berlijn en Polen. Veel zin in. Ook weer heel spannend, maar ontzettend leuke groep. 5e klassers... zijn er vast wel weer wat bij die jou nog heel goed voor de geest kunnen halen. Ik blader nog eens door de condoleances en lees dat we toch ECHT iemand heel erg missen allemaal...
Dag "oompje"...
Liefs Wilma
Op 13 oktober 2006
om 22:30 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 22:30 getekend door:
w.i.l.m.a.
Lieve jongen,
Vandaag weer vrij van mijn werk. Zit dan vaak achter mijn pc. Heb gisteren net gehoord van youtube.com.
Bijna de hele dag naar verschillende versies van Angels en Feel van Robbie Williams gekeken en geluisterd via deze site..
Begin steeds beter te begrijpen waarom je zo graag naar deze muziek luisterde.
Altijd wanneer ik een van deze twee liedjes ergens hoor, zakt de bodem haast onder mijn voeten vandaan.
Het was vandaag fijn om al deze versies te hebben bekeken en te hebben gehoord.
Ik neem aan dat jij al lang op de hoogte was van deze site, omdat ik heel veel optredens heb kunnen zien en beluisteren die ook al lang op jouw pc stonden.Of je had ze misschien ergens anders weggehaald?
Jij bent altijd in mijn gedachten. Mocht het even rustig in mijn hoofd zijn, dan zorgt Robbie Williams er wel voor dat je gauw weer bij me terug bent.
Jammer dat je het niet meer mee kunt maken dat je oom wordt.
Wat zou je trots op je broer en je schoonzusje zijn geweest.
En wat zou je gek met die kleine zijn geweest.
Kon...
Vandaag weer vrij van mijn werk. Zit dan vaak achter mijn pc. Heb gisteren net gehoord van youtube.com.
Bijna de hele dag naar verschillende versies van Angels en Feel van Robbie Williams gekeken en geluisterd via deze site..
Begin steeds beter te begrijpen waarom je zo graag naar deze muziek luisterde.
Altijd wanneer ik een van deze twee liedjes ergens hoor, zakt de bodem haast onder mijn voeten vandaan.
Het was vandaag fijn om al deze versies te hebben bekeken en te hebben gehoord.
Ik neem aan dat jij al lang op de hoogte was van deze site, omdat ik heel veel optredens heb kunnen zien en beluisteren die ook al lang op jouw pc stonden.Of je had ze misschien ergens anders weggehaald?
Jij bent altijd in mijn gedachten. Mocht het even rustig in mijn hoofd zijn, dan zorgt Robbie Williams er wel voor dat je gauw weer bij me terug bent.
Jammer dat je het niet meer mee kunt maken dat je oom wordt.
Wat zou je trots op je broer en je schoonzusje zijn geweest.
En wat zou je gek met die kleine zijn geweest.
Kon...
Op 12 oktober 2006
om 15:28 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 15:28 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Lieve Maurice,
Fijn dat er steeds nog mensen aangeven dat ze je heel erg missen, misschien niet direct door een e-mail te sturen of
openlijk te reageren op zaken. Dezeweek heb ik nog met een 3e klas VMBO Tl klas over je gehad. De mooiste verhalen vertelde men en de meeste leerlingen hadden je nog nooit gezien. Van horen zeggen wist men dat je een toffe leraar was met een groot hart voor zijn leerlingen. Ook dat je altijd een luisterend oor had voor leerlingen met problemen. Ik was beretrots dat ze de
verhalen kenden en dat ze die zo enthousiast vertelden. Fijn, zo ben je nog steeds binnen in het Staring College en blijf je bekend. En zo moet het ook blijven!
Ben deze week begonnen met keyboard-les, na mijn piano probeer ik dit op te pakken 3X raden wat mijn eerste liedje is dat ik moet studeren?
Feel van Robby Williams!
Toeval bestaat niet hoor!
Ik oefen extra veel ;-)
Ik las de mail van je vader , wilde dat ik iets voor hen kon doen. Maar het gemis en de pijn kan ik helaas voor hen niet verminderen. Dikke knuffel
Anjo
Fijn dat er steeds nog mensen aangeven dat ze je heel erg missen, misschien niet direct door een e-mail te sturen of
openlijk te reageren op zaken. Dezeweek heb ik nog met een 3e klas VMBO Tl klas over je gehad. De mooiste verhalen vertelde men en de meeste leerlingen hadden je nog nooit gezien. Van horen zeggen wist men dat je een toffe leraar was met een groot hart voor zijn leerlingen. Ook dat je altijd een luisterend oor had voor leerlingen met problemen. Ik was beretrots dat ze de
verhalen kenden en dat ze die zo enthousiast vertelden. Fijn, zo ben je nog steeds binnen in het Staring College en blijf je bekend. En zo moet het ook blijven!
Ben deze week begonnen met keyboard-les, na mijn piano probeer ik dit op te pakken 3X raden wat mijn eerste liedje is dat ik moet studeren?
Feel van Robby Williams!
Toeval bestaat niet hoor!
Ik oefen extra veel ;-)
Ik las de mail van je vader , wilde dat ik iets voor hen kon doen. Maar het gemis en de pijn kan ik helaas voor hen niet verminderen. Dikke knuffel
Anjo
Op 8 oktober 2006
om 22:25 getekend door:
a.n.j.o.
Dit is niet ok
om 22:25 getekend door:
a.n.j.o.
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS.