Prof. Dr. Harry A.J. Rump MEd

Harry,jarenlang was je onze buurman,vele vogelhuisjes gehaald,voor aan de muur er zijn ook vele vogels uitgevlogen.zoals jij nu ook naar verre oord ,bent gegaan alleen veel te vroeg maar Harry eens komt je weer voorbij .sterkte en doe ze allen de groeten daar in het verre oord 

Beste Madelène, familie en dierbaren van Harrie,
Ik stuur jullie mijn innig medeleven bij het plotselinge overlijden van Harrie.
Harrie was een bijzondere leraar voor mij, telkens weer inspirerend, als ook confronterend.
In zijn therapeutische rol zag ik een man met veel kennis, mededogen en geduld.
Ik voel me dankbaar voor alles wat ik geleerd heb van Harrie.
Ik wens jullie veel liefde en zachtheid. Marga 

voor Harry & Madeleine:

Dankzij de nacht wordt de morgen geschat.
Al aarzelt het licht, het zal zeker komen.
Straks staat de zon weer in ronde pracht.
Dan zullen de kinderen zijn als de koningen
die zich haasten naar de ster,
de grote, de ene.

Als zij vooruitkijken, wijken de sterren.
Wanneer zij terugkijken, wisselt de maan.
Maar alles spiegelt en wordt bewaard
in het water dat gaat
door de bedding van tijd.
Er is een kosmos als wij...

-Maria de Groot-

Lieve Madeleine:
Jullie staan SAMEN met Jung voor altijd in mijn handpalm gegrift ... 

Lieve Madeleine,
Toen ik jullie in de jaren 90 leerde kennen, heette het instituut nog de SUW en nam ik deel aan de 4 jarige opleiding Jungiaans Filosofisch Therapeut.

Daarna volgde de opleiding Jun. Analytisch Th. en daarna de Master opleiding.

Wat een Instituut hebben jullie in al die jaren opgebouwd, samen!

Het aanbod van docenten was altijd van geweldigen kwaliteit en natuurlijk de inbreng van de zich ontwikkelde methode van Harry was heel bijzonder.

Ik herinner me nog zijn 1e rode boekje.
Wie kon toen bedenken, dat dit zo divers zou uitgroeien.

Lieve Madeleine, ik wens je heel veel sterkte en ik hoop, dat wanneer je heel erg down bent, je toch terug kunt kijken op wat jullie samen hebben opgebouwd en hoe jullie de levens van heel veel mensen ten goede hebt veranderd.

in liefdevolle verbinding,
Yvon 

Harry
mijn leermeester en dierbare vriend is niet meer.
Dank voor je inspirerende lessen en je wijze woorden. Dank ook voor je humor.
Vaarwel.
iIk zal je altijd blijven herinneren.
Madeleine wens je heel veel sterkte en liefde toe in dit grote verdriet. 

Lieve Madeleine,zoon en kleinzoon. En andere dierbaren. Het was een grote schok te horen van het overlijden van Harry. Voor mij was Harry, zoals Jung ook over zichzelf zei, iemand die een hoed vol water uit de 'stroom' heeft geschept. Harry heeft een bijzonder gedachtengoed in de wereld gebracht. En op deze wijze weer een stuk van het mysterie 'de mens' ontsluierd.
Het heeft veel betekenis gebracht in mijn persoonlijke leven. Tevens heeft de analytische therapie een muur omver geworpen in ons gezin. Hiervoor grote dankbaarheid. 

Lieve Madeleine en andere dierbaren, Gecondoleerd met het grote verlies van Harry.

Na het horen van zijn overlijden, kwam het besef hoe dankbaar ik Harry ben voor zijn gedachtegoed. Helaas dit nooit tegen hem gezegd, maar dan nu bij deze. Het heeft mijn leven een diepgang gegeven waar ik intens dankbaar voor ben. Dankjewel Harry en aller goeds gewenst op het vervolg van je pad. Liefs Kitty 

Mijn bewondering en respect voor jouw universele kennis is de afgelopen 2 jaar enorm gegroeid. Jammer dat ik niet langer van jouw wijsheden uit eerste hand heb mogen leren. Echter, ik ben ervan overtuigd dat jij jouw passie en zielspad weer elders vorm geeft. Until we meet again Harry. 

Als een gedistingeerde heer kwam je op mij over. Je eerste (en helaas voor mij laatste college) voelde en zag ik de zachtheid en mededogen gepaard aan de scherpte. De au en wauw zaten er allebei in. Wat had ik graag nog van gedachten gewisseld! Hoe dieper ik in jouw gedachtengoed binnen treed, hoe meer verwondering en nieuwsgierigheid wordt gewekt. Aan ons het stokje over te nemen en verder te brengen. Zachtheid vooral voor jouw dierbaren die jou echt gekend hebben en je nu zo plotseling missen. Rauw en rouw. 

Harry leerde mij goed naar mezelf te kijken en toonde ook een enkele keer zijn eigen kwetsbaarheid. Ik kijk met waardering terug naar de opleiding tot analytisch therapeut en daar was jouw zachtmoedigheid ook een deel van, Madeleine. Veel kracht gewenst,
Lida Stefanski 

Madeleine, ik wens je alle goeds in je leven met Harry, nu hij niet meer fysiek aanwezig is op deze aarde.

Op 22 januari droom ik dat ik in een volle congres zaal zit waar Harry een lezing geeft voor "geheelde" mensen. Ik ben heel blij.

Drie dagen later hoor ik dat Harry is overleden.
De mensen in die volle congreszaal zijn vast allen die Harry in zijn leven is tegengekomen, die hij heeft opgeleid en voor wie hij persoonlijk zo belangrijk geweest is.

Dank voor alles Harry! 

Beste Harry, dank voor de vele jaren van onderwijs. Je was een echte vakman vol bezieling en hebt een krachtige impuls gegeven aan de ontwikkeling van dieptepsychologie in Nederland en in België. Het ga je goed op je verdere weg. Hartelijke groet, Sander 

Lieve Madeleine, wat ben ik dankbaar dat ik een groot aantal jaren Harry mocht kennen en van zijn wijsheid heb mogen genieten. Hij was mij zeer dierbaar. Er is een gevoel van leegte dat hij niet meer in het lichaam aanwezig is, maar in de geest blijven de onuitwisbare herinneringen. Mijn liefste gedachten zijn bij jou Madeleine in de verwerking van het gemis. 

Harry, ik dank je voor wat ik van je en aan je heb mogen leren. Je wist mij steeds opnieuw te verrassen, te irriteren, naar binnen te doen keren en te glunderen en zo veel meer.

Ik voel me als een steen die op het Instituut door jou en door anderen met jou geslepen is en gezien is haar waarde. Dat is me dierbaar. Ik geef dagelijks op vele manieren door wat ik van je en op het Instituut geleerd heb en zo leef jij voort.

Ik hoop, Madeleine, dat dit te weten het gemis van Harry op den duur te dragen maakt. Daarbij wens ik je alle sterkte en veel lieve mensen om je heen die met jou dragen. Gecondoleerd uit mijn hart, Sandra 

Dat is schrikken !
Ook ik waande Harry onsterfelijk, dat is natuurlijk ook zo , want wat hij heeft na gelaten in deze energie heeft voor een enorme transformatie gezorgd , bij mij en velen na mij ,
Lenneke heel veel kracht om zijn levenswerk voort te zetten in welke vorm dan ook ,
Thea martens (1992-1997) 

Lieve Madeleine heel veel sterkte. Het is 20 jaar geleden dat ik afstudeerde bij jullie toen nog SUW. Datr heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Jullie waren zo bijzonder voor mij. Harry heeft een grote indruk op mij achtergelaten en door hem ben ik met elke client de analyse in gegaan. Ik voel nog steeds dankbaarheid voor wie hij was en is. De bewustwording bewust makende. MOOIE MAN. punt. 

Harry Rump was een markante man met een aparte visie op de wereld en de mens. Ik heb hem leren kennen als de leraar omdat ik de leerling was. Het was een bijzondere tijd. Ik wens Madeleine, familie, vrienden en iedereen die geraakt is door het bericht van overlijden van Harry veel sterkte met het verlies. 

Gecondoleerd Madeleine met het heen gaan van Harry. Ondanks dat ik mijn opleiding eind 90 heb afgesloten, denk ik nog vaak aan jullie beide terug. De kennis die ik in Nijmegen heb opgedaan, draag ik mijn hele leven met me mee. Hartelijk bedankt en rust in vrede 

Dank je Harry voor je nalatenschap, en in leven, voor wie je was en waar je voor stond!!! Je was bepaald niet kleurloos, je was geen meeloper of ja-knikker. jij was een visionair die wist waar je voor stond. Net zoals Jung dat was en zoals Freud was.
jij was een vernieuwer, vormgever en overstijgend verbinder van de psychoanalyse naar nu! De hedendaagse vormgever van deze leer van de ziel.
Bedankt daarvoor in diep respect👏👏👏en in het volle besef dat energie nooit verloren gaat! Wilma Podbregar. 

Harry, ten afscheid

Harry was een bijzondere man, en een vriend. Dat we vrienden waren hebben we eigenlijk nooit zo uitgesproken: het was gewoon zo, daar stond je verder niet bij stil. Maar als er iets gebeuren moest, of als er problemen waren, dan waren we er voor elkaar.

Harry was paranormaal begaafd: hij zag dingen die ik niet zag, en hij kon direct en intuïtief verbanden leggen waar ik vaak lang over moest nadenken. Ik ken nog een paar paranormaal begaafde mensen, ook onder mijn vrienden. En wat me bij de meesten is opgevallen, is hun onmacht en teleurstelling om iets wat zo natuurlijk en vanzelfsprekend was op anderen over te dragen. Zo heb ik een vriendin die fysiotherapeute was en wonderen kon verrichten bij kinderen die autistisch waren of ernstige contracturen hadden. Hoe ze het ook voordeed en uitlegde, mensen die bij haar in opleiding waren kregen wel de techniek in hun vingers, maar dat beetje extra – nodig om wonderen te verrichten – bleek niet overdraagbaar. Aan het eind van hun opleiding wisten haar studenten het wel, maar ze waren het niet.

Wat ik in Harry zeer heb bewonderd is zijn gave om wat hij intuïtief wist en voelde wél overdraagbaar te maken. Het was zijn zoektocht om onder woorden te brengen wat innerlijk speelde. Hoe hij de kronkelwegen van zijn innerlijke associaties in de rechtlijnige figuren van zijn Cosmologische Organisatie Model (het C.O.M.(R)) wist te vertalen. En hoe hij daar met het Rump Archetypal Personality Profile (het R.A.P.P.(R)) een instrument mee ontwikkelde dat cliënten een vaak verrassend en soms confronterend inkijkje in hun zieleleven bood. En wat de meeste paranormaal begaafde mensen niet konden, lukte Harry daarmee wel: het begon overdraagbaar te worden. Aan het einde van de opleiding tot Jungiaans Analytisch Therapeut waren er vrijwel ieder jaar weer studenten die het niet alleen wisten, maar het ook waren.

Harry en Madeleine, en Fuyuko en ik, kwamen sinds 1999 jaarlijks bij elkaar. De eerste jaren gingen we bij ze logeren op Bali, daarna kwamen we minstens eenmaal per jaar in Nederland bij elkaar. Voor de gezelligheid, om bij te praten, en om wat te ondernemen: dat varieerde van een spelletje schaak, een motortochtje, een boottochtje, een museum bezoeken, tot ergens gaan eten. En op enig moment bleek dat altijd weer uit te monden in een discussie tussen Harry en mij. Ik kan me niet herinneren dat we elkaar ooit hebben proberen te overtuigen: we waren onze geest aan het scherpen aan elkaars inzichten. Het waren mooie tijden.

Toen ik van Madeleine hoorde dat Harry was overleden, was een van mijn eerste gevoelens de treurigheid dat hij er tussenuit geknepen was: zo hadden we dat woordeloos niet met elkaar afgesproken. Harry, wat maak je me nou? Inmiddels heb ik me daar bij neergelegd. Mijn leven gaat nog door, en dat van het instituut ook. En ik hoop en verwacht dat het instituut de missie van Harry – om mensen op te leiden die het niet alleen weten, maar het ook zijn – zal voortzetten en vervolmaken. Met het huidige team heb ik daar een groot vertrouwen in.