Slachtoffers Koninginnedag Apeldoorn

aan een ieder die deze tragische gebeurtenis van zo dicht bij heeft moeten mee maken,aan de slachtoffers en hen familie en vrienden ..hoe een mooie dag in zoveel leed heeft kunnen eindigen..het is niet te beschijven hoe het ook mij als tv kijker heeft geraakt.. 

En even werd het koud in mijn hart.
Zoveel menssen, zoveel pijn. En het waarom nooit meer te achterhalen.
Ik zou de mensen die op welk vlak dan ook heel veel sterkte en liefde wensen bij de verwerking van uw verdriet.
Nederland rouwt met u mee.
God, waarom? 

heel veel sterkte voor de slachtoffers en hun nabestaanden, hier past alleen maar stilte. 

De dag wat een nationaal feestje had moeten zijn, is een zwarte dag in de geschiedenis van Nederland geworden.

Sterkte toegewenst, niet alleen aan alle nabestaanden en betrokkenen voor de verwerking van deze ingrijpende gebeurtenis, maar ook aan iedereen zoals ik - die met verbijstering de gebeurtenis op de tv hebben gezien en het zich hebben aangegrepen. 

Hoe een Oranje dag een Zwarte dag werd.


Het begon allemaal heel vredig om 7 uur ‘s ochtends op de Slinge in Rotterdam.
Ik en mijn collega’s vertrokken naar Apeldoorn om te werken en te genieten van de zon, het feest, de leuke mensen en al het andere dat bij een leuke Koninginnedag komt kijken. Half 9 kwamen we aan en begonnen onze werkzaamheden, wat voor mij het verzogen van drinken inhield.
Het begon al aardig storm te lopen en de sfeer zat er al goed in. De mensen hadden zin in een heerlijke Koninginnedag.
Rond een uur of twaalf stond ik met wat collega’s op het grote scherm naar de live beelden te kijken toen het drama zich voltrok. Ineens zagen we uit het niets die auto “De naald” raken. En hoorde we het geluid van de knal en de gillende mensen. We geloofden het niet. “Huh, wat is dit nou” hoorde je ons zeggen. Al snel werd duidelijk wat er aan de hand was. De man had een groep mensen geramd en geprobeerd de bus van de Koninklijke familie te raken. De bus was gelukkig niet geraakt. Tal van slachtoffers lagen op de grond en overal lag bloed.
Snel rende ik naar de weg waar de bus op dat moment was(net 30 seconden na het ongeval). De mensen die daar aan de hekken al uren stonden wachten hadden nog geen idee van wat zo even gebeurd was. Zij stonden precies achter het scherm en hadden blijkbaar niks gehoord. Toen ik ging kijken zwaaiden deze mensen vrolijk naar de Koninklijke familie, die op hun beurt niet terug zwaaide. Mensen waren teleurgesteld in de Koninklijke familie en wisten op dat moment nog van niks.
Toen keerde ik terug naar mijn verkooppunt. Om me heen waren mensen in paniek en hadden geen idee wat er aan de hand was en wat ons nog allemaal nog te wachten stond. Mensen rende, mensen huilde, mensen waren bang, mensen waren in paniek.
Langzaam besefte iedereen wat er aan de hand was en dat een verder gevaar waarschijnlijk was geweken. Sirenes loeide overal en overal kwamen politie en ambulances vandaan. Helikopters vlogen over.
Dan komt het eerste nieuws door; 9 gewonden maarliefst! Verschrikkelijk vind iedereen het dan al. Maar al de tijd verstrekt verergerd dit nieuws alleen maar; 12 gewonden, 15 gewonden en 3 gereanimeerd, 15 gewonden en 1 overleden, 15 gewonden en 2 overleden. “Wanneer stopt het?” is de vraag die heerst. Het stopte pas bij het nieuws dat er 4 dodelijke slachtoffers zouden zijn gevallen.
Alles werd afgelast en enkele uren na het ongeluk besloten ook wij om ermee op te houden. De mensen gingen naar huis met gemengde gevoelens. Aan de ene kant verschrikking maar aan de andere kant ook de teleurstelling. Want wat een prachtige dag beloofde te worden eindigde al vroeg op een verschrikkelijke manier. Uren lang waren we bezig met afbreken en alles op ruimen.
Om kwart over 6 stap je dan het busje weer in terug naar Rotterdam. Dan pas begint alles tot je door te dringen. Wat er gebeurd is, wat je hebt gezien, hoe ernstig de situatie is. En dan pink je toch wel even een traantje weg. Er gebeurd zoveel tegelijk, er komt van alles op je af en honderden gevoelens schieten door je lijf. En dan zie je in dat busje de zon ondergaan en weer je dat deze verschrikkelijke dag bijna ten einde is
Bij aankomst thuis was het besef compleet; overal op tv en radio ging het over die ene aanslag waar ik bij was. Het was eng, het was veel. Ik zal er nog veel aan denken.

Als laatste wil ik alle nabestaanden van de slachtoffers condoleren en wens ik de gewonden alle beterschap van de wereld toe. Ik leef met jullie mee! 

Ik wil graag mijn medeleven betuigen aan alle mensen die in dit drama een familielid, vriend, kennis, collega hebben verloren.
Ook wil ik iedereen die dit drama van dichtbij heeft moeten aanschouwen, sterkte wensen in het verwerken van dit trauma. 

Wat een mooie feestdag had moeten worden. Wekte volslagen verbijstering en ongeloof. Ik wens de nabestaanden heel veel sterkte. 

Beste iedereen,

ongelofelijk dat op een dag dat voor sommigen voor ons belangrijk is, zoiets gebeurd. Ontzettend veel sterkte en succes aan alle nabestaanden en mensen die er dichtbij hebben gestaan.

Ik hoop, voor de mensen die veel aan Koninginnedag hechten, dat volgend jaar wel een leuke dag wordt.

Lisa 

Verbijsterd!
Alle nabestaanden, omstanders oprecht veel sterkte gewenst. 

De slachtoffers en nabestaanden zijn in mijn gedachten... Maar ook al die mensen die dit voor hun ogen hebben moeten zien gebeuren. Vooral de kinderen... Hartverscheurend... Allen sterkte met het verwerken van deze tragische gebeurtenis... 

Ook wij zijn erg aangeslagen door dit vreselijke voorval...wat een drama, wat een pijn en wat een verdriet!! Wij wensen alle mensen die hier bij betrokken zijn heel veel sterkte toe... 

Afschuw, horror, woede, ontzetting... Dat deze mooie dag in zo'n vreselijk drama heeft moeten eindigen.
Alle nabestaanden wens ik heel veel sterkte, mijn gedachten zijn bij jullie. 

wij willen iedereen die op wat voor manier dan ook verbonden is met de slachtoffers heel veel sterkte met dit enorme verlies.
dat 1 gek zoiets kan doen!!! ongeloof, verbijsterd, het lijkt wel een nachtmerrie! 

Wij wensen de familie en vrienden van de slachtoffers veel sterkte toe met dit verlies. Er zijn geen woorden voor die dit kunnen verzachten, maar in gedachten zijn we bij jullie.

Liefs Arjen en Elsbeth 

Wat moet je zeggen in zo'n geval. Als volledige verbijstering toeslaat. Ik wens iedereen heel veel sterkte. De nabestaanden maar ook de mensen die het van dichtbij gezien hebben. 

Geschokt zijn we dat zo iets afschuwelijks kan gebeuren.
Wij wensen de nabestaanden veel sterkte toe,alsook de koninklijke familie,degewonden en iedereen die hier verdriet van heeft. 

ik wens alle nabestaanden mijn
medeleven bij deze verschrikkelijke
gebeurtenis. 

Geschokt zijn we dat zo iets afschuwelijks kan gebeuren.
Wij wensen de nabestaanden veel sterkte toe,alsook de koninklijke familie,degewonden en iedereen die hier verdriet van heeft. 

nabestaande van de slachtoffers zeer veel moed kracht en sterkte gewenst 

Via deze weg wil ik mijn medeleven betuigen aan familie en bekenden van de slachtoffers.Wat zo'n feestelijke dag had moeten worden dan zo moet eindigen. Een abrupt einde aan zoveel levens en omstanders een levenlang getraumatiseerd, vreselijk en onbegrijpelijk.